مواد بستهبندی زیست تخریبپذیر با نشاسته و خاک رس تولید شد
محققان دانشگاه صنعتی اصفهان با بهرهگیری از نانوذرات خاک رس و نشاسته در پوششهای بستهبندی موفق شدند میزان زیست تخریبپذیری مواد کاربردی در صنایع بستهبندی را بهطور قابلتوجهی افزایش دهند.
به گزارش خبرگزاری موج به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، در حال حاضر مصرف جهانی مواد پلیمری آلی، بزرگترین زمینه مصرف نفت را تشکیل میدهد. از این رو به وضوح میتوان دریافت که افزایش قیمت نفت چه تأثیری بر افزایش قیمت مواد پلیمری خواهد داشت. مواد پلیمری بخش اصلی مواد به کار رفته در صنایع بستهبندی به شمار میروند. این مواد علاوه بر گران بودن، تجزیهناپذیر نیز هستند و این موضوع موجب بروز مشکلات شدید زیستمحیطی می شود. در سالهای اخیر بهکارگیری مواد زیست تخریبپذیر در صنایع بسته بندی، کشاورزی و پزشکی موردتوجه بسیاری از محققان و طراحان حوزه
تولید پلیمر قرار گرفته است. مریم ثابت زاده، مجزی طرح گفت: فیلمهای تهیه شده از پلی اتیلن سبک و پلی اتیلن خطی به دلیل برخوردار بودن از قابلیت فرایند پذیری و خواص مکانیکی خوب، در صنایع بستهبندی مورد استفاده قرار میگیرند؛ اما به دلیل مشکلات زیستمحیطی به وجود آمده ناشی از مصرف این فیلمها، بهرهگیری از پلیمرهای طبیعی نظیر نشاسته به دلیل قیمت پایین و تجدیدپذیری، بسیار موردتوجه قرار گرفته است. وی افزود: از سوی دیگر، اضافه کردن نشاسته به پلیاتیلن موجب افت شدید خواص مکانیکی آن می شود؛ لذا هدف از انجام این پژوهش، بهبود خواص مکانیکی و زیستتخریبپذیری
فیلمهای بستهبندی پایه پلیاتیلنی حاوی نشاسته با اضافه کردن مقدار بهینهی نانوذرات خاک رس بوده است. ثابت زاده افزود: فیلم بستهبندی سنتز شده در این طرح مشکلات زیستمحیطی ناشی از استفاده فیلمهای پلیمری تجدید ناپذیر را برطرف میکند. وی عنوان کرد: در طرح حاضر یک فیلم کامپوزیتی متشکل از دو جزء پلیمری آلی و نشاسته سنتز شده است؛ سپس با اضافه کردن مقادیر مختلف نانوذرات خاک رس به فرمولاسیون این فیلم، مقدار بهینه این نانوذرات برای رسیدن به بهترین خواص مکانیکی، زیستتخریبپذیری و شفافیت مطلوب تعیین شده است. به گفته وی، افزایش مقدار نانوذرات خاک رس موجب
افزایش برهمکنش بین نانوذرات و پلیمر شده و بهبود خواص مکانیکی فیلم را در پی خواهد داشت. ثابت زاده اظهار داشت: در این طرح ابتدا ترکیبات کامپوزیتی با درصدهای مختلف ۱ تا ۵ درصد از خاک رس با استفاده از فرایند اکستروژن تهیه شد؛ سپس فیلمهای مورد نظر با بهرهگیری از فرایند دمش تولید و در ادامه بهمنظور ارزیابی خواص ساختاری، شفافیت و خواص مکانیکی از آزمون XRD و میکروسکوپهای الکترونی و همچنین آزمون کشش استفاده شد. وی گفت: نتایج نشان میدهند که فیلمهای پلیاتیلنی حاوی ۱۵ درصد نشاسته اصلاحشده و ۵ درصد نانوذرات خاک رس بهعنوان گزینه مناسبی برای جایگزینی
فیلمهای بستهبندی پلیاتیلنی خالص در صنعت بستهبندی خواهد بود. این تحقیقات حاصل تلاشهای دکتر روح الله باقری و دکتر محمود معصومی، اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان و مهندس مریم ثابت زاده - دانشجوی مقطع دکترای این دانشگاه است. نتایج این کار در مجله Carbohydrate Polymers(جلد ۱۴۱، سال ۲۰۱۶، صفحات ۷۵ تا ۸۱) به چاپ رسیده است.
ارسال نظر