به گزارش خبرگزاری موج، افتادن دندان چه به دلیل ضربه‌ای باشد که به صورتتان خورده، یا بیماری و پوسیدگی، می‌تواند اعتماد به نفستان را کاهش دهد. فضای خالی موجود در لبخندتان همچنین می‌تواند مشکلاتی در بافت سالم دهانتان مثل جابجایی دندان‌ها، تحلیل رفتن استخوان و ایجاد حفره را به همراه بیاورد. خوشبختانه راه حل‌های ترمیم مختلفی برای کمک به بازیابی زیبایی از دست رفته لبخند و اعتماد به نفستان وجود دارند. ایمپلنت دندان را می‌توان گزینه‌ای طلایی برای ترمیم مشکلات و تنها راه جایگزینی دائمی دندان افتاده دانست. می توان گفت که ایمپلنت، رفتاری مشابه با ریشه دندان دارد و به عنوان تکیه گاه پروتزهایی مثل تاج، بریج یا صفحه دندانی مورد استفاده قرار می گیرد. اما چطور باید بدانیم که آیا ایمپلنت دندان، گزینه مناسبی برای ما هست یا خیر؟ برای آشنایی بیشتر با مزایا و معایب این روش و آگاهی از اینکه آیا گزینه مناسبی برای ایمپلنت دندان هستید یا خیر، با ما تا انتهای این مطلب بمانید.

مزایای ایمپلنت دندان

امتیازات زیاد ایمپلنت دندان، آن را به بهترین گزینه برای دندان های افتاده تبدیل می کند. در اینجا به بعضی از مزایای ایمپلنت دندان اشاره می کنیم:

ظاهر و عملکردی مشابه با دندان‌های طبیعی

یکی از بزرگترین امتیازات ایمپلنت دندان، دستیابی مجدد به یک لبخند بی نقص است و این هم به لطف ظاهر کاملا مشابه آن با دندان های طبیعی است. روکشی که روی ایمپلنت نصب می شود از جنس پرسلین یا سرامیک به رنگ دندان است که جلای  نیمه شفافی مشابه با دندان طبیعی دارد.

دندانپزشک برای ساخت روکش، تصاویر دیجیتالی و قالب دقیقی از محل ایمپلنت می گیرد، تا تاج ساخته شده ظاهر کاملی به لبخندتان بدهد. با ایمپلنت دندان می توانید علاوه بر زیبایی ظاهری به عملکرد طبیعی فک و دندان هایتان نیز دست پیدا کنید. با توجه به جوش خوردن ایمپلنت و پایه با استخوان فک، دیگر لازم نیست که نگران حرکت یا جابجایی دندان یا بریج در حین غذا خوردن، جویدن یا صحبت کردن باشید.

جایگزینی دندان افتاده، گزینه مقرون به صرفه‌تری است.

ایمپلنت علاوه بر ظاهر طبیعی اش، می تواند گزینه کم هزینه تری در مقایسه با روش‌های دیگر درمانی و زیبایی دندان شامل روکش‌ها، لیمنت‌ها و... باشد. اگرچه هزینه اولیه جراحی ایمپلنت دندان بالاتر است، اما ماندگاری و نرخ موفقیت بالای این درمان در طولانی مدت به نفع بیمار خواهد بود.

میزان موفقیت ایمپلنت دندان بعد از گذشت ده سال در حدود 95 درصد است. ماندگاری میله تیتانیومی که در استخوان فک کاشته می شود، می تواند دائمی باشد اما با مراقبت های مناسب از روکشی که در بالای آن نصب می شود، می توان عمر 15 الی 20 ساله آن را تضمین کرد.

می‌توانید هر تعداد از دندان هایتان را که بخواهید، جایگزین کنید.

تقریبا میتوان گفت که محدودیتی برای تعداد ایمپلنت های نصب شده در فک وجود ندارد و روی هر یک از آنها هم می توانید یک تاج یا بریجی متشکل از چند دندان را نصب کنید. الزاما برای هر دندان افتاده به یک ایمپلنت نیاز نخواهید داشت. ماندگاری ایمپلنت ها بسیار بالا است و وزن بیشتری در مقایسه با دندان طبیعی تحمل می کنند.

معایب ایمپلنت دندان

معایبی را نیز می توان برای ایمپلنت دندان برشمرد. یادتان باشد که ایمپلنت دندان برای همه مناسب نیست. در اینجا می خواهیم به بعضی از نقایص ایمپلنت دندان اشاره کنیم.

برای بعضی از بیماران مناسب نیست.

اگرچه ایمپلنت دندان، بهترین راه برای بازیابی ظاهر زیبای لبخندتان محسوب می شود، اما امکان اجرای آن در بعضی از بیماران وجود ندارد. احتمال موفقیت ایمپلنت در بیماران مبتلا به بیماری های خودایمنی، دیابت، سرطان خون و برخی انواع اختلالات خونی به دلیل تشخیص ایمپلنت به عنوان یک ماده مهاجم خارجی و پس زدن آن، کمتر است.

بیماران دارای تراکم یا ضخامت پایین استخوان فک یا بیماری فعال لثه هم قبل از شروع ایمپلنت دندان به درمان نیاز دارند. گرافت استخوان یا لیفت سینوس و جراحی فلپ می تواند به آماده سازی دهان برای ایمپلنت دندان کمک کند. اما این فرایندها به هزینه کلی و مدت زمان لازم برای انجام درمان اضافه می کند.

زمانبر است.

ایمپلنت دندان می تواند فرایند طولانی باشد و ریکاوری بین جلسات کاشت ایمپلنت و نصب روکشی روی آن شاید چند ماه طول بکشد. تا حدی هم احتمال بروز مشکلاتی مثل صدمات عصبی تا عفونتی مثل پری ایمپلنت نیز وجود دارد. در موارد نادر ممکن است با واکنش های آلرژیک به فلز ایمپلنت مواجه شوید که در این حالت باید آن را از جای خود درآورده و با مدل زیرکونی جایگزین کنید. اما روش‌های دیگری مثل ایمپلنت دندان به روش پانچ نیز وجود دارند که گزینه ای بدون درد و فوری برای اجرای ایمپلنت دندان محسوب می شود.

ریکاوری، جلسات مراجعه مجدد و مراقبت های بعد از جراحی

دوره ریکاوری ایمپلنت دندان به فاکتورهای مختلفی مثل اقدامات مورد نیاز برای آماده سازی دهان برای ایمپلنت وابسته است. اما به طور کلی می توان گفت که رعایت دقیق مراقبت های بهداشتی دهان و دندان بعد از جایگذاری ایمپلنت می تواند جوش خوردن مناسب بین ایمپلنت و استخوان فک را تضمین کند. از سوی دیگر اما عدم رعایت بهداشت دهان و دندان (مسواک و نخ کشیدن و ...) می تواند منجر به شکست درمان شود. امکان بروز عفونت در صورت عدم نظافت مناسب ایمپلنت و نقاط اطراف آن، وجود خواهد داشت. از دیگر عوامل موثر در شکست درمان نیز می توان به استعمال دخانیات اشاره کرده که باید بعد از کاشت ایمپلنت، حتی المقدور کنار گذاشته شود.

نظافت روکش‌‌های موقتی روی ایمپلنت نیز باید مثل دندان های طبیعی انجام شود تا از بهبود محل جراحی و جوش خوردن ایمپلنت و استخوان مطمئن شوید. درد بعد از جلسه اول جراحی معمولا اندک است؛ احتمال بروز تورم لثه و صورت، و همچنین کبودی و خونریزی اندک در محل ایمپلنت وجود دارد. دندانپزشک احتمالا برای کاهش دردتان، داروهای مسکنی را تجویز خواهد کرد. غذاهایتان تا 5 الی 7 روز بعد از جراحی باید به غذاهای نرم محدود شود. در صورتیکه محل ایمپلنت را بخیه کرده باشید، احتمالا باید برای باز کردن آن به پزشک مراجعه کنید؛ اما معمولا از نخ بخیه جذب شدنی در این موارد استفاده می شود و نیازی به مراجعه مجدد برای کشیدن آن نخواهد بود.

بهبود محل جراحی برای باز کردن مجدد آن و جایگذاری ایمپلنت (ها) تا حدود شش ماه، و نصب  تاج (ها) تا حدود دو ماه طول می کشند. البته این بازه زمانی در بین بیماران مختلف و روشهای درمان مختلف با هم فرق دارند. جلسات ویزیت بعد از جراحی، جزئی اساسی برای نظارت بر روند بهبود بیمار به شمار می رود. با مراقبت مناسب از ایمپلنت، می توانید آن را به گزینه ای دائمی تبدیل کنید.