استادیار بخش بانک سلولی انستیتو پاستور ایران مطرح کرد:
طراحی بافت و نانو بیوتکنولوژی جهت درمان عفونتهای استخوانی
مهدی فرخی، استادیار بخش بانک سلولی انستیتو پاستور ایران گفت :در این پروژه ما سعی کردیم سامانه رهاسازی داروی مناسبی بر پایه علم مهندسی بافت و نانو بیوتکنولوژی جهت درمان عفونتهای استخوانی طراحی کنیم.
به گزارش خبرگزاری موج، یکی از معضلات پیش روی بیماران دچار شکستگی، عفونتهای استخوانی است؛ به گونهای که شخص بیمار با شکستگی ساده استخوانی در اثر عوامل مختلف عفونی، به عفونتهای استخوانی پیش رونده دچار میشود. تداوم عفونت استخوانی میتواند باعث قطع عضو و یا در موارد بحرانی منجر به مرگ شخص بیمار شود.
به منظور ارائه راهکاری در این زمینه محققان انستیتوپاستور ایران با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران با اجرای طرح مشترکی با محققانی از کشورهای پرتغال و آمریکا سیستم هوشمند رهاسازی دارو را عرضه کردند.
دکتر مهدی فرخی، استادیار بخش بانک سلولی انستیتو پاستور ایران و از محققان این طرح با اشاره به جزئیات این طرح مشترک، خاطرنشان کرد: در این پروژه ما سعی کردیم سامانه رهاسازی داروی مناسبی بر پایه علم مهندسی بافت و نانو بیوتکنولوژی جهت درمان عفونتهای استخوانی طراحی کنیم.
وی اظهار کرد: خوشبختانه نتایج امیدوارکننده این پژوهش نشان داد که قرار دادن ساختار طراحی شده در استخوان عفونی موشهای صحرایی، میتواند باعث از بین رفتن بخش اعظمی از عفونت باکتریایی شود.
فرخی با بیان اینکه این سامانه با استفاده از پلیمر زیست سازگار و زیست تخریب پذیر ابریشم، نانو ذرات ابریشم و داربست مناسب استخوانی طراحی شد، ادامه داد: این سامانه جهت کنترل رهاسازی آنتی بیوتیکهای مؤثر علیه بیماری عفونت استخوانی طراحی شده است.
این استادیار بخش بانک سلولی انستیتوپاستور ایران مهمترین روشهای رایج درمان استئومیلیت مزمن (عفونت استخوانی) را برداشتن بقایای ناشی از عفونت ناحیه آسیب دیده و تزریق آنتی بیوتیک در مدت زمان طولانی دانست و ادامه داد: هر دوی این روشها معایبی به همراه دارند؛ چراکه برداشتن تکههای استخوان ناشی از عفونت دردهای زیادی را برای بیمار به همراه دارد.
به گفته وی، تزریق طولانی مدت آنتی بیوتیک و انتشار آن در سیستم گردش خون اثرات سمی در پی دارد و احتمال بازگشت بیماری نیز وجود خواهد داشت.
فرخی با تاکید بر اینکه خوشبختانه سیستمهای هوشمند رهاساز دارو این مشکلات را برطرف خواهند کرد، اضافه کرد: از آنجایی که این سیستمها توانایی رهاسازی غلظتهای مناسبی از داروی آنتی بیوتیک را در محل عفونت دارند، اثرات سمی آنها برای بیمار تحت درمان بسیار کمتر خواهد بود.
به گفته این محقق، با توجه به گسترده بودن افراد مبتلا به عفونتهای استخوانی در کشور سامانه طراحی شده میتواند در درمان مبتلایان به این بیماری مورد استفاده قرار گیرد، ضمن آنکه از آنجایی که مواد اولیه سامانه طراحیشده و دانش تولید آن در کشور موجود است، هزینه تمام شده محصول پس از تجاریسازی بسیار ارزان تمام خواهد شد.
وی با بیان اینکه در این طرح از آزمونهای متنوعی جهت تأیید نتایج استفاده شد، اظهار کرد: آزمونهای پراکندگی نور دینامیکی جهت تعیین بار و اندازه ذرات و آزمون طیفسنجی جهت بررسی برهمکنش دارو با نانوذرات از جمله آزمونهای انجام شده در این پروژه تحقیقاتی بوده است.
این پژوهش از سوی دکتر مهدی فرخی عضو هیأت علمی انستیتو پاستور ایران، دکتر فاطمه متقیطلب عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و همکارانشان از دانشگاههای تهران، صنعتی شریف و کشورهای پرتغال و آمریکا اجرایی شد و نتایج آن در مجله Applied Materials & Interfaces با ضریب تأثیر ۷.۵منتشر شد.
ارسال نظر