، روز سیزدهم دی ماه سال جاری(۱۴۰۲)، مصادف با چهارمین سالگرد ترور ناجوانمردانه سردار شهید "قاسم سلیمانی"، فرمانده اسبق نیروی قدس سپاه پاسدران انقلاب اسلامی است. شهید سلیمانی در سوم ژانویه سال ۲۰۲۰ میلادی در حالی که برای یک ماموریت رسمی و دیدار با مقام‌های عالی رتبه عراقی وارد خاک عراق شده بود، در نزدیکی فرودگاه بین المللی بغداد از سوی نیروهای آمریکایی و در قالب یک حمله پهپادی هدف قرار گرفت و به شهادت رسید.

کمتر کسی تردید دارد که شهید سلیمانی در تقویت جبهه مقاومت در منطقه و یاری رساندن به مظلومان و ستمدیدگان، کارها و خدمات فراوانی را انجام داد و تقلیل دادن ایشان به یک شخصیتِ صرف نظامی، چندان منطقی و درست نیست. با این همه، جدای از مجاهدت های فراوانِ شهید سلیمانی در دوران حیاتشان، حتی شهادت ایشان نیز حامل ضربات و خسارت های راهبردی برای جریان های مخالف با ایران و اسلام و بانیان ترور این شهید جبهه مقاومت بود.

از این رو، در چهارمین سالگرد ترور سردار شهید قاسم سلیمانی، بازخوانی دو نکته مهم و محوری با محوریت رویداد مذکور، ضروری به نظر می رسد.

اولا، ترور سردار شهید قاسم سلیمانی در زمان حضور دولت ترامپ در قدرت به وقوع پیوست. دولتی که در قالب استراتژی "مرد دیوانه"، به هیچکدام از اصول و قواعد بین المللی پایبند نبود و حتی بسیاری از معادلات سیاست داخلی آمریکا را نیز رعایت نمی کرد. ترامپ و تیم امنیت ملی و سیاست خارجی وی این تصور را داشتند که با ترور شهید سلیمانی، تا حد زیادی بر چالش ها و مشکلات واشینگتن در منططقه غرب آسیا غلبه خواهند کرد.

با این حال، واقعه ترور شهید سلیمانی به دست دولت مذکور، به جلوه ای عینی از ضربات سنگینِ راهبردی به منافع و امنیت ملی دولت آمریکا تبدیل شد. ایران نه تنها پس از شهادت سردار سلیمانی در قالب حمله موشکی گسترده به پایگاه آمریکایی " عین الاسد " در خاک عراق، واکنشی شدید و قاطع را به اقدام ناجوانمردانه آمریکایی‌ها نشان داد بلکه انتقام حقیقی شهید سلیمانی را نیز در اخراج کامل نیروهای آمریکایی از منطقه تعریف کرد.

درست پس از شهادت سردار سلیمانی شاهد بوده ایم که نیروهای آمریکایی در منطقه با ضربات سنگین و راهبردی رو به رو شده اند و در جبهه های مختلف، مجبور به عقب نشینی شده اند و حتی در ماه های گذشته، تحلیل و تفسیرهای مختلفی مبنی برمحدودیت های راهبردی دولت آمریکا در حراست از ساختار نیروهایش در منطقه غرب آسیا نیز مطرح شده است. در عین حال، دونالد ترامپ سعی داشت تا قضیه ترور سردار شهید قاسم سلیمانی را به مثابه یک دستاورد بزرگ برای خود و دولتش در چهارجوب رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکا به افکار عمومی این کشور بفروشد و عرضه کند و از این رهگذر، بخت خود جهت پیروزی مجدد در انتخابات مذکور را بالا ببرد.

با این حال، آنچه در میدان واقعیت به وقوع پیوست، چیزی جز شکست ترامپ در انتخابات مذکور نبود و او نتوانست به اهداف خود از ترور شهید سلیمانی در قالب معادلات سیاست داخلی آمریکا نیز دست یابد. البته که با گذشت چند سال از شهادت سردار سلیمانی، می بینیم که شماری از مقام های آمریکایی گاه و بیگاه به این مساله اعتراف می کنند که اساسا اصلِ این ترور یک اشتباه محاسباتی بزرگ برای واشینگتن بوده است.

نکته دوم اینکه در ماجرای ترور سردار شهید قاسم سلیمانی، دولت آمریکا و متحدان بین المللی آن، عملا اقدام به نقض صریح پروتکل های حقوق بین الملل و به طور خاص حاکمیت ملی کشور عراق کردند. این گزاره برای آمریکا به عنوان دولتی که مدعی است حافظ اصول و حقوق بین الملل و ارزش هایی نظیر آزادی و حقوق بشر است، حامل خسارت های جدی بوده و چه در زمان خود و چه حتی همین حالا، پرده از ماهیت حقیقی سیاست‌ها و رفتارهای بین المللی دولت آمریکا که صرفا ظاهر و پوششی زیبا دارد، برداشته است.

در عین حال، حضور میلیونی مردم کشورهای عراق و ایران در مراسم تشییع سردار شهید قاسم سلیمانی نیز به جلوه ای عینی از وحدت نه فقط مردم ایران، بلکه ملل منطقه تبدیل شد و این مساله نیز جدای از تقویت جبهه مقاومت، چالشی بزرگ را در ادامه راه برای دولت آمریکا و متحدان بین المللی آن ایجاد کرده است.

معادله ای که تا حد زیادی تحت تاثیر این مساله است که اساسا شهید سلیمانی یک فرد نبود بلکه بایستی ایشان را یک فرهنگ و مکتب به حساب آورد. به همین دلیل هم است که بارها و بارها گفته شده که شهادت شهید سلیمانی نیز برای دشمنان اسلام و ایران، پدیده‌ای بسیار خطرناک بوده و چالش های جدی را برای آن ها ایجاد کرده و می کند.