، دوناالد ترامپ رئیسی جمهور آمریکا به تازگی در اقدامی معنادار، دستورالعملی را امضا کرده که بر پایه آن، کارزار فشارحداکثری و تشدید فشارها علیه این کشور احیا می شود. موضوعی که با بازتاب های بین المللی گسترده ای همراه شده است.

ترامپ تاکید کرده که به دنبال امکان سنجی مذاکره و دستیابی به یک توافق با تهران نیز است. او در زمان اجرای دستورالعمل مذکور، مجموعه ای از تهدیدات را علیه کشورمان مطرح کرده و مثلا از حق آمریکا برای کاهش شدید صادرات نفت ایران خبر داده است! اقدامی که البته پیشتر نیز انتظار انجامِ آن می رفت. با این همه، در رابطه با این حرکت ترامپ، توجه به دو نکته ضروری است.

اول اینکه ترامپ با این اقدام خود نشان داد که به هیچ عنوان در اصلِ سیاست خود در قبال ایران تغییری ایجاد نکرده است. تاکیدات همزمان وی بر مذاکره و تشدید فشارها علیه ایران، نشان از آن دارد که او اساسا به مذاکره محترمانه و شرافتمندانه با کشورمان اعتقادی ندارد و صرفا بر آن است تا دستورهایی را در مورد کشورمان صادر کند و انتظار اجرایی شدن آن ها را دارد.

در این میان، او کمترین احترامی را برای منافع و امنیت ملی ایران قائل نیست. از این رو، به نظر می رسد که ایران هم با عقلانیت و تدبیر، باید سیاست مقاومت حداکثری را در مواجهه با رویکردهای خصومت آمیز ترامپ و ترامپیست ها در دستورکار داشته باشد.

نکته دوم اینکه ترامپ در شرایطی دستورالعمل مذکور علیه ایران را به امضا رسانده که در آستانه دیدار با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس بوده است. در حقیقتا، اینطور به نظر می رسد که این حرکت ترامپ علیه ایران، نوعی پاس گل ترامپ به اسرائیل نیز بایستی تلقی شود. این در حالی است که در روزهای گذشته بسیاری از جریان های سیاسی و رسانه ای غربی تبلیغات گسترده ای را با محوریت این مساله انجام می دادند که ترامپ، اختلاف نظرهای جدی را با نتانیاهو دارد.

از این رو، اینکه نتانیاهو به عنوان نخستین رهبر سیاسی خارجی پس از برگزاری مراسم تحلیف ترامپ، از آمریکا بازدید می کند و همچنین اینکه قبل از دیدارش با ترامپ، رئیس جمهور آمریکا اقدام به امضای یک دستورالعمل علیه ایران می کند، همه و همه یک پیام را به ذهن متبادر می کند و آن هم این است که جبهه دشمنان ایران در حال منسجم کردن خود هستند. موضوعی که انسجام بیشتر در کشورمان و به طور خاص جبهه متحدان آن در قالب محور مقاومت را نیز طلب می کند.

با این همه، آنچه واضح است این نکته می باشد که دولت دوم ترامپ، کمترین تفاوتی با دولت نخست وی ندارد و این دولت نیز قویا سعی در ضربه زدن به منافع ملی ایران و محقق کردن اهداف و منافع خود به ضرر کشورمان خواهد داشت. موضوعی که هوشیاری و بصیرت عمومی را طلب می کند.