به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج، چند روز پیش یک رسانه هندی گزارش داده است که ایران نمی تواند مستقیم از هند برنج وارد کند، زیرا ذخیره روپیه این کشور به پایان رسیده است، به همین دلیل ایران برای واردات برنج هندی قصد دارد از کشورهای دیگر همچون ترکیه، عراق و پاکستان اقدام کند. این موضوع در حالی منتشر شده که ثبت سفارش واردات برنج هندی از شش ماه پیش متوقف بوده است.

پیش از این اخوان اکبری رئیس انجمن واردکنندگان برنج ایران، در گفتگو با خبرگزاری موج با اشاره به اینکه برنج تولیدی کشور پاسخگوی تقاضای داخلی نیست بر اهمیت ادامه واردات برنج تاکید داشت، اما ثبت سفارش واردات برنج از هند توسط وزارت جهاد کشاورزی بسته شده بود.

دولت هند در سال 1400 واردات نفت و مشتقات نفتی از ایران را به شدت کاهش داده بود ، به همین دلیل تراز تجاری ایران و هند منفی شده بود و ایران نتوانسته روپیه لازم برای واردات برنج از این کشور را تامین کند. در حالی که سالانه ایران به حدود یک میلیون و 500 هزار تن برنج نیاز دارد.

بیشتر بخوانید:

قیمت برنج خارجی تغییر نمیکند / نرخ ارز واردات برنج 28500 تومان است

ضرورت واردات 400 هزار تن برنج تا پایان سال

به طور قطع واردات این میزان برنج از پاکستان هم امکان پذیر نیست، زیرا رشد تقاضا برای برنج پاکستانی هم منجر به رشد 20 درصدی قیمت برنج این کشور در بازار جهانی شده است.

در حال حاضر احتمالا ایران به دنبال واردات برنج هندی از عراق به ازای طلب خود باشد که حدود 2 میلیارد دلار است، اما مسئله ای که وجود دارد این است که قیمت تمام شده برنج هندی برای ایرانی ها بسیار گران تمام می شود، زیرا علاوه بر اینکه این برنج از مسیر عراق وارد ایران می شود و با هزینه حمل بالاتری روبرو می شود به طور قطع با هزینه های کارگر و ... هم مواجه می شود و این مساله منجر به افزایش قیمت تمام شده برنج می شود که در نهایت بر مصرف کننده تحمیل می شود.

 آزادسازی ثبت سفارش  واردات برنج

در حال حاضر ساده ترین راه برای حل مشکلات کنونی واردات برنج آزادسازی ثبت سفارش است در این شرایط برخی شرکت ها احتمالا بتوانند ارز مورد نیاز خود را برای واردات تامین کنند و یا حداقل با شرکت های صادرکننده برنج از هند وارد مذاکره شده و از ارز دیگری برای انجام معاملات استفاده خواهند کرد اما اینکه ایران بخواهد برنج هندی را از کشور دیگری وارد کند از نظر اقتصادی چندان منطقی نیست.

پیش از این گفته می شد که  یکی از سیاست های دولت این است که ابتدا محصولات وارد کشور شود و بعد از آن ارز به این محصولات تخصیص پیدا کند که به این روند تخصیص ارز، اعتباری می گویند. یعنی ما بر اساس اعتبار واردکنندگان نزد صادرکنندگان، برنج سفارش می دهیم و وارد کشور می کنیم و بعد از یک یا دوماه ارز را به آنها می دهیم. اتفاقی که در حال حاضر افتاده این است که ما بالای ۱۰۰ میلیون دلار از بدهکاری مان به خارجی ها عقب افتادیم و این موضوع موجب شده روند فعلی وارد کند شود چرا که آنها دیگر به ما اعتباری کالا نمی دهند.