عجیبترین دستگاه های ذخیره اطلاعات + تصاویر
دستگاه های ذخیرهسازی اطلاعات در طول تاریخ، شکلهای عجیب زیادی داشتهاند؛ از دستگاه نساجی سده ۱۹ میلادی گرفته تا مراکز داده عظیم که نیروی شرکتهایی مانند فیسبوک و گوگل را تامین میکنند.
به گزارش خبرگزاری موج به نقل از گیزمودو، در این سالها برخی از دستگاه های واقعا عجیب تلاش کردند تا شیوه ذخیرهسازی دادههای ارزشمند را تغییر دهند. این فناوریها یا به شدت عجیب و به طرز اسفناکی گمراهکننده بوده یا اینکه از زمانه عقب بودند. با این حال هر کدام از آنها ویژگیهای منحصربفرد خود را داشتند که ارزش یادآوری دارند.
سیلندر گرامافونسیلندر مومی گرامافون زمانی که برای اولین بار در سال ۱۸۷۷ توسط توماس ادیسون برای ثبت و ذخیره داده ساخته شد، اختراع جالبی بود. این سیلندرهای مومی، مانند پروتو وینیل
که در نهایت جایگزین آنها شدند، کار میکردند. اما بدترین بخش این دستگاه این بود که چند بار پس از گوش دادن به اطلاعات ضبط شده، این سیلندرها غیرقابل استفاده میشدند. اکنون موزهها در تلاش هستند تا این سیلندرهای شکننده را حفظ کنند.
درایو Twiggy شرکت اپلاگرچه درایو Twiggy که نام خود را از یک بازیگر انگلیسی گرفته، به عنوان یک پاورقی در تاریخ به شمار میرود، اما کاربرد آن در رایانه لیزای اپل اکنون یک افسانه قدیمی محاسبات است. ماجرا از این قرار است که تنها رایانه لیزا ۱ به این سیستم منحصربفرد ذخیره مجهز بود و در
سال ۱۹۸۴ تقریبا وارد اولین رایانه مک نیز شد. این درایو اما نسبت به فلاپیهای ۱۰ سانتیمتری محبوبتر آن زمان غیرقابل اعتماد بود. در آن زمان شرکت اپل حتی در زمان رونمایی از رایانه لیزا ۲ با درایو فلاپی، مجبور شد بروزرسانیهای رایگان برای صاحبان لیزا ۱ ارائه کند.
دیسک لیزریدیسک لیزری یک رابط ظریف بود که در مقابل همتایان کوچکتر خود شکست خورد. اندازه این دیسک ۲۲۷ گرمی باعثمیشد تا ذخیره اطلاعات به یک کار سخت تبدیل شود. این سیستم همچنین اطلاعات بسیار کمی در حد ۳۰ تا ۶۰ دقیقه را ذخیره میکرد، از این رو برای
ثبت یک فیلم باید از چند دیسک استفاده میشد. کیفیت محتوای این دیسکها نیز به شدت به کیفیت دستگاه پخش بستگی داشت. در نهایت دستگاه های پخش دیویدی این دیسک لیزری را کنار زدند.
جاز درایودیسکهای فشرده(زیپ درایو) به سادگی در این فهرست قرار میگیرند اما نباید فناوری جاز داریو را که پس از این دیسکها معرفی شدند و بطور کامل از زمانه عقب بودند، نادیده گرفت. جاز درایو در زمان خود نسبت به زیپ با قیمت بسیار بالاتری فروخته شد و تنها میتوانست یک تا دو گیگابایت داده را ذخیره کند. اما در همان آغاز معرفی این
سیستم، دیسک ضبط فشرده سیدی - آر به بازار آمد و با معرفی سیستم آیمک اپل در سال ۱۹۹۸ که مبتنی بر سیدی رام بود، سقوط این فناوری آغاز شد. اگرچه این امر باعثنشد که شرکت Iomega، سازنده این درایوها، ساخت آنها را متوقف سازد.
زیپ جیبی / درایو کلیکشرکت Iomega پس از سیستمهای شکستخورده قبلی، محصولی با عنوان کلیک را معرفی کرد که بعدها به PocketZip تغییر نام داد. در همان دوران، فناوری ارزانتر و بهینهتر فلش باعثشد تا این سیستم نیز شکست بخورد.
مینی دیسکهمیشه
اندازه کوچکتر به معنی محصول بهتر نیست. تلاش شرکت سونی برای کوچکسازی سیدیها با تفکر قدیمی مغایر از آب درآمد. بزرگترین مشکل این شرکت، فروش مینیدیسک بود که روی کاغذ موفق بودند اما قیمت بسیار بالا آنها در مقایسه با مشتریان نوجوانشان باعثشد تا سیدی و دیویدی انتخاب بهتری به نظر برسد. عمر این مینیدیسکها ۲۰ سال است و در زمان خود توانست نظر متخصصان را جلب کند اما با معرفی آیپاد در سال ۲۰۰۱ توسط استیو جابز، عمر این دیسکهای کوچک پایان یافت.
دایو ایکسفناوری دایو ایکس(Divx) یک نوسان گذرا در تاریخ
دستگاههای ذخیره اطلاعات محسوب میشود. شرکت Circuit City که فروش این ایده را به عهده داشت، اکنون کاملا از بازار خارج شده است که خود، نشاندهنده داستان است. ایده این فناوری، یک دیویدی یک بار مصرف بود که باید به قیمت بسیار ارزانی به فروش میرفت و خریدار تنها میتوانست محتویات آن را تا ۴۸ ساعت مشاهده کند. پس از این زمان، دیسک غیرقابل استفاده بود و برای استفاده مجدد باید یک دیسک دیگر خریداری میشد.
کارتهای حافظه ویتا این تجربه کاملا شکستخورده برای بسیاری از مردم آشناست. کارتهای حافظه ویتا در همان دامی
افتاد که کارتهای مبتنی بر فلش این شرکت دچار شده بودند. از بسیاری جهات، کنسول دستی ویتا یک ایده عالی بود که به دلیل پشتیبانی بد شرکت سازنده نابود شد.
ارسال نظر