به گزارش خبرگزاری موج، اگر یک مشکل بزرگ وجود داشته باشد که بتوان آن‌ را آفت تمام ساعت‌های هوشمند و بسیاری از ردیاب های تناسب اندام دانست، عمر باتری است. طراحان دستگاه‌ها با دو انتخاب مواجه شده اند؛ فداکردن عمرباتری به خاطر قابلیت‌ها و یا فداکردن قابلیت‌ها برای عمرباتری! ساعت مچی‌هایی با قابلیت محاسبه انرژی کاربر مانند اپل واچ و هوآوی واچ، لزوما می‌بایست کمی بیش‌تر از یک روز دوام بیاورند. در همین حال، فناوری‌های پوشیدنی‌ که فاقد صفحه نمایش رنگی، GPS، و ابزار بی شمار دیگر هستند، حدوداً ۱۰ روز با یک شارژ کامل کار می‌کنند، اما در عوض قابلیت‌های چندان به‌روز و جذابی ندارند. به عبارت دیگر، نمی‌توان هم خدا را خواست و هم خرما را! اما جان رنالدی فکر می‌کند استارت‌‌آپ Jiobit، تنها با یک تراشه کامپیوتری که قرار است در فناوری‌های پوشیدنی نامرئی بسیار کوچک و با عمر باتری بسیار بالا استفاده شود، انقلابی در این عرصه پدید می‌آورد؛ به حدی که کاربران دیگر خیال تمام شدن باتری به سرشان نمی‌زند! او گفت: ما در حال جان‌بخشیدن به نسل بعدی فناوری‌های پوشیدنی هستیم؛ فناوری جدیدی که می‌توان با استفاده از آن، به مدت دو تا سه هفته و تنها با یک باتری به مراتب کوچک‌تر از اندازه‌های فعلی، از دستگاه مورد نظر استفاده کرد.فناوری‌های پوشیدنی را با مینی اسمارت‌فون‌ها اشتباه نگیرید!استارت‌آپ جیوبیت که در شیکاگو به‌وجود آمده و حدودا یک سال بی‌سر‌و‌صدا در حال فعالیت بوده است، در پی یک مفهوم جنجال برانگیز تاسیس شد؛ سخت افزاری که می‌تواند ترکیبی از یادگیری ماشین، آگاهی متنی، و اتصال انتخابی باشد تا بهره وری انرژی را به حداکثر برساند. رنالدیگفت: رویکرد ما تنها این نیست که بر مفاد این استارت‌آپ تکیه کنیم، بلکه می‌خواهیم به تدریج، رفتار آگاهانه از اقدامات مختلف در مبحثمصرف انرژی را شناسایی کنیم. در حقیقت، شالوده این فعالیت‌ها، بهینه سازی است. رنالدی توضیح داد که رویکرد‌ها و سیاست‌های سنتی تولیدکنندگان ساعت هوشمند، آن‌ها را بر این داشته تا امکانات گوشی‌های هوشمند را در یک ساعت مچی تعبیه کنند و نرم‌افزارهای نه‌چندان کارامد را بر روی‌آن‌ها به اجرا در بیاورند. برای مثال، ‌ یک ساعت هوشمند به طور احتمالی از یک رادیو بی سیم استفاده می‌کند که در اصل برای یک گوشی هوشمند در اندازه‌های به مراتب بزرگ‌تر در نظر گرفته شده و این رادیوی بی سیم ممکن است به مراتب بیش‌تر از حد توان و استاندارد خود به اینترنت متصل شود؛ گاهی در هر ۱۰ ثانیه! این موضوع، کمی از چارچوب استاندارد‌ها و قوانین خارج شده است. راه حل Jiobit در اصل این است که سخت افزار‌ سفارشی ساخته شده برای دستگاه‌های کوچک مانند ساعت مچی و ردیاب تناسب اندام را با یادگیری ماشین مبتنی بر پردازش ابری ترکیب کند. راه حل این شرکت، تعبیه یک پردازنده، چندین حسگر و یک دسته از رادیو‌ها(اطلاعات سلولی، بلوتوث، وای‌فای و جی‌پی‌اس) در یک مادربرد جمع و جور است که در مقایسه با سخت‌افزارهای کنونی بازار، بسیار کوچک‌تر خواهد بود. این تراشه به طور دوره‌ای یک جریان اطلاعاتی از محل و اطلاعات کاربردی را از سنسورهای خود به یک سرور اختصاصی جیوبیت ارسال می‌کند که با استفاده از نرم افزار مبتنی بر یادگیری ماشین، پردازش‌های لازم بر روی آن انجام می‌شود. نتیجه نهایی یک روش متنی مدیریت انرژی و توان است. اگر تراشه به طور مداوم در محدوده گوشی‌های هوشمند اطراق باشد، در آینده به احتمال زیاد از طریق بلوتوثبه آن متصل خواهد شد و دیگر نیازی به وای‌فای یا اتصالات سلولار نخواهد بود. در مقابل، اگر این چیپ در محدوده دستگاه‌های بلوتوثاطراف نباشد، اتصالات سلولار در این شرایط به کار خواهد آمد. رنالدی گفت: این فناوری در حال یادگیری رفتار‌ها است. سرور می‌تواند برای تاثیر دادن رفتار‌ها، با فناوری‌های پوشیدنی ارتباط برقرار کند. با توجه به اتصال Backend که فناوری Jiobit تحت آن کار می کند، تراشه نمی تواند بدون آن عمل کند. رنالدی گفت: این شرکت در حال پیاده‌سازی یک سری از مکانیسم‌های پشتیبان توانمند است که یکی از آن‌ها، شبکه مش است که به چیپ اجازه می دهد از طریق موقعیت و وضعیت فعلی خود با اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند و چیپ‌های اطراف ارتباط برقرار کند. رنالدی اذعان داشت: این نرم افزار می‌داند که دستگاه‌پوشیدنی و نیز تمام گوشی‌های هوشمند کجا هستند و شبیه یه یک شبکه مجازی خصوصی است که محل ارتباطات است. البته جیوبیت در حال همکاری با یک اپراتور تلفن همراه نیز هست، اما رنالدی از گفتن نام اپراتور خودداری کرد؛ بدین ترتیب، می‌توان میان چندین اپراتور تلفن همراه در بیش از ۱۲۰ کشور دنیا سوییچ کرد. او بر این باور است که راه حل این استارت‌آپ، انتخاب هوشمندانه بهترین شبکه تلفن همراه و پوشش‌دهی است.فناوری‌های پوشیدنی دچار تغییر اساسی شدنداز لحاظ نظری، محدودیت خاصی برای این فناوری وجود ندارد، اما Jiobit تلاش اولیه خود را در یک بازار خاص منعظف می‌کند و آن هم فناوری‌های پوشیدنی برای کمک به مراقبت از کودکان است. رنالدی گفت که انگیزه این فعالیت از یک تجربه بسیار شخصی در شیکاگو نشأت گرفت و در حالی که تعطیلات را با خانواده در یک سفر جاده‌ای می‌گذراند، او و همسرش پسرشان را گم کردند و نیم ساعت به دنبال او می‌گشتند! او این تجربه را بسیار دردناک دانست؛ مانند حمله قلبی. والدینی که یک محصول با فناوری Jiobit تهیه کنند، هرگز چنین احساس دردناکی را تجربه نخواهند کرد. بدین ترتیب آن‌ها می توانند به بازیگوشی بپردازند و والدین با خیالی آسوده به انجام کار های خود بپردازند. برای پوشش هزینه های سرور، جیوبیت در حال برنامه ریزی برای اجرای یک سرویس عضویت است که امسال به صورت پیش فروش به دست متقاضیان می رسد. او گفت: جیوبیت در طول ماه های گذشته، چنین روندی را در کودکان آزمایش کرده است و در نهایت این فناوری به چنان اندازه کوچکی خواهد رسید که در لباس ها و یا زینتی هایی مانند دستبند مچ پا، گردنبند، و جواهرات جای خواهد گرفت. او گفت: برخی از افراد از چیپ های بزرگ استفاده می کنند؛ در حالی که فناوری ما بسیار بهینه و کوچک است و دیگر کاربران را با مشکل باتری مواحه نخواهد کرد. Jiobit ممکن است سابقه چندانی در این عرصه نداشته باشد، اما می توان به آن اعتماد کرد تا در آینده ای نه چندان نزدیک تمام اهداف خود را عملی کند.