به گزارش خبرگزاری موج، سازمان فضایی اروپا زمان پایان مأموریت فضاپیمای «روزتا» را اعلام کردند. طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، اپراتورهای این فضاپیما قرار است با برخورد آن با سطح دنباله‌دار «۶۷‌پی/چوریوموف- گراسیمنکو»، به مأموریت آن پایان دهند. خبرها حاکی از آن است که به زودی با برخورد فضاپیمای روزتا با سطح دنباله‌دار ۶۷‌پی عمر آن به پایان می‌رسد. برخلاف فضاپیمای مشابه آن، فضاپیمای «فیله» که در حال حاضر غیر فعال است، امیدی به نشستن این فضاپیما روی سطح «۶۷ پی» وجود ندارد.   روزتا و «فیله» پس از رسیدن در مدار حول ۶۷‌پی در اوت ۲۰۱۴، شروع به ارائه تصاویر اولیه با توجه به طبیعت مبهم و شگفت‌‌انگیز دنباله‌دارها کردند و این کار را ادامه دادند. این مأموریت، شاهکارهای قابل توجه و نیز دوران سخت انتظار روانی را به دنبال داشت. مانند هر چیز دیگری که پایانی دارد، مأموریت «روزتا» هم روزی به انتها می‌رسد. این فضاپیما در حال حاضر در خارج از ۶۷‌پی به سمت مدار مشتری در حال حرکت است.   در دورترین نقطه، این فضاپیما حدود ۸۵۰ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد. در این فاصله، روزتا برای انتقال داده‌های علمی به پهنای باند دسترسی ندارد و نمی‌تواند نور کافی از ستارگان نیز دریافت کند تا نیروی مورد نیاز برای سیستم‌های خود را تأمین کند. بازگرداندن فضاپیما به حالت خواب زمستانی گزینه‌ انتخابی محققان نیست و این در حالی است که بخاری‌های فضاپیما عمل نمی‌کنند و مانع از همیشه فعال بودن فضاپیما می‌شود. با بروز این مشکلات، محققان ترجیح دادند که این فضاپیما در اوج از گردونه خارج شود و تصمیم گرفتند آن را با فرستادن به سطح ۶۷‌پی، به فضاپیمای فیله ملحق کنند. ۳۰ سپتامبر، تاریخ اولیه‌ای که برای این عملیات تعیین شده و مأموریت روزتا به پایان می‌رسد. عمر فضاپیمای فیله در نوامبر ۲۰۱۴ به پایان رسید اما محققان بر این باورند که پایان مأموریت روزتا چالش‌برانگیزتر از فیله است. خطر روزتا نیروی فرود آن نیست بلکه تأثیر دنباله‌دار در طول شش هفته پایانی پیش از انهدام است. در این زمان، فضاپیما بیشتر در معرض اثر گرانشی دنباله‌داری با شکل نامنظم است. این امر باعث انحراف در مسیر روزتا می‌شود که مساله مهمی برای چرخش فضاپیما حول مداری در اطراف یک دنباله‌دار غیرقابل پیش‌بینی به شمار می‌رود. برای ایمن نگه داشتن روزتا، اپراتورهای این فضاپیما مجبور خواهند شد اصلاحات دوره‌ای را براساس یک اصل با قاعده در دستور کار قرار دهند. گروه محققان در نظر دارند در ماه اوت تغییرات جزئی را با اصلاح دوره نهایی در مسیر روزتا آغاز کنند که ۱۲ ساعت پیش از برخورد با سطح دنباله‌دار برنامه‌‌ریزی می‌شود. در صورتی که همه برنامه‌ریزی‌ها درست پیش رود، روزتا با سرعت ۵۰ سانتی‌متر در ثانیه با سطح ۶۷‌پی برخورد خواهد کرد. این سرعت، نصف سرعتی است که فیله در ابتدا با دنباله‌دار برخورد کرد. در مسیر برخورد روزتا با ۶۷‌پی، تمام کپسول‌ها که تاکنون تصاویر و داده‌های علمی را جمع‌آوری کرده بود، آتش می‌گیرند. با این اتفاق و برخورد با سطح دنباله‌دار، سفر ۱۲ ساله روزتا به فضا پایان می‌یابد.