به گزارش خبرگزاری موج، زخم‌های دیابتی یکی از مشکلات شایع در افراد مبتلا به دیابت می‌باشند. افرادی که دیابت دارند، به علت افزایش قند خون و تضعیف عروق و عصب‌ها، به طور خاص در معرض خطر زخم‌ها و آسیب‌های پوستی قرار دارند. در این مقاله، به نکات مهمی در مراقبت و درمان زخم‌های دیابتی اشاره خواهیم کرد:

۱. مراجعه به پزشک: در صورت داشتن زخم دیابتی، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. تشخیص صحیح و زمان‌بندی درمان از اهمیت بالایی برخوردار است.

۲. مراقبت از پوست: حفظ تمیزی و ترطیب پوست بسیار مهم است. شستشوی دقیق با آب و صابون نرم و استفاده از کرم‌ها و مرطوب‌کننده‌های مخصوص پوست می‌تواند به جلوگیری از ترشحات زخمی و ترمیم پوست کمک کند.

۳. مراقبت از ناخن‌ها: نگهداری ناخن‌های تمیز و برش آن‌ها به صورت صحیح از آسیب به پوست جلوگیری می‌کند.

۴. کنترل قند خون: به حفظ سطح قند خون در محدوده مطلوب کمک کنید. مداومت در تنظیم دیابت و مصرف داروهای معرفی شده توسط پزشک ضروری است.

۵.فشار موضعی:در صورت دارا بودن زخم، ممکن است به منظور کاهش فشار موضعی بر روی زخم، استفاده از البسه و کفش‌های ویژه معرفی شود.

۶. درمان زخم: درمان زخم پای دیابتی شامل تمیز کردن و ضدعفونی کردن آن، استفاده از بندها و داروهای مخصوص زخم، و ترمیم پوست است. در برخی موارد، جراحی نیز لازم می‌شود.

۷. تغذیه سالم: تغذیه مناسب با غنی‌ترین مواد غذایی ممکن (به ویژه پروتئین) به ترمیم زخم‌ها کمک می‌کند. مشاوره با متخصص تغذیه نیز مفید است.

۸. توجه به علائم خطرناک: باید به طور مداوم علائم تغییرات در زخم را مانند تورم، التهاب، یا تغییر رنگ و بو زخم توجه کنید و به پزشک خود اطلاع دهید.

۹. استفاده از وسایل مساعد: استفاده از وسایلی مانند کفش‌های مناسب و پد‌های ضدفشار می‌تواند در جلوگیری از زخم‌ها کمک کند.

۱۰. توجه به سلامت کلیه:دیابت می‌تواند سلامتی کلیه را نیز تحت تأثیر قرار دهد، بنابراین مراقبت از سلامت کلیه با کنترل قند خون و مشاوره پزشک مهم است.

علت ایجاد زخم پای دیابتی

زخم پای دیابتی یکی از مشکلات شایع در افراد مبتلا به دیابت می‌باشد. عوامل مختلفی می‌توانند به ایجاد این زخم‌ها منجر شوند. در ادامه به برخی از علل ایجاد زخم پای دیابتی اشاره می‌کنیم:

۱. تضعیف عروق: دیابت می‌تواند به تضعیف عروق خونی منتهی شود که باعث کاهش جریان خون به اندام‌های پایینی، به ویژه پاها، می‌شود. این کاهش جریان خون باعث کمبود تامین اکسیژن و مواد مغذی به بافت‌های پوستی پا می‌شود و زخم‌ها را ایجاد می‌کند.

۲. تغییرات در احساس درد: دیابت می‌تواند به تغییرات در احساس درد پایینی بیانجامد، به طوری که افراد ممکن است زخم‌ها و آسیب‌های پوستی را نادیده بگیرند.

۳. عفونت‌ها: افراد مبتلا به دیابت به علت سیستم ایمنی ضعیف‌تر خود به عفونت‌ها و باکتری‌ها حساس‌تر هستند. عفونت‌های حتی کوچک می‌توانند به سرعت به زخم تبدیل شوند.

۴. آسیب‌های مکانیکی: فشار و ترتیبات مکانیکی بر پاها می‌توانند به زخم‌های پوستی منجر شوند. به ویژه استفاده از کفش‌های نامناسب و ساعت‌ها در افراد دیابتی می‌تواند به فشار و تحریک مکانیکی پوست پا منجر شود.

۵. کنترل ناصحیح قند خون: در مواردی که کنترل قند خون به درستی انجام نشود و سطوح قند خون بسیار بالا باشد یا نوسانات شدید داشته باشد، تأثیرات منفی بر روی عروق و اعصاب پاها افزایش می‌یابد.

۶. تغییرات در پوست و ناخن‌ها: دیابت می‌تواند به تغییرات در پوست و ناخن‌ها منتهی شود که ممکن است باعث آسیب پذیری بیشتر پوست و زخم‌های پای دیابتی شود.

۷. سن: افراد مسن‌تر دارای خطر بیشتری برای ایجاد زخم پای دیابتی هستند.

برای جلوگیری از ایجاد زخم پای دیابتی و مراقبت از پایانی سالم، کنترل دقیق دیابت، مراقبت از پوست، استفاده از کفش‌های مناسب، و معاونت پزشک تخصصی بسیار حیاتی می‌باشد. همچنین، باید

یادگیری در مورد مراقبت از زخم‌های دیابتی و توجه به نکات مرتبط با آن می‌تواند به بهبود سریع‌تر و بهتری برای افراد مبتلا به دیابت کمک کند و عوارض جدی‌تر را پیشگیری نماید. همچنین مشاوره و همکاری با تیم بهداشتی و پزشکی اهمیت دارد تا مراقبت‌های مناسب صورت گیرد.

منبع :https://woundsworld.com/