به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج، رهبر معظم انقلاب امسال را سال تولید؛ دانش بنیان و اشتغال آفرین نامگذاری کرده است و این بمعنای ضرورت حرکت تولید کشور به سمت دانش بنیان شدن است، اما در حال حاضر صنعت کشور در مسیری متفاوت از دانش بنیان ها حرکت می کند و شرکت های نوپا هم مورد بی مهری همان دستگاه ها و شرکت های دولتی قرار گرفته اند.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج درباره علت وجود ضعف در رابطه بین صنایع و شرکت‌های دانش‌بنیان و عدم استقبال از محصولات این شرکت ها گفت: در ابتدا باید بگویم که هم‌اکنون قانون استفاده از کانون ظرفیت داخلی را در اختیار داریم. به این معنی که دستگاه های دولتی وقتی توان تامین نیازهایشان را از داخل دارند، به آنها اجازه داده نمی‌شود که این نیاز را از خارج تامین کنند.

غلامحسین رضوانی  در ادامه خاطرنشان کرد: دستگاه‌های اجرایی و دولتی باید ملتزم به اجرای قانون باشد و طبیعتا اگر از این وظیفه قانونی خود تخطی کنند، مجلس موظف به این است که با استفاده از ابزار قانونی نسبت به اعمال نظارت و برگرداندن مسئولین و دستگاه ها به رعایت قانون اقدام کند. روش های مجلس از نظر قانونی مشخص است مثل سوال و استیضاح. در مواردی که این تخلفات انجام شود به کمیسیون اصل ۹۰ شکایت می شود و اگر تخلف احراز شود، این مقام مسئول متخلف به قوه قضائیه معرفی می شود. 

این نماینده مجلس یازدهم در ادامه تاکید کرد: بخشی از مشکلات ما درباره عدم ارتباط صنایع و استقبال آنها از محصولات شرکت های دانش بنیان به نبود شناخت از محصولات این شرکت ها برمی گردد.

رضوانی در ادامه توضیح داد: شرکت های دانش بنیان باید برای شناخته شدنشان، مقداری کارهای فرهنگی و تبلیغاتی انجام دهند و  خودشان را به دولتی و خصوصی نشان دهند تا صنایع بزرگ موجود در کشور و به ویژه مسئولان دولتی بدانند و آگاه باشند که این محصولات در داخل کشور تولید شده است.

وی در ادامه بیان کرد: از مسئولان به صورت جدی می خواهیم  که قانون استفاده از ظرفیت داخلی را رعایت کنند. 

رضوانی در ادامه گفت: مسئولین باید بدانند که چه امکاناتی در داخل فراهم است و از این امکانات استفاده کنند، با توجه به اینکه به شدت قیمت محصولات تولیدی شرکت های دانش بنیان به صرفه اقتصادی است.

رضوانی در ادامه توضیح داد: طبیعتا هر مسئول و هر ارگانی علاقه‌مند است که نیازهایش را با قیمت ارزانتری تهیه کند تا بتواند به این وسیله تمام نیازهای خود را به دست بیاورد. 

رضوانی توضیح داد: موضوع خدمات پس از فروش محصولات شرکت های دانش بنیان و همچنین شرکت‌های داخلی مسئله‌ای است که بر سر آن مناقشات و بررسی‌هایی وجود دارد و این مسئله که برخی از این تولیدات از ضمانت بالایی برخوردار نیستند و می‌توان گفت به نسبت کالای مشابه خارجی از ضمانت خوبی برخوردار نیستند را قبول داریم، اما باید به این مسئله توجه کنیم که ما در ابتدای راه هستیم.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی گفت: رقبایی هستند که سالیان سال است در حال فعالیت هستند و طبیعتا محصول آنها از ضمانت بالایی برخوردار است. ممکن است در این زمینه کاستی هایی داشته باشیم اما نمی توان توجیه کرد و به این دلیل به سمت کالاهای خارجی رفت، زیرا از جهات دیگری برتری های فراوانی بین محصول داخلی به نسبت خارجی وجود دارد.

علت عدم استقبال صنایع از محصولات شرکت های دانش بنیان

عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس شورای اسلامی درباره علت عدم استقبال صنایع از محصولات شرکت های دانش بنیان گفت: شرکت های دانش بنیان به جهت اینکه نوپا و جدید هستند و فقدان پشتوانه اعتباری لازم، احتمال بسیار زیادی دارد که نتوانند اقدام به جلب نظر موافق صنایع بزرگ کشور برای خرید محصولات شان کنند.

احمد علیرضا بیگی در گفتگو با خبرگزاری موج در ادامه تاکید کرد: شرکتهای دانش بنیان موجود در کشور جوانانی هستند که با اتکا به اندوخته های علمی خودشان و فناوری های جدید توانسته اند منشا آثار و کارهای باشند، طبیعتاً اگر یک واحد بزرگ اقتصادی بخواهد به آن تکیه کند نیازمند یک پشتوانه و ضمانت های اقتصادی و مالی است.

 عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها خاطرنشان کرد: به عنوان مثال یک واحد صنعتی مثل کارخانه سیمان یا پتروشیمی که برخی از قطعات حساس خودش را از شرکتهای دانش بنیان داخلی دریافت می‌کند و در واقع تولید خودش را به فعالیت این شرکت های دانش بنیان نوپا گره بزند وقتی این شرکت فاقد پشتوانه ها و ضمانت نامه های معتبر باشد طبیعی است که این صنایع تصمیم بگیرند که تولید شان را به شرکت معتبری خارجی واگذار کنند. دلیل سپردن این ضمانت به شرکت هایی که امتحان خود را پس داده اند این است که اگر مشکلی در محصول تولیدی به وجود آمد بتوانند از این صنایع مطالبه گری کنند.

 عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها با بیان اینکه قطعاً در شرایط موجود شرکت های دانش بنیان نوپا دارای این شرایط اعتباری بالا نیستند، توضیح داد: راه حل این مشکل این است که در این چنین مواردی دولت پارک های علم و فناوری موجود در سطح کشور و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری باید ورود کنند و ضمانت های معتبر را به این صنایع بدهند و همچنین ضمانت نامه هایی را به واحدهای تولیدی بدهند که اگر آنها متحمل خسارت شدند بتوانند به وسیله‌ی این ضمانت نامه ها، خسارت را جبران کنند.

علیرضا بیگی در ادامه با بیان اینکه باید بپذیریم که واحدهای بزرگ اقتصادی موجود در کشور و بنگاه های تولیدی آنچه برایشان بیش از پیش اهمیت دارد منفعت اقتصادی است، توضیح داد: اگر این منفعت از سوی شرکت های دانش بنیان که قطعاً محصول تولیدی آنها ارزان تر تمام می شود و علاوه بر این دسترسی بهتری نسبت به محصول خارجی به سازنده آن وجود دارد تامین شود، برای خرید آن با مشکلاتی مثل تحریم و خروج ارز از کشور نیز مواجه نخواهیم شد. 

این نماینده مجلس یازدهم در ادامه گفت: اگر اقبالی به محصولات این شرکت ها صورت نمی گیرد نشان دهنده این است که شرکت های دانش بنیان نتوانسته‌اند ادبیات منفعت را بین خودشان و صنایع ایجاد کنند.

نماینده مردم تبریز اسکو و آذرشهر در مجلس گفت: علت تمایل صنایع به جنس خارجی متفاوت و متعدد است. بخش قابل توجهی از علت تمایل صنایع به واردات کالاهای خارجی به همان منفعت اقتصادی از خرید آن جنس بر می‌گردد. وقتی کالای دانش بنیان داخلی در دسترس هستند و با کیفیت تر و البته ارزانتر نسبت به کالای خارجی باشد و در واقع همه مشخصات را داشته باشد ولی مورد اقبال قرار نگیرد یعنی منفعتی برای تولیدکننده داخلی در خرید آن جنس وجود ندارد؛ عنصر منفعت، در خرید این نوع اجناس تعیین کننده است و نمی توان گفت که تولید کننده قادر به تشخیص منفعت خود نبوده و حاضر به پرداخت هزینه بیشتری برای واردات کالای خارجی شده است. اگر این منفعت نشان داده نشود، قطعاً شرکت های دانش بنیان نخواهند توانست به سود برسند.

سرنوشت خودروسازی و کالاهای بی کیفیت 

علیرضا بیگی افزود اینکه برخی بیان می کنند حمایت بی قید و شرط از این شرکت ها منجر به بروز این قضیه خواهد شد که شرکت های دانش بنیان و محصولات آنها نیز به سرنوشت خودروسازی و کالاهای بی کیفیت تبدیل شود را قبول نداریم؛ مشکل ما این است که در بحث خودروسازی و کالاهای خانگی در کشور انحصار ایجاد کرده ایم و حق انتخاب را از طرف مقابل میگیریم؛ آنها را مجبور می کنیم که الا و بلا باید پراید سوار شوند.مشتری نیز راه دیگری غیر از پذیرش این موضوع ندارد و دولت با استفاده از تمام امکاناتی که در اختیار دارد مشتری را مجبور می کند که از این کالا استفاده کند.

به عنوان مثال تعرفه ۲۰۰ درصدی برای واردات خودرو قرار می‌دهند، چرا؟ دلیل آن این است که دولت خودش خودروساز است و می خواهد به هر نحوی که شده این محصول تولید شود ولی در شرکت های دانش بنیان این موضوع صحت ندارد و ما قدرت انتخاب را برای مشتری محفوظ نگه میداریم؛ مشتری با رعایت صرفه و صلاح خودش قطعاً ترجیح خواهد داد بهترین انتخاب را با کمترین هزینه داشته باشد. اگر شرکت های دانش بنیان بتوانند این شرایط را ایجاد کنند هر نوع منطق اقتصادی حکم می‌کند که محصولات این شرکت ها خریداری شود.