به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج، ریزش ساختمان تازه ساز متروپل آبادان در روز دوشنبه نه تنها تا کنون ۱۱ کشته بر جای گذاشته که یک ضایع ملی محسوب می شود به دلیل اینکه خسارت اقتصادی سنگینی به جای گذاشته و از طرف دیگر شواهد حکایت از یک رانت بزرگ برای هلدینگ عبدالباقی دارد، زیرا سازمان نظام مهندسی خوزستان بارها طی نامه نگاری هایی خواستار ورود به نظارت این پروژه شده، اما گویا شهرداری آبادان به دلیل مخالفت حسین عبدالباقی مالک پروژه اجازه ورود به این پروژه را صادر نکرده و بعد از سه سال از شروع پروژه در سال ۹۹ کارشناسان نظام مهندسی طی بررسی هایی که انجام می دهند به شهرداری هشدار داده و خواستار توقف اجرای پروژه بوده اند و حتی تاکید کرده اند به دلیل انحنای ستون و سقف برخی طبقات حداقل دو طبقه از ساختمان ریزش خواهد داشت، اما گویا شهردای با این خواسته نظام مهندسی موافقت نمی کند.

در این رابطه کوروش خواجوی رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان خوزستان در مصاحبه ای اعلام کرده که «روال قانونی در صدور پروانه ساختمان متروپل آبادان طی نشده است و کمانش برخی ستونهای پروژه متروپل را قبل از ریزش به شهرداری گوشزد کردیم و یک ماه قبل دستور توقف دادیم اما ترتیب اثر داده نشد. در پروژه مذکور هم معتقدم نباید پروانه در آن مقطع صادر می‌شد؛ چرا که روال اولیه آن طی نشده بود.»

این سرمایه‌گذار مالک پروژه‌های بزرگی در بسیاری شهرها از جمله آبادان و اهواز است که با هدف کاهش هزینه‌ها و بروکراسی موجود در فرآیند نظارت، با استفاده از نفوذی که دارد و بهره مندی از رانت ها روال قانونی طراحی و نظارت را طی نمی‌کند و مستقیما سراغ شهرداری رفته است و از آنجا که مبالغ پروانه پروژه‌ها بسیار بالاست شهرداری‌ها هم ترجیح می دهد پول را بگیرد و به اخطارها و هشدارهای کارشناسان توجه نکنند. بر این اساس فرآیند صدور پروانه و ساخت و ساز در مسیری غیرقانونی طی می شود در نهایت به فاجعه ای مترو پل تبدیل می شود.

تایید رانت و نفوذ

نکته عجیب و جالب توجه اینجاست که حسین عبدالباقی از سوی شهردار وقت آن زمان آقای شریعتمداری به عنوان کارآفرین برتر، از سوی رئیس نیروی انتظامی خوزستان به عنوان خیر امنیت ساز، از سوی سازمان صنعت، معدن و تجارت به عنوان مدیری برتر و ... معرفی می شود و اینها همان مهرهای تایید رانت و نفوذ است که در بدنه حاکمیت نفوذ می کند و اینگونه به اعتبار کشور لطمه وارد می کند. در واقع این بی اعتمادی از سوی مردم به وجود می آید و اینگونه برداشت می کنند که بسیاری از مدیرانی که هم اکنون در دولت و حاکمیت کشور حضور دارند رانتی و تحت تاثیر منافع شخصی خود به عده ای امتیاز می دهند و آنها هم از اعتماد مدم سواستفاده می کنند. عواقب این مساله همان بی اعتمادی به حاکمیت است. حالا در چنین شرایطی آیا باید در مقابل چنین افرادی سکوت کرد؟

از طرف دیگر چندین پروژه با همین روال رانت تاکنون ساخته شده و جان بسیاری از مردم را ممکن است تهدید کند و این مساله ریشه در سستی برخی کارکنان سازمان هایی مانند شهرداری دارد که عده ای جلوی تحقیق و تفحص مجلس از آن را گرفته اند، تا زمانی که با فساد و رانت به صورت گسترده و در تمام سازمان ها برخورد نشود این مشکلات پابرجا خواهد بود.

در پروژه متروپل تذکرات خیلی جدی داده شده که چندان مورد توجه سازندگان قرار نگرفته و یک ماه قبل با گوشزد کردن خطرات پروژه به شهرداری دستور توقف آن صادر شده و طبق گزارشی که ناظر پروژه تدوین کرده تذکرات به اندازه کافی هشدار دهنده بوده است، اما از آنجایی که در هیچ جای قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مصوب ۱۳۷۴ اختیاری فراتر از تذکر به مهندس ناظر نداده است، سازمان نظام مهندسی هم اختیاری مبنی بر برخورد و اجرای تذکرات ندارد. این اختیار و امکان به شهرداری داده شده که در مواردی مثل پروژه متروپل باید به موقع ورود و آن را متوقف کند، اما چرا این اتفاق نیفتاده است؟