، پس از انتشار اخبار متعدد در زمینه حقایقی درباره ضرر و زیان ۱۵۰۰ میلیاردی ذوب آهن اصفهان و ورشکستگی حقوقی این شرکت در سرویس اقتصادی خبرگزاری موج، اخیرا مدیران این شرکت به تکاپو افتاده اند این مجموعه را از ورشکستگی نجات دهند، مسئله ای که به نظر نمی رسد چندان در دسترس آنها باشد.

راه آهن: ریل را چرا باید ۳۰ درصد گرانتر از ذوب آهن بخریم؟

یکی از اصلی ترین امیدواریهای شرکت ذوب آهن، فروش ریل های تولیدی خود به شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران است. پروژه ای که سالهاست روی زمین مانده و با وجود مدیریت احمد صادقی، مدیر عامل ۶۶ ساله ذوب آهن، به نظر نمی رسد با چابکی و توجیه اقتصادی لازم، بتواند به ثمر برسد. دیروز، مدیرعامل راه آهن که سفارش دهنده ریل ها به ذوب آهن اصفهان است، برای این شرکت خط و نشان کشید و گفت این شرکت قصد دارد ریل تولیدی خود را ۳۰ درصد گرانتر از محصولات مشابه خارجی به راه آهن بفروشد. پورسیدآقایی بلافاصله شرکتهای خارجی فروشنده ریل را نام برد و تلویحا ذوب آهن را تهدید کرد که باید قیمت ریل تولیدی خود را کاهش داده و دست کم، در زمان مقرر، ریل ها را به راه آهن تحویل دهد. پورسیدآقایی در این باره به ذوب آهن هشدار داد: بخش نقدی قرارداد خرید ۱۵۰ هزار تن ریل از هند تنها ۲۰ میلیارد تومان تخمین زده می‌شود که برای خرید همین میزان ریل از تولید کننده داخلی احتمالا باید ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه شود. این به شرطی است که ذوب‌آهن بتواند در مدت زمان توافق شده ریل مورد نظر را تحویل دهد. مدیرعامل راه آهن، حتی از رقبای چینی ذوب آهن اصفهان هم یاد کرد و گفت: در راستای حمایت از تولید ملی شرکت راه آهن حاضر شده بدهی ۲۰۰ میلیارد تومانی ذوب‌آهن را نادیده بگیرد و برای عقد قرارداد نرخ ریل را ۳۰ درصد گران‌تر از ریل چینی محاسبه کند. با این وجود اما شاید شرایط خاص تولید ریل در ذوب آهن همچنان پیگیری این طرح‌ها را خارج از صرفه اقتصادی تعریف می کند.

ذوب آهن: لطفا فرصت بدهید، با اندکی تاخیر ریل تولید می کنیم

دلیل اظهارات مدیرعامل راه آهن شاید البته وعده و وعیدهای مکرر ذوب آهن است. مدیران ذوب آهن در سندی رسمی که در اختیار خبرگزاری موج قرار دارد(امضا شده در ۲۰ مرداد ۹۵) به نهادهای رسمی نظارتی درباره خلف وعده و ناتوانی از تولید ریل ملی اینطور پاسخ داده اند: در خصوص تاخیر در راه اندازی پروژه ریل به اطلاع می رساند مطابق با برنامه زمان بندی شده تاریخ بهره برداری از این پروژه ملی پایان تیرماه سال جاری پیش بینی گردیده است. به علت پاره ای مشکلات و با کمی تاخیر انشالله در ماه جاری افتتاح خواهد شد! این نامه در حالی به مراجع نظارتی نوشته شده است که مدیرعامل وقت ذوب آهن درنشست خبری فروردین ماه ۹۴ خود اعلام کرده بود: طرح تولید ریل ملی یکی از کارهای بزرگ ذوب‌آهن است که در سال ۹۳ قراردادش منعقد شد و تاکنون هم ۴۲ درصد پیشرفت فیزیکی پروژه بوده است. او گفته بود: تا پایان آذرماه ۹۴ شاهد تولید ریلی ملی خواهیم بود و ریل ملی با کیفیت بالا و در سطح استاندارد جهانی تولید خواهد شد. اکنون پس از گذشت نزدیک به یک سال از ضرب الاجل تعیین شده توسط ذوب آهن اصفهان، مدیران این مجموعه همچنان به دفع الوقت و زمان خریدن برای سرپوش گذاشتن به ناتوانی خود در تولید ریل مورد نیاز کشور می پردازند. بر همین اساس مدیران ذوب آهن اصفهان پیش بینی سود سهام زیان ده خود را که در سال ۹۴ عملا تبدیل به ضرر و زیان هنگفتی شد، در سال ۹۵ بالاتر از صفر عنوان کرده و گزارش داده اند اولین علت برای پیش بینی سود آنها در سال ۹۵، تولید ریل با ارزش افزوده بالاتر در مقایسه با محصولات فعلی این شرکت است. این دلایل شاید برای مدیران ذوب آهن اصفهان قانع کننده باشد ولی کاهش ۱۸ درصدی فروش این شرکت در ۳ ماهه ابتدای سال جاری نشان می دهد واقع گرایی در محاسبات مدیران ذوب آهن جایی ندارد و اگر مدیران ذوب آهن به خصوص مدیرعامل بازنشسته مجموعه که دارای ۱۰ عنوان و سمت شغلی در شرکتها و نهادهای کوچک و بزرگ است، با همین روند پیش بروند، پیش بینی ورشکستگی مطلق برای فولادساز پیر، کار سختی نیست.

*افزایش سرمایه شدنی است؟

یکی دیگر از مشکلات ذوب آهن اصفهان، ضرر و زیان انباشته ۱۵۱۳ میلیاردی این مجموعه است. ذوب آهن در حالی این ضرر وزیان را تحمل می کند که سرمایه ثبت شده آن تنها ۷۸۶ میلیارد تومان است و طبق ماده اصلاحی ۱۴۱ قانون تجارت، باید درباره انحلال یا ادامه فعالیت این مجموعه تصمیم گیری شود. مشکل اینجاست که اگر درباره ادامه فعالیت این مجموعه، مجمع عمومی به نتیجه رسید، باید سرمایه را به اندازه ای افزایش دهد تا به حداقل دو برابر ضرر و زیان انباشته برسد. به همین منظور اخیرا هیات مدیره ذوب آهن درخواست کرده تا سرمایه این شرکت به ۳هزار و ۳۱۸ میلیارد و ۵۸ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان افزایش یابد. به نظر می رسد با توجه به مشکلات عمده ای که این شرکت از بابت تملک عرصه زمین های خود دارد و سند این زمینها به نام سازمان ملی زمین و مسکن قرار دارد، عملا امکان افزایش سرمایه ذوب آهن به این میزان وجود ندارد. این که چطور ذوب آهن حتی مالک زمین هایی نیست که سالهاست در اختیار گرفته، موضوع گزارشهای بعدی سرویس اقتصادی خبرگزاری موج است. در گزارشهای آینده به گوشه های دیگری از سوءمدیریت در این مجموعه که منجر به ورود ضرر و زیان هنگفت اقتصاد کشور شده، خواهیم پرداخت.