هندوستان علاوه بر این آمار خیره‌کننده، عنوان «کشوری با سریع‌ترین رشد اقتصادی دنیا» را به خود اختصاص داده است. حتی آمار اداره آمار مرکزی نیز رشد اقتصادی بالای هند را نشان می‌دهند و این مسئله می‌تواند به موضوعی افتخارآمیز برای این کشور در جلسه سران گروه G۲۰ تبدیل شود.

بااین‌حال بسیاری درباره آینده نگران هستند. گروه اقتصادی آمریکایی گلدمن ساکس افزایش نرخ بهره بانکی در هند را مورد توجه قرار داده و از این مسئله و همچنین وام‌های بدون توجیه هند به‌عنوان خطراتی یادکرده که نخست‌وزیر هندوستان، نارندرا مودی با آن روبه‌رو است. بااین‌حال دولت مودی اطمینان دارد که این چالش‌ها آسیبی به وضعیت اقتصادی این کشور نمی‌زند.

برمر بااین‌حال به موضوعی اشاره‌کرده است که شاید مودی نتواند به خوبی آن را اداره کند؛ مسئله‌ای که در داخل و خارج از هندوستان مشکلات بسیاری را به وجود می‌آورد. او پیش‌بینی کرده است که اصلاحات در دو حوزه به قهقرا می‌رود و آن قوانین کارگری و حقوق زمین است.

البته برخی نیز دلیل عمده این مسئله را دموکراسی موجود در هندوستان می‌دانند. بیشتر از ۱۲ استان هند در سال آینده و در سال ۲۰۱۸ درگیر انتخابات خواهند بود و بعدازآن انتخابات سراسری در سال ۲۰۱۹ در پیش خواهد بود. مودی برای حفاظت از رأی‌های حزبش به دنبال راهکارهای پوپولیستی است و این رویکرد با نگرشی بسیار سخت‌تر نسبت به پاکستان همراه شده است.

از سوی دیگر رابطه هند با چین نیز دستخوش تغییر و تحولاتی شده است که این دو قطب اقتصادی منطقه را رویاروی یکدیگر قرار می‌دهد. مودی اخیراً سیگنال‌های جدیدی برای پکن فرستاده است. او درراه رفتن به اجلاس G۲۰ به میزبانی چین، به هانووی که یکی از شرکای استراتژیک دهلی‌نو است، سفر خواهد داشت. همان‌طور که کشتی‌های چینی در اقیانوس هند فعالیت می‌کنند و باعثدلخوری نیروی دریایی هند می‌شوند، نیروی دریایی هند نیز در حال افزایش حضور خود در چین و دریای چین جنوبی است. کشتی‌های هندی می‌توانند باعثعصبانیت چینی‌ها شوند چراکه می‌توانند به سمت بندرها ویتنام نیز حرکت کنند.

پکن در تلاش بوده است تا مودی را قانع سازد در اجلاس G۲۰ مسائل دریای چین جنوبی را مطرح نکند، بااین‌حال اگر در این اجلاس نیز مودی ساکت باقی بماند، چینی‌ها شکی ندارند که هند در جریان اختلافات بین پکن و ویتنام، از ویتنامی‌ها حمایت خواهد کرد.

هندوستان و چین غیر از مسائل اقتصادی در بسیاری از زمینه‌ها به رقبای یکدیگر تبدیل‌شده‌اند و مودی قمار بزرگی را با چین آغاز کرده است؛ او موفقیت خود در جنبه‌های اقتصادی را تضمین‌شده می‌داند و معتقد است که در مسائل سیاسی و دیپلماتیک نیز می‌تواند از چین سبقت بگیرد.