، بیراه نیست اگر بگوییم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا از چشم‌اندازهای گوناگون، به معنای واقعی کلمه یک پدیده در جهان سیاست است. از همان زمان پیروزی ترامپ در انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا تا به امروز که وی پس از یک وقفه چهار ساله بار دیگر به کاخ سفید راه یافته، هم آمریکا و هم جهان، شرایط عجیب و خاصی را تجربه کرده اند.

ترامپ به قدری سیاست داخلی آمریکا را دگرگون کرده که برخی از تئوریسین های علوم سیاسی در آمریکا به صراحت می گویند که هیچ بعید نیست آمریکا در طی دهه آتی، از یک دموکراسی به نظام دیکتاتوری تمام عیار تغییر شکل و ساختار بدهد. عجیب تر اینکه یکی از دو حزب اصلی آمریکا یعنی حزب جمهوریخواه نیز تا حد زیادی تحت سلطه ترامپ و ترامپیست ها قرار گرفته است.

با این همه، نکته مهم و راهبردی این است که بدانیم هم ترامپ و هم متحدانش، برای تداوم حیات سیاسی خود و البته پیشبرد دستوکارهای مطلوبشان، از یک سلاح مهم و راهبردی استفاده می کنند. آن سلاح نیز چیزی جز این نیست که این طیف ها به نحوی موضع گیری و کنشگری سیاسی داشته باشند تا مردم عادی و حتی جریان‌های سیاسی مقابلِ آن ها به خود شک کنند! شک کردن به معادلات و روندهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی در آمریکا و جهان، پیش‌نیاز ترامپ و ترامپیست ها برای تحقق اهداف مطلوبشان است.

در این رابطه، اخیرا "پیتر وهنر" نویسنده نشریه آتلانتیک در گزارشی معنادار به این مساله اشاره می کند که ترامپ به دنبال القای ناکارآمدی و بی عرضگی به افکار عمومی و البته رقبای سیاسی خود است. او تا جای ممکن با دروغ و فریب و هر اهرم دیگری، سعی در تحریف واقعیت‌ها و تصویرسازی از آن ها طبق الگویی دارد که مطلوب خودش است. از این منظر ترامپ در رابطه با آمریکا و جهان همان دستورکاری را دنبال می کند که خود در مورد حزب جمهوریخواه آن را عملیاتی کرده است.

راهبردهایی که سبب شده اند تا او یکه‌تاز میدان سیاست در حزب جمهوریخواه باشد و عملا هر کسی که می‌خواهد در حزب مذکور رشد کند، به نوعی خود را به ترامپ نزدیک می کند و یا راه و منش او را دنبال می کند. این در حالی است که رویکردهای غیراصولی ترامپ و حامیانش بر هیچکس پوشیده نیست و می بینیم که اکنون حتی متحدان آمریکا نیز مقابل این کشور قرار گرفته اند.

از این رو، باید توجه داشته باشیم که زندگی در فضای غیرواقعی و متوهمانه، یکی از ویژگی های اصلی رویکرد و رویه های ترامپ و ترامپیست ها است. از این رو، باید میان ترامپِ واقعی و ترامپ خیالی، خط تمایزی روشن ترسیم شود و بر مبنای واقعیت ها و نه توهمات در مورد رئیس جمهور آمریکا و رویکردهایش قضاوت کرد.