یک کارشناس حوزه نفت و انرژی در گفت و گو با عرفانه تاجیکی، خبرنگار خبرگزاری موج با بیان اینکه نفت همیشه رکن مهمی را در روابط داخلی و خارجی ایران ایفا کرده است، گفت: این ماده طبیعی پایان پذیر که دارای منافع بی پایانی است خوشبختانه یا متاسفانه همواره مناقشه های بسیاری را به وجود آورده است.  آنچنان که بسیاری از ما را به این باور رسانده است که مرکز ثقل مشکلات و پیشرفت نکردن ما داشتن نفت بوده است. بابک منصورنیا با اشاره به اینکه در یک صد سال گذشته سهم نفت در بودجه کل ایران همواره در حال افزایش بوده است، افزود: نفت در این مدت دو مرتبه مایه شکوفایی اقتصاد ایران شد که هر دو بار به دلیل نبود برنامه ریزی و مدیریت مناسب در آمدها، همه منابع بدست آمده صرف هزینه ها شده و در نتیجه از بین رفت. او با طرح این پرسش که واقعا ما با نفت مان چه کردیم و چه می­کنیم، اضافه کرد: در چهل سال گذشته جز در سالی که انقلاب اسلامی رخ داد، هیچ­گاه تولید نفت ایران به پایین تر از ۲ ملیون بشکه در روز نرسیده است. علت این حجم تولید نیز مشخص است؛ ما خودمان نفت نیاز داریم! منصورنیا همچنین با تاکید بر این موضوع که میزان مصرف داخلی نفت بیش از ۲ میلیون بشکه در روز است، اظهار داشت: این نفت علاوه بر خوراک صنایع بالادستی و مادر مانند پتروشیمی ها و... برای تولید انرژی و بخصوص برق مصرف شده است. به این ترتیب می توان گفت امروزه تصور دخالت نکردن نفت در زندگی روزمره ­مان  بعید به نظر می رسد. به گفته این کارشناس انرژی اقتصاد بدون نفت، اقتصادی  ایده آل است، اما هر روز که از خواب برمی­ خیزیم و همچنان نفتی از لوله ها بیرون می آید باید بدانیم که روزی این نفت دیگر در چاه ها نخواهد بود هر چند که تا آن روز شاید نفت به ۵ هزار دلار هم برسد! او با بیان این حقیقت که رسیدن به هدف اقتصاد بدون نفت، اما شکوفا طی یک روند سخت، طولانی و پرپیچ خم را می طلبد، اذعان داشت: تنها افزایش بهره ­وری فعالیت های اقتصادی است که می­تواند مارا به سرمنزل برسد. بنابراین اقتصاد مقاومتی ما باید بهره ­ور باشد تا بتوانیم نفت داشته باشیم، اما به اقتصاد واردش نکنیم. به گزارش موج تور طلای سیاه آنچنان به بدنه اقتصادی ایران پیچیده است که تصور اقتصاد بدون نفت برای ایران که ۶۳ سال است طعم درآمدهای نفتی را در کام دارد، دشوار به نظر می رسد.