بر اساس آمار رسمی سازمان جهانی هواشناسی؛
غلظت دیاکسید کربن اتمسفر زمین با سرعت بی سابقه ای افزایش یافته است
بنا بر اعلام سازمان جهانی هواشناسی، غلظت دیاکسید کربن اتمسفر زمین در سال ۲۰۱۶ با سرعت بیسابقهای افزایش یافته و به بالاترین سطح خود در ۸۰۰ هزار سال گذشته رسیده است.
به گزارش خبرگزاری موج به نقل از بولتن، «گازهای گلخانهای» سازمان جهانی هواشناسی، میانگین غلظت دیاکسید کربن در دنیا از ۴۰۰ واحد در میلیون (ppm) در سال ۲۰۱۵ به ۴۰۳.۳ واحد در میلیون در سال ۲۰۱۶ رسیده که این افزایش، نتیجه ترکیبی از فعالیتهای مخرب بشر و همچنین رخ دادن پدیده ال نینوی بسیار قوی در طی این مدت بوده است. براساس بولتن «گازهای گلخانهای»، غلظت دیاکسید کربن هماکنون ۱۴۵ درصد میزان آن در سالهای قبل از انقلاب صنعتی (قبل از ۱۷۵۰) است.
دبیرکل سازمان جهانی هواشناسی، پتری تالاس در این باره میگوید: «بدون کاهش سریع رهاسازی دیاکسید کربن و دیگر گازهای گلخانهای در جو، ما تا پایان این قرن با افزایش خطرناک دمای هوایی که بسیار بالاتر از هدف تعیینشده در توافقنامه تغییرات آب و هوایی پاریس است، روبرو خواهیم بود. لذا نسلهای آینده، سیاره غیر قابل سکونتتری را از ما به ارث خواهد برد».
آقای تالاس افزوده: «دیاکسید کربن برای صدها سال در اتمسفر و برای مدت طولانیتری در اقیانوسها باقی خواهد ماند. قوانین فیزیک نشان میدهند که ما در آینده آبوهوای بسیار گرمتر و غیرقابلتحملتری خواهیم داشت و در حال حاضر از بین بردن این دیاکسید کربن موجود در اتمسفر با هیچ چوب جادویی امکانپذیر نیست».
آخرین باری که زمین با چنین غلظت دیاکسید کربنی مواجه شد، به سه تا پنج میلیون سال پیش برمیگردد. در آن زمان، دمای هوا 2 تا 3 درجه سانتیگراد گرمتر و سطح دریاها 10 تا 20 متر بالاتر از الان بوده است.
گفتنی است، نکات کلیدی بولتن گازهای گلخانهای سازمان جهانی هواشناسی در خصوص گازهای دیاکسید کربن و متان به شرح زیر است:
دیاکسید کربن
دیاکسید کربن (CO2) مهمترین گاز گلخانهای دارای عمر بالا است که امروزه به صورت روزافزون توسط بشر ایجاد میشود. میانگین غلظت دیاکسید کربن در دنیا از 400 واحد در میلیون در سال 2015 به 403.3 واحد در میلیون در سال 2016 رسیده است. بخشی از این افزایش بیسابقه 3.3 واحدی، به خاطر وقوع ال نینوی قوی در سال 2016-2015 بود که باعث ایجاد خشکسالی در مناطق حارهای و کاهش ظرفیت خنککنندههای طبیعی مانند جنگلها، پوششهای گیاهی و اقیانوسها برای جذب دیاکسید کربن شد.
غلظت دیاکسید کربن هماکنون 145 درصد سالهای قبل از انقلاب صنعتی (قبل از 1750) است. نرخ افزایش دیاکسید کربن موجود در اتمسفر در طول 70 سال گذشته حدوداً 100 برابر بیش از میزان آن در پایان آخرین عصر یخبندان است.
تا آنجا که مشاهدات مستقیم و غیرمستقیم به ما نشان دادهاند، مشابه تغییرات ناگهانی کنونی در سطوح دیاکسید کربن موجود در اتمسفر، هیچوقت قبل از این مشاهده نشده است.
در 800 هزار سال گذشته و پیش از وقوع انقلاب صنعتی، حجم دیاکسید کربن موجود در اتمسفر همواره پایین تر از 280 واحد در میلیون باقیمانده بود، اما میانگین این رقم در سال 2016 به میانگین 403.3 واحد در میلیون رسیده است.
متان
متان (CH4) دومین گاز گلخانهای مهم با عمر طولانی است و حدود 17 درصد از گازهای گلخانهای موجود در اتمسفر را تشکیل میدهد. تقریباً 40 درصد از گاز متان توسط منابع طبیعی (مانند تالابها و موریانهها) به اتمسفر وارد میشود و حدود 60 درصد آن از فعالیتهای بشر مانند پرورش دام، کاشت برنج، استخراج سوختهای فسیلی، اماکن دفن زباله و سوزاندن مواد گیاهی و جانوری ناشی میشود.
میزان متان موجود در اتمسفر در سال 2016 به حدود 1853 واحد در میلیارد (ppb) رسید و میزان کنونی آن، 257 درصد سطح آن در زمانهای پیش از وقوع انقلاب صنعتی است.
ارسال نظر