به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج، بار دیگر فشار تحریم ها بر اقتصاد ایران در حال افزایش است و این مساله در نتیجه موضع گیری غرب در قبال پیشنهادات ایران برای توافق برجام است و این مساله می تواند روی درآمدهای نفتی کشور تاثیر بگذارد و با توجه به اینکه به ماه های آخر برای تدوین بودجه سال آینده نزدیک می شویم باید راهبردها برای پیش بینی بودجه سال ۱۴۰۲ در نظر گرفته شود.

 عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی درباره تاثیر راه‌اندازی پالایشگاه‌های فرا سرزمینی بین ایران و کشورهای مشترک المنافع و تاثیر آن در رشد اقتصادی کشور و رونق فروش نفت به خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج، گفت: ما دارای یک سری محدودیت هایی در زمینه فروش نفت در داخل هستیم که برخی از کشورها ممکن است آن را نداشته باشند. یعنی ممکن است کشورهای اروگوئه و ونزوئلا تحریم هایی که آمریکا علیه ما اعمال کرده را نداشته باشند. مثلاً در بحث توسعه و بازسازی زیرساخت‌های نفتی ما دچار تحریم هستیم ولی این دو کشور این شرایط را ندارند. این مسئله یکی از مزایای راه اندازی پالایشگاه های فراسرزمینی است.

فتح الله توسلی در ادامه بیان کرد: البته اولین اولویت ما طبیعتاً باید این باشد که پالایشگاه هایمان در داخل تامین  و تجهیز و ساخته شود. به این دلیل که ما اگر بخواهیم در خارج از کشور پالایشگاه بسازیم برای انتقال فرآورده های نفتی یک سری مشکلاتی خواهیم داشت. به عنوان مثال اگر بخواهیم بنزین از سایر کشورها وارد کنیم باید محدودیت های دریا کشتی و محدودیت های مثل تحریم را در نظر بگیریم ولی از این منظر که فناوری و دانش صنعتی و دانشمندان و متخصصین ما در کشوری دیگر تحت عنوان فعال کردن پالایشگاههای فراسرزمینی حضور داشته باشند و مشغول به کار شوند و خدمات ارائه دهند مزایای زیادی دارد.

توسلی درباره میزان ارز آوری پالایشگاه های فراسرزمینی برای کشور نیز توضیح داد: پالایشگاه فراسرزمینی علاوه بر اینکه می تواند ارزآوری برای کشور داشته باشد می تواند تا حدودی صنعت آن کشور را وابسته به دانش و فناوری ایران کند از این لحاظ بسیار کار ارزشمند و خوبی است.

این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس افزود: فعال کردن پالایشگاه های فراسرزمینی در حال حاضر در برخی از کشورهای دوست در حال انجام است. ولی کشورهای دیگر این موضوع را نمی پذیرند. اما وقتی به مرور زمان در این مسئله پیشرفت کنیم سایر کشورها متقاضی تاسیس پالایشگاه های فراسرزمینی می شوند. علاوه بر این کشور هایی مثل عراق که در حوزه سیاست خارجی با ما دوست هستند و یا حداقل می توانیم بگوییم دشمن ما نیستند نیز می توانند با ما همکاری کنند، اما از این منظر که ما بخواهیم نیاز داخل را تامین نکنیم و به سمت پالایشگاه های فرا سرزمینی برویم مناسب نیست.

این نماینده مجلس یازدهم افزود: وزارت نفت و مجموعه تولید انرژی به فکر ساخت پالایشگاه در داخل کشور باشند تا با قوانین و مقررات کشور خودمان و لحاظ کردن پدافند غیرعامل اقدام به راه‌اندازی پالایشگاه ها داخلی کنند، تا در مواقعی که کشور نیاز پیدا کرد بتوانیم از آنها استفاده کنیم نه اینکه کشور در مواقع اضطراری نیازمند وارد کردن بنزین گازوئیل و غیره از سایر کشورها باشد. راه‌اندازی پالایشگاه‌های فرا سرزمینی از این منظر که می تواند به صادرات فناوری و دانش فنی ما بیانجامد و مقداری هم ارزآوری برای کشور ما داشته باشد اقدام خیلی خوبی است.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در ادامه بیان کرد: بازسازی و تجهیز پالایشگاه های فرسوده این کشورها اقدام بسیار سودآوری برای کشور ما خواهد بود. البته باید به این مسئله نیز نگاه کرد که به دلیل محدودیت های تحریمی که بر علیه کشور ما اعمال شده ما توان ساخت پالایشگاه‌های جدید را نداریم و برخی از صنایع ما در این چند سال نتوانستند رشد داشته باشند، به این دلیل که ما وابسته به کشورهای دیگر و فناوری آنها هستیم و نتوانستیم برخی از صنایع را در داخل کشور تولید کنیم. علاوه بر این به دلیل رشد روز افزون علم و فناوری در جهان این مسئله در این چند سال بیش از پیش تشدید شده است.

ظرفیت کشورهای آمریکای لاتین به دلیل مناسبات استراتژیک

یکی استاد دانشگاه در پاسخ به سوالی در خصوص لزوم ادامه دور زدن تحریم های نفتی به خبرنگار اقتصادی موج گفت: مناسبات ما با آمریکا مسائل را بسیار پییچده کرده، اما می توانیم علی رغم همه این مسائل در حوزه نفت و گاز به خصوص در بحث ایجاد پالایشگاه های فرا مرزی و صادرات فناوری های این حوزه با کشورهای هم جوار سرمایه گذاری های مشترک داشته باشیم. البته استفاده از ظرفیت کشورهای آمریکای لاتین چون اروگوئه و ونزوئلا به دلیل مناسبات استراتژیک نیز لازم است.

حسین راغفر، استاد دانشگاه الزهرا با مغتنم شمردن فرصت همکاری با کشورهای تحریم شده از سوی آمریکا تاکید و تصریح کرد: ونزوئلا هم مانند ایران تحت تحریم آمریکا هم قرار گرفته و همکاری ایران با کاراکاس می‌تواند فرصت مناسبی برای صادرات خدمات فنی و فعالیت در این حوزه، بین دو کشور باشد.

وی ادامه داد: هر نوع فعالیت‌ سرمایه‌گذاری خارجی وزارت نفت ایران درحوزه نفتی به خصوص پالایشگاهی خارج از مرزهای کشور، ضامن ثبات سیاسی کشور بوده و در کنار آن می‌تواند به جنبه اقتصادی و درآمدزایی هم کمک کند، در کناراین مساله، سرمایه‌گذاری‌های مشترک عملا تجربیات مفیدی را برای نیروی انسانی به ویژه متخصصین وآینده‌ سرمایه‌گذاری کشورمان دربردارد.

راغفر خاطرنشان کرد: امیدوارم که تحریم‌ها هرچه زودتر رفع شوند و متخصصان بتوانند همکاری و سرمایه‌گذاری‌های مشترکی را در حوزه‌های فنی با کشورهای حوزه خلیج فارس در بخش نفت و گاز مانند ایجاد و یا تجهیز پالایشگاه داشته باشند، چراکه این همکاری‌های بین‌المللی علاوه بر دستاوردهای اقتصادی و سیاسی میراث خوبی برای نسل آینده کشورمان خواهد بود.

این استاد دانشگاه به سوال دیگری در خصوص ریسک سرمایه‌گذاری کشورمان در این حوزه با توجه به مشکلات انتقال پول ناشی از تحریم هم پاسخ داد و گفت: قطعا مشکلاتی در این حوزه وجود دارد اما در بسیاری از موارد می‌توان به صورت پایاپای و تهاتر عمل کرد و در مقابل خدماتی که داده می‌شود، می‌توان کالا یا محصولات دیگری همچون فرآورده‌های پتروشیمی دریافت کرد.

وی ادامه داد: در کشورهایی مانند ونزوئلا که رابطه بسیار خوبی با کشور ما دارند، این محدودیت‌ها وجود ندارد، چراکه این کشورها هم تحت تحریم آمریکا هستند و این می‌تواند یک فرصت مناسب وطلایی برای مبادله کالا یا خدمات را فراهم کند.

راغفر در پایان خاطرنشان کرد: اگرچه درآمد مستقیم ما در این حوزه شرایط بهتری را به وجود می‌آورد اما اکنون که با محدودیت‌ها روبه‌رو هستیم، این شکل از مبادله تهاتری فرصت خوبی است که نباید آن را از دست بدهیم.