به گزارش خبرگزاری موج اصفهان، سیدعلی اصغر میرباقری‌فرد در چهارمین همایش بین‌المللی مولوی پژوهی که به میزبانی دانشگاه اصفهان برگزار شد با بیان سه نکته اساسی به  تبیین چارچوب فعالیت های کرسی مولوی پژوهی پرداخت و تصریح کرد: نکته نخست، پاسخ به این پرسش است که چرا ما باید در نظام دانشگاهی و علمی کشور به سرمایه های علمی ،فرهنگی و فکری مانند مولانا جلال الدین محمد بلخی توجه کنیم؟ نکته دوم این است که برای این سرمایه ها چه اقداماتی باید انجام بدهیم؟و نکته سوم تا کنون در دانشگاه ها در عرصهٔ آموزش عالی چه اقداماتی در این باره انجام شده است.

ایشان در ادامه افزود:تعداد سرمایه های علمی در فرهنگ و تاریخ ما پرشمار هستند و چهره های پرشماری داریم که به سبب ویژگیهای شاخص و اثرگذار می توانند در این عرصه قرار بگیرند.

این مقام مسئول تصریح کرد: ما یک میراث بزرگ تمدنی و فرهنگی داریم و این اصالت تمدنی را با معرفی چهره های تمدنی، بهتر می توانیم تبیین کنیم.

وی تأکید کرد:در باب این موضوع دلایل پرشماری وجود دارد و یکی از دلایلی که باید به گذشتگان توجه کنیم این است که هویت یابی و هویت بخشی در شرایط کنونی که از همه طرف جریان های فرهنگی بیگانه  و نامأنوس، نگاه فرهنگی جامعه ما را تحت تاثیر قرار داده است بسیار ضروری است.

میرباقری فرد در ادامه افزود: دستاوردهای معرفی شخصیت مولانا بسیار زیاد است و یکی از آن ها مسیری است که می توانیم تبیین کنیم که جوانان ما بدانند، در عرصهٔ جهانی صاحب فرهنگ و تمدنی هستیم که همیشه  اثرگذار بوده است .

وی علت غنای تمدنی و فرهنگی کشور ایران را پیوستگی با منابع وحیانی و مبانی اسلامی در بستر تاریخی کشوری چند هزارساله دانست  که سرشار از استعدادهای بزرگ بوده است. پیوستگی این ظرفیت ها منجر به تبلور فرهنگ و تمدن اسلامی شده است.

میرباقری فرد افزود: اگر خواستیم به این شخصیت های بزرگ بپردازیم و تصویری روشن از جایگاه ان ها و نقش آن ها در فرهنگ ایرانی اسلامی به دست آوریم، باید دو کار را به طور فشرده انجام بدهیم. یکی شناسایی و شناساندن شخصیت های بزرگ و معرفی ان ها به جوامع براساس ساختارهای علمی است و محور دوم این است که ما علاوه بر شناخت و معرفی مولوی ضرورت دارد وی را از بطن تاریخ و در آن عصری که می زیست و همان گونه که خود خواسته و خود گفته «من به همه دوره ها تعلق دارم» ، در دنیای امروز متناسب با نیازها و اقتضائات جاری از این سرمایه فکری استفاده کنیم و ببینیم و امروز چگونه می توانیم از او برای پاسخگویی به نیازهای متنوع جامعه بهره گیریم.

وی تصریح کرد: ما باید مولوی را در عصر کنونی در بطن جامعه پویا و زنده، اثرگذار و اثربخش معرفی کنیم و این شخصیت بزرگ فکری و علمی  از صحنه های نمایشگاهی وارد بطن جامعه شود.  نکته سوم این است که تا کنون چه کرده ایم؟ آن چه از شواهد بر می آید  این است که در بخش اول شناسایی و شناساندن مولوی به نسل جوان موفق نبوده ایم. 

دکتر میرباقری فرد تصریح کرد: اگر امروز از نسل جوان کشورمان بپرسیم که مسیر شناخت شما از مولانا چیست، می‌گویند که کتاب «ملت عشق» نوشته «الیف شافاک» را خوانده‌اند.

وی با بیان اینکه در این کتاب، چهره‌ای نازل و نامناسب از مولانا ارائه شده است که در مقابل شخصیت حقیقی او قرار دارد، این پرسش را مطرح کرد که چرا چنین اتفاقی افتاده و این کتاب بارها با ترجمه‌های مختلف در کشور منتشر شده و خریدار و طالب پیدا کرده است.

این استاد دانشگاه اصفهان با بیان اینکه مولوی از نافذترین شخصیت‌های ادبی ما در دنیاست، اضافه کرد: هرچند شهرت و اثرگذاری مولوی در نقاط مختلف دنیا پدیده ای ارزشمند و خوشایند است اما اگر بطور واقعی به این موضوع نگاه کنیم می بینیم که سیمای معرفی شده از مولوی در میان مخاطبان مختلف خارج از کشور حتی گاه در داخل کشور، بسیار متفاوت از مولانای واقعی است. شاید نزدیک به ۵۰ نوع مولانا در خارج از کشور داشته باشیم.

میرباقری‌فرد با بیان اینکه بسیاری از ترجمه‌های صورت گرفته از آثار مولانا در خارج از کشور، موثق و درست نیست، تصریح کرد: ضرورت دارد زمینه را برای تهیه مراجع علمی و موثق در باره مولوی در قالبهای مختلف و با استفاده از  بسترهای حقیقی و مجازی در جهت مراجعه و استفاده همه پژوهشگران و دوستداران مولوی در داخل و خارج از کشور فراهم اوریم.

وی با تاکید بر اینکه ما مرجع علمی موثقی برای معرفی مولانا به دنیا تهیه نکردیم، اضافه کرد: ما در معرفی و شناخت مولانا کاستی های زیادی داریم و در معرفی درست این شخصیت بزرگ برای دنیای امروز و جامعه داخل و خارج کشور، کار زیادی انجام نشده است.

رییس انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران با بیان‌اینکه در شناخت مولانا، چندان برنامه محور و نظام‌مند نبودیم و هنوز منظومه فکری او را در ساختار منظمی تدوین نکرده‌ایم، ادامه داد: ما همچنان نیاز داریم که آثار مولانا را بازبینی و بطور درست و علمی، تصحیح و چاپ کنیم، بعنوان مثال هنوز دیوان غزلیات مولانا چندان معتبر نیست و نمی توان به همه سروده های آن اعتماد کرد.

وی با اشاره به اینکه از نظر کمی کارهایی در این زمینه صورت گرفته است اما از نظر کیفی باید تلاش بیشتری انجام شود، خاطرنشان کرد: پیش بینی هایی در این زمینه مانند تهیه «دانشنامه جهانی مولوی» صورت گرفته و طراحی شده است اما این کار چند سال بطول می انجامد.

میرباقری‌فرد به تحقیقی که در برخی از شهرهای بزرگ و کوچک و روستاهای کشور انجام شده است، اشاره کرد و گفت: این تحقیق نشان داد که در هفته صدها نشست مثنوی خوانی در کشورمان برگزار می شود که خود مردم آنها را پایه‌گذاری کرده‌اند.

این عضو هیات علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان تاکید کرد: امروز باید مولانا را بصورت پویا و اثربخش در بطن جامعه، معرفی و او را از حالت نمایشگاهی، خارج کنیم.