، در ساعات گذشته شاهد اوج گیری درگیری ها در خاک سوریه به ویژه با محوریت مناطق و استان های ساحلی این کشور نظیر لاذقیه و طرطوس بوده ایم. گزارش ها حاکی از به هلاکت رسیدن ده ها عضو گروهک تروریستی داعش در این مناطق هستند.

نهاد موسوم به شورای نظامی آزادسازی سوریه و البته گروه های مقاومت سوری، در بخش های مختلف این کشور به ویژه در مناطق ساحلی سوریه، درگیریهای جدی و گسترده ای را با نیروهای گروهک تروریستی تحریر الشام ایجاد کرده اند و شمار قابل توجهی از فرماندهان و نیروهای آن ها را از این مناطق اخراج کرده اند. گزارش های خبری حاکی از این است که اعتراضاتی نیز در این مناطق علیه دولت جدید سوریه و شخص احمد الشرع یا همان ابومحمد الجولانی رئیس جمهور خودخوانده این کشور به راه افتاده است.

ظاهرا پسر وزیر دفاع جدید سوریه هم در جریان درگیری ها در لاذقیه به هلاکت رسیده است. مناطق علوی نشین سوریه در ماه های اخیر که از سقوط نظام سیاسی سابق سوریه می گذرد، صحنه انواع و اقسام جرم و حنایت نیروهای وفادار به ابومحمد الجولانی بوده‌اند. با این همه، انچه اکنون در سوریه اتفاق می افتد همان روندی است که مدتی قبل مقام معظم رهبری پیش بینی کرده بودند.

ایشان در موضع گیری تاکید فرمودند که سوریه به دست جوانان غیور سوری آزاد خواهد شد. ایشان همینطور به صورت ضمنی به این مساله تاکید داشتند که فردی نظیر جولانی نمی تواند یک تنه بیابد و صحنه معادلات در سوریه را به هم بریزد و توقع داشته باشد که ملت غیور سوریه نیز ساکت و آرام باشند. معادله ای که از چشم‌اندازی کلی حامل دو پیام مهم است.

اولا، جولانی و متحدان منطقه ای و فرامنطقه ای اش، به نحوی به معادله سوریه و تحولات این کشور می نگرند که به هیچ عنوان واقع بینانه نیست. اکنون آن ها با واقعیات عینی در صحنه سوریه رو به رو شده اند و البته که انتظار می رود در روزها و ماه های آتی با واقعیات تلخ‌تری نیز رو به رو شوند.

آن ها به هیچ عنوان انتظار نداشتند که با یک بحران بزرگ امنیتی در مناطق ساحلی سوریه رو به رو شوند. با این حال، جنس حکمرانی ظالمانه و البته مزدورانه آن ها در سوریه، به شدت پایه های قدرتشان را تضعیف و مختل کرده است.

نکته دوم اینکه حامیان منطقه ای و بین المللی جولانی خود را یکه تاز معادله سوریه در نظر می گرفتند. این در حالی است که آنها هم اکنون از توهم بیدار شده اند و متوجه شده اند که ماه عسل آن ها در سوریه، آنطور که از روند تحولات مشخص است، چندان طولانی نبوده و نخواهد بود. در واقع، واقیعت های عینی خود را آشکار می‌کنند که در نوع خود ضربات جدی را به آن ها و اهداف مطلوبشان وارد می سازند.