آلودگی های زیست محیطی به کمک پروتئین های پوسته تخم مرغ سنجش می شود
محققان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان با استفاده از پروتئین های موجود در پوسته تخم مرغ موفق شدند نانوکامپوزیتی سنتز کنند که می توان از آن برای سنجش آلودگی زیست محیطی استفاده کرد.
به گزارش خبرگزاری موج از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری، به دلیل سمیت بالا و فاکتور تجمع زیستی عنصر جیوه، تلاش های گسترده ای به منظور اندازه گیری این فلز خطرناک در نمونه های زیست محیطی صورت گرفته است. روش هایی از جمله روش های تحلیلی بدین منظور مورد ارزیابی و استفاده قرار گرفته اند. این روش ها اغلب زمان بر، گران و نیازمند تجهیزات پیچیده هستند. از این رو تلاش برای ارائه روش های تجزیه ای ارزان و دقیق کماکان ادامه دارد. دکتر حبیب رزمی محقق دانشگاه شهید مدنی آذربایجان هدف از انجام این طرح را استفاده از پروتئین های موجود در غشای تخم مرغ و اکسید گرافن جهت
اندازه گیری مقادیر اندک فلز جیوه در نمونه های زیست محیطی عنوان کرد. رزمی افزود: نانوکامپوزیت سنتز شده ارزان و سازگار با محیط زیست است و می تواند به طور مؤثر منجر به بهبود حساسیت روش تجزیه ای و سرعت آنالیز در اندازه گیری مقادیر اندک جیوه در نمونه های محیطی شود. وی ادامه داد: غشای پوسته تخم مرغ یک بیوپلیمر از جنس پروتئین است که در زیر میکروسکوپ به صورت نانوالیاف دیده می شود. این نوع مورفولوژی نسبت سطح به حجم بزرگی را ارائه می نماید که از لحاظ شیمی سطح می تواند خواص جذبی یا کاتالیزوری مؤثری داشته باشد. از سوی دیگر، نانوذرات کربنی به خصوص اکسید گرافن احیا شده رفتار
جذبی قوی در قبال طیف وسیعی از ترکیبات شیمیایی آلاینده را از خود نشان داده اند. به گفته رزمی، در این طرح با ایجاد یک ساختار نانوکامپوزیتی غشای پوسته تخم مرغ/اکسید گرافن از خواص جذبی هر دو ماده به منظور پیش تغلیظ یون های جیوه و سنجش آن به روش ولتامتری برهنه سازی استفاده شده است. این تحقیقات حاصل تلاش های دکتر حبیب رزمی و دکتر رحیم محمدرضایی- اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان- و دکتر سید جواد موسوی - دانش آموخته مقطع دکترای این دانشگاه و عضو هیأت علمی دانشگاه فنی حرفه ای ارومیه- است. نتایج این کار در مجله Microchimica Acta (جلد ۱۸۳، شماره ی ۲، سال ۲۰۱۶، صفحات ۵۵۵ تا
۵۶۲) به چاپ رسیده است.
ارسال نظر