خبرگزاری موج گزارش میدهد:
خودروسازی در ایران؛ صنعتی نوپا و نیازمند حمایت/ روزهای سخت صنعت خودرو چه زمانی به پایان میرسد؟
صنعت خودروسازی به دلیل مشخص نبودن راهبرد و برنامه جامع بلندمدت در این سالها با فراز و فرودهای فراوانی روبهرو شده است که نیازمند بازنگری اساسی و تدوین سیاستهای کلان در راستای دریافت حمایتهایی از سوی دولت است تا این صنعت احیا شود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج، صنعت خودرو یکی از مهمترین عوامل محرکه توسعه اقـتصادی پس از صنعت ساختمانسازی در قرن اخیر است، بلکه بهعنوان عظیمترین زنجیره اشتغالزایی در بین سایر صنایع مطرح بوده است. صنعت خودرو به دلیل ارتباط با بیش از ۶۰ صنعت دیگر، به «صنعت صنایع یا لکوموتیو صنایع» مشهور است.
با توجه به تحولات اخیر جـهانی، بدون تردید میتوان گفت که صنعت خودرو، دیگر بومی نیست و حتی تبلور و نماد جهانی شدن قلمداد میشود. ادغامهای سریع جهانی و سرمایهگذاریهای خودروسازان که بدون در نظر گرفتن مرزهای سیاسی، اقـتصادی، فرهنگی و... صـورت گرفته است و میگیرد، شاهدی بر این مدعاست.
این صنعت در ایران نیز دارای پیشینهای طولانی است. ایران در سال ۱۳۴۱ وارد صنعت خودروسازی شد، اما پس از گذشت بیش از نیم قرن، هنوز جایگاه تثبیت شدهای در ایـن صنعت ندارد و دارای راهبُرد مشخصی نیست. خودروسازان در طول عمرشان هـمواره از حمایتهای بسیار بهره بردهاند و کماکان به حمایتهای دولت ابراز نیاز میکنند.
در این بین، مصرفکنندگان این تولیدات که غالباً داخلی هستند، هـمواره از قیمت و کیفیت این محصولات رضایت ندارند. برخی معتقدند، ورود کشور به این صـنعت از ابتدا اشتباه بوده است و عدهای دیگر بر این باورند که تعطیلی این صنعت را که تنها با حمایت بسیار دولت و ایجاد یک انحصار کامل قادر به ادامه حیات است، نباید به فردا موکول کرد، اما خودروسازان بر این ادعا پافشاری میکنند که به جایگاهی رسیدهاند که اگر دروازههای کشور بـه روی تولیدات خارجی باز شود همواره قادر به ادامه روند تولید خود هستند و از توان رقابت برخوردارند.
بررسیهای آماری وزارت صمت طی چهارماهه ابتدایی امسال نشان میدهد که ۴۴۲ هزار و ۶۸۶ دستگاه خودرو تولید شد که نسبت به مدت مشابه پارسال رشد ۳۰ درصدی داشته است.
کیفیت خودروهای تولید شده در چه رتبهای قرار دارد؟
«محمد فروزنده» کارشناس اقتصادی، با بیان اینکه صرفنظر از میزان تولید، کیفیت محصولات نیز بـسیار حایز اهمیت است، گفت: این موضوع نشاندهنده پیشرفت صنعت خودروسازی در کشور است و خودروی با کیفیت توان رقابت با محصولات جایگزین را دارد و میتواند موجب افزایش صادرات شود. درباره کیفیت خودروهای تولید یا مونتاژ شده در داخل نظرات مختلفی وجود دارد و غالباً از کیفیت پایین آنها ابراز نارضایتی میشود و نمره منفی میگیرند که نشاندهنده کیفیت بسیار پایین این محصولات است.
وی در ادامه بیان داشت: این نمرههای مـنفی براساس ارزیابیها و معیارهای داخلی و نه براساس استانداردهای جهانی است و چهبسا در صورت ارزیابی ایـن محصولات براساس استانداردهای روز دنیا و توسط موسسههای معتبر جهانی نمرات منفی آنها بسیار پایینتر از این باشد. یکی دیگر از معیارهای بررسی کـیفیت خـودرو، آمار تصادفات جادهای است. بنابه گفته برخی مقامهای مـسئول، نقص وسایل نقلیه عامل اصلی حداقل 13 درصد کل تصادفات کـشور است. مقایسه دغدغههای خودروسازان داخل از نظر اختلاف بین راهنمایی و رانندگی با خودروسازان برای نصب کیسه هوا ایربگ و ترمز ضد قـفل با خودروسازان خارجی در نوآوری در طراحی، توسعه خـودروهای هـیبریدی و خورشیدی و... نشاندهنده اختلاف در توسعه ایـن صـنعت و نوع نگاه به کیفیت خودرو است.
وابستگی صنعت خـودرو
فروزنده با اشاره به اینکه یکی از مسائلی که صنعت خودرو کشور با آن درگیر بوده، وابستگی شدید به خودروسازان خارجی است، اظهار داشت: روند کاهشی تولیدات ایران پس از سال 2011، یعنی سال شروع تحریمها نشاندهنده وابستگی خودروسازان داخلی به واردات بوده و نشان میدهد، خودروسازان داخلی در حد بسیار پایینی به خودکفایی در تولید رسیدهاند. به هر حال، رشد منفی تولیدات خودرو در ایران تا جایی ادامه مییابد کـه در سال 2013 به کمتر از تولید یک دهه پیش میرسد. بنابراین، صنعت خودروسازی در ایران تا حدی به واردات و قطعهسازان خارجی وابسته است که پس از گذشت نیم قرن سابقه در تولید، یکی از مجاری آسـیبپذیر کـشور تلقی شده و از ناحیه قطع همکاری خودروسازان جهان با خودروسازان داخلی، فشارها بر اقتصاد ایران افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید:
ابلاغ مجوز واردات خودروهای کارکرده صادر شد
چکش کاری صنعت خودروی کشور در کمیسیون اصل نود
تداوم ریزش قیمت در بازار خودرو / قیمت خودرو دوباره کاهشی میشود
مشکلات مدیریتی و راهبردی
این کارشناس اقتصادی با تأکید بر اینکه یکی از مشکلات عمده ساختاری در صنعت خودروسازی در ایران عدم ثبات مدیریت، اعمال نفوذ دولت و نبود اسـتقلال در تـعیین مدیرعامل شرکتهای خودروسازی است، گفت: عواقب این بیثباتی در مـدیریت موجب میشود که مدیران همواره افق برنامهریزی خود را کوتاهمدت تعیین کنند و هیچگاه بـه دنبال اصلاحات ساختاری و تغییرات ریشهای نـباشند. در صورتی که اگر این روند دارای سازوکار مشخص و براساس اصول تعریف شـده سازمانی باشد، میتوان با ثبات در مدیریت بـه تدوین برنامه جامع بلندمدت پرداخـت و در راه رسیدن به اهداف، گامهای جدی برداشت.
وی ادامه داد: همچنین خودروسازان داخلی همواره مورد حمایت دولتهای مختلف قرار گرفتهاند. تسهیلات ارزانقیمت بانکی، حمایتهای مالی بلاعوض، معافیتهای مالیاتی و تسهیلات و کمکهای ارزی و... از جمله حمایتهای دولت در این بخش بوده است. مشکل اساسی حمایت از صنعت خودروسازی فقدان چهارچوب مشخص زمانی برای حمایتهای دولتی و عدم ارزیابی از رشد صنعت خودرو بـه موازات حمایتها است زیرا این حمایتها باعث شده که خودروسازان همواره خود را زیر چتر حمایتی دولت بدانند و برنامهای منسجم برای رشد و توسعه تولیدات خود نداشته باشند.
ارسال نظر