به گزارش خبرگزاری موج به نقل از روابط عمومی مرکز ملی فرش ایران ؛ این کتاب که همنشینی دستبافته های ایرانی با مبلمان و دیگر ملزومات زندگی امروز در معماری معاصر ایران و جهان را به نمایش گذاشته است همزمان با بیست و ششمین نمایشگاه فرش دستباف ایران رونمایی و عرضه خواهد شد.

در این کتاب تلاش شده است با توجه به گستردگی در سبک ها و عناصر وابسته در طراحی داخلی و همچنین سلایق و فرهنگ های متفاوت مخاطبان و افزون بر آن تنوع بالای فرش دستباف و دیگر زیراندازهای ایرانی؛ به کمک زبانی بین المللی به چنین مهمی دستیابی حاصل شود.

این کتاب به همت مرکز ملی فرش ایران و همکاری موسسه ای تخصصی در حوزه دکوراسیون داخلی، در ۱۹۰ صفحه و به زبان انگلیسی برای مخاطبان برون مرزی فرش ایران انتشار می یابد.

بنابر این گزارش ؛ فرش دستباف ایران که محصولی هنری و اقتصادی محسوب می شود به ۸۰ کشور از جمله المان و ایتالیا از قاره اروپا ، لبنان و کویت و قطر از خاورمیانه ، ژاپن و چین از شرق اسیا صادر می شود و همچنان نقش راهبری در بازارهای بین المللی دارد.

فرش دستباف ایرانی چون عصاره تمدن انسانی و هنری تاریخی است در منظر همه جهانیان فقط به نام ایران شناخته می شود و هیچ کس توان رقابت ندارد و حتی چین هم به مشتری خوب تبدیل شده است.

طبق روایات شاهنامة فردوسی، آغاز فرش­بافی، رشتن و بافتن به زمان تهمورث یعنی زمان پیشدادیان باز می گردد. در تاریخ طبری از فرش­هایی که با مو و پشم حیوانات در این دوره بافته شده سخن رفته است.

قدیمی­ترین نشانه از هنر قالیبافی به عصر مفرغ باز می­گردد این نشانه یک کارد قالیبافی است که از گورهای عهد مفرغ ترکمنستان و شمال ایران یافت شده است. در شهر سوخته (دشت سیستان ـ جنوب شرقی ایران) نیز فرش­های حصیری و پارچه و ابزارهای بافندگی به دست آمده که متعلق به ۲۸۰۰-۲۵۰۰ پیش از میلاد است. در دوره هخامنشیان، به نقل از گزنفون، شهر کهن ساردیس به قالی ­های گره ­باف خود فخر می­کرده که به نقش­ های حاشیه و هیکل­ های مردان و شیردال­های افسان ه­ای آراسته بوده است.

کهن­ ترین قالی ­ها به ترتیب: قالی کشف شده در نقش برجسته کاخ نینوا، فرش پازیریک از پنجمین گور اقوام سکایی، تکه فرش قومس (دوران ساسانیان)، فرش آناتولی (۱۳-۱۴م).

از دوره اشکانیان تنها می­توان به فرش مقبره لوکان چین اشاره کرد که به عقیده پژوهشگران پشم آن از قفقاز (که در ان زمان متعلق به ایران بود) است. از دوره ساسانیان نیز تکه فرش قومس و فرش تاریخی و جواهرنشان بهارستان که در تالار بار عام کاخ تیسفون گسترده بوده و پس از حمله اعراب به عنوان غنیمت تقسیم شده است.

در قرون اولیه هجری پس از نفوذ اسلام طرح فرش­ ها، به سبب منع شبیه ­سازی و زینت، تغییر کرد امّا در زمان خلفای عباسی که تجمل­گرایی و قصرهای پر زرق و برق رواج یافت بافت این­گونه فرش­ها نیز رونق گرفت. از دوره سلجوقی نیز تکه فرشی با نقوش هندسی در موزه اوقاف استانبول نگهداری می­شود.

سفرنامه ابن بطوطه از دوره ایلخانان به فرش­های عظیم و گرانبهای کاخ غازان­خان و فرش­های حرم امام رضا (ع) در مشهد اشاره کرده است.

در دوره تیموریان از کارگاه­های بزرگ قالی­بافی سبزوار سخن رفته است و استفاده از مینیاتور در نقشه فرش­ها توسط نگارگران چیره­دست.

نمایشگاه فرش ایران هفته آینده برگزار می شود.