به گزارش خبرگزاری موج، سید محسن قمصری با تشریح شرایط و آینده نفت در سبد انرژی جهان اضافه کرد: جمهوری اسلامی باید تا آنجا که می تواند مانع از تاخیر در اجرایی شدن مدل جدید قراردادهای نفتی شود، زیرا این موضوع سبب از دست رفتن منافع ملی و برداشت حداکثری نفت از میدان های مشترک از سوی همسایگان خواهد شد. عضو هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران گفت: سرمایه گذار خارجی به راحتی در کشوری سرمایه گذاری نمی کند، بنابراین باید شرایط برای حضور آنها فراهم شود. به گزارش خبرگزاری موج به نقل از وزارت نفت، مدیرامور بین الملل شرکت ملی نفت ایران با بیان این که دوستانی که به قراردادهای جدید نفتی انتقاد می کنند سبب تاخیر دو ساله در اجرایی شدن این قراردادها شدند و افزود: این دو سال سبب شد تولید از مخازن مشترک نفتی به تاخیر بیفتد و همسایگان حداکثر استفاده را از این فضا ببرند. به گفته این مقام مسوول، فضای ایران در موضوع قراردادهای نفتی کاملا سیاست زده است و این سیاست زدگی مانع خیلی از تصمیم گیری ها شده است. جذب سرمایه گذاران در میدان های مشترک نفتی و سایر میادین راهبردی کشور، مشروط به تدوین نهایی این مدل قراردادی است، سرمایه گذاران همچنان در انتظار تعیین تکلیف این قراردادها هستند. به گفته کارشناسان، روند تدوین مدل جدید قراردادهای نفتی، وارد بازی های سیاسی جناح های منتقد دولت شده است و آنها با وجود پاسخ نهادهای ذیربط، انتقادات تکراری خود را بارها تکرار می کنند. قمصری توضیح داد: منتقدان به دلیل منافع حداقلی و کوتاه مدت، منافع بلند مدت را فراموش کرده و با ایجاد فضای نامطلوب، سبب هراس شرکت های خارجی برای سرمایه گذاری در ایران شدند. وی اضافه کرد: شرکت های خارجی در مذاکرات مطرح می کنند که بروکراسی وسیعی در داخل ایران وجود دارد، در حالی که در دیگر کشورها، طرف مذاکره مشخص است و شرکت ها با چند نفر در ارتباط هستند؛ این موضوع تصمیم گیری برای سرمایه گذاری در ایران را سخت می کند. قمصری گفت: فرسودگی مخازن نفتی ایران از مشکلات این بخش است و همه مخازن نفتی ایران وارد نیمه عمر خود شده اند و با افت سالانه حدود ٣٠٠ هزار بشکه ای روبرو هستند. وی تاکید کرد: چنانچه سراغ سرمایه گذاری جدید نرویم، برای جلوگیری از افت سالانه نیاز به سرمایه گذاری زیادی داریم. عضو هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران افزود: منتقدان به قراردادهای جدید نفتی معتقدند که در نفت سرمایه گذاری نشود و آن را زیر زمین نگه داریم، اما باید به این موضوع توجه کنند که دنیا در حال تغییر است و نفت را برای چه زمانی باید نگه داریم. قمصری تصریح کرد: این احتمال وجود دارد که با توجه به گسترش فناوری و روند تغییر و نوع مصرف، دهه آینده، دیگر نفت جایگاهی در سبد انرژی مصرفی نداشته باشد. به گفته وی پیشتر در اواخر قرن ١٩ برای زغال سنگ این تجربه به دست آمد و این سوخت از چرخه مصرف خارج و نفت جای آن را گرفت، بنابراین آیا تضمینی است که در ٣٠ تا ۴٠ سال آینده نفت همچنان سوخت نخست باشد؟ مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران خاطرنشان ساخت: چنانچه دنیا به سمت استفاده از سوخت گاز برود، طبیعی است که مصرف نفت به شدت افت می کند و در عین حال بیشترین نفت تولیدی جهان اکنون در بخش حمل و نقل مصرف می شود و نشانه هایی از برداشته شدن آن در این بخش همچون برقی شدن خودروها دیده می شود. وی افزود: چنانچه بپذیریم دهه آینده دهه جایگزینی برای نفت در بخش حمل و نقل باشد، بنابراین این احتمال وجود دارد که نفت از چرخه انرژی خارج و یا حداقل مصرف آن کم شود که در این صورت برداشت حداکثری از منابع نفتی ضرورت پیدا می کند. چهار کشور چین، هند، ژاپن و کره جنوبی در ماه ژوئن(۱۲ خرداد تا ۱۰ تیر) ۲۰۱۶ در مجموع حدود یک میلیون و ٧٢٠ هزار بشکه نفت از ایران وارد کردند و پیش بینی می شود در ماه های آینده، روند افزایش صادرات نفت ایران به بازار آسیا بویژه اقتصادهای نوظهور ادامه یابد.