روضه ی شاه عالمه

ماه مستی محرمه

اباعبدلله

یا ثارالله

صل الله علیک یا مولا

تو دنیای منی

من غلام و چاکر

میخونم هر شب با

سید جواد ذاکر

عقل از سر من پریده و دیوونگی جا گرفته

حرف اگه داری با خدا بزن عقلمو خدا گرفته

دیوونه ی حسینم و ویرونه ی حسینم

خراب و مست گوشه ی میخونه ی حسینم

شور شب چهارم محرم (۲۱ مرداد ۱۴۰۰)

چه کنم از حرمت دورم حسین

چه کنم از اربعین جا موندم

ولی هر شب با خیال کربلا

زیر بیرقت حسین جان خوندم

منو راهی کن آقا

اربعین بیام حرم

اربعین از نجف امیری

دوباره تا کرب و بلا

با پای پیاده و رو دوشم علاته

روضه های قتلگاه تو بخونم که سرت جدا

آقام آرزوم اینه که با مادرم بیام حرم

تو رو جون مادرت عنایتی شاه کرم

سایه ی سرم بزار که عاقبت به خیر بشم

دست عباس علمدار بشه سایه ی سرم

کربلا حرم حرم حرم

کرب و بلا نبر زیادم جوونیمو پای تو دادم

کرب و بلا نبر زیادم جوونیمو پای تو دادم

از ما که گذشت اما غمم همینه الهی هیچکس داغ حرمت نبینه

قدم قدم میگم ای دل ای دل حرم حرم میگم ای دل ای دل

امان امان ای دل امان امان ای دل امان امان ای دل

شب چشام به شور شینه شبای بین الحرمینه شبای بین الحرمینه

بر مشام جان میرسه بوی حرم ترسم به قلبم ماند آرزوی حرم

دلم گرفته از این زمونه دست نزارید رو قلبم که خونه

از ما که گذشت اما غمم همینه الهی هیچکس داغ حرمت نبینه

قدم قدم میگم ای دل ای دل حرم حرم میگم ای دل ای دل

امان امان ای دل امان امان ای دل امان امان ای دل