ساحل چشمامو از بچگی دریا کردم

خودمو با گریه تو قلب حسین جا کردم

دستمو گرفت و آبرو بهم داد منم

بهترین رفیقامو تو روضه پیدا کردم

شب جمعه ای به یاد حرمت بودم که

قلبم از دوری شش گوشه ی تو تیر کشید

کیمیایی است عجب تعزیه داریه حسین

گه نباید زکسی منت اکسیر کشید

یا مبدل السیئات بالحسنات کشتی نجات کشتی نجات

حرف دلمو میگم تو این لحظات میمیرم برات میمیرم برات

گریه رو ازم بگیرن به خدا میمیرم

چون میدونم این جوری مرهم رو زخماشم

همه زندگی بچه هیأتی اشکاشه

پس باید مراقب طرز نگاهم باشم

تک تک سینه زناتون همه حرمت دارند

با تموم نوکرای تو برادرم حسین

لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد

ای مهربانتر از پدر و مادرم حسین

یا مبدل السیئات بالحسنات کشتی نجات کشتی نجات

حرف دلمو میگم تو این لحظات میمیرم برات میمیرم برات

اباعبدالله .....

خدا منو قطره تو رو دریا آفریده

خدا منو بنده تو رو آقا آفریده

ای آقای آقای آقا ها حسین

ای دریای دریای دریا ها حسین

چشمای تو باعث شد که عاشق بشم

ای زیبای زیبای زیبا ها حسین

ای تنها امیرم، زیر گنبد که میام آرامش میگیرم

اگه سنگم بزنی از خونه ت نمیرم

میاد اون روزی که روی پات بمیرم

آقام آقام آقام حسین جان

بین تموم اهل بیت غریب‌ترینه به خدا

حسینیا گریه کنید برای امام مجتبی

آخر آقا صحن و سرای تو رو می‌سازیم

با گنبد و پنجره فولادت یه عکس یادگاری می‌اندازیم

غریب‌ترین جای جهان بقیع، مهدی صاحب الزمان بقیع

یه روز میشن مدافعان حرم، به عشق تو مهندسان بقیع

جانم غریب فاطمه حسن جانم، جانم غریب فاطمه حسن جانم

حسن حسن حسن

بین تموم اهل بیت از همه مادری‌تری

نشون دادی توی جمل، از همه حیدری‌تری

نوشته خدا رو قلبم امیری حسین

تویی که همش دستم رو میگیری حسین

 همه اگه رفتن اما تو از پیش من نمیری

حسین تو جان منی

جهان منی

تو زمزمه همیشگی اذان منی

با تو زندگی میکنم حسین

هر کاری بگی میکنم حسین

من پیش تو و پیش مادرت

دارم بندگی میکنم حسین

سوگند به گریه ی آدم

سوگند به عرش معظم

سوگند به سرخی پرچم

سوگند به ماه محرم

تا زنده ایم پای غمت سینه میزنیم

با شور و شعر محتشمت سینه میزنیم

ما گرچه دور از حرمت سینه میزنیم

در زیر سایه ی علمت سینه میزنیم

ذکر فریادم ارث اجدادم

تا خراب حسینم خانه آبادم

حسبنا الله نعم المولا حسین

رحم الله من نادی یا حسین

سوگند به لحظه‌ی خلقت

سوگند به نور نبوت

سوگند به اصل امامت

سوگند به صبح قیامت

این بزم روضه های تو داروالشفای ماست

این قطره های اشک یقینا دوای ماست

ما با حسین خدارو شناختیم

این ذکر یاحسین همان ربنای ماست

شور شیرینم عشق دیرینم

من حسینی ام این است دین و آیینم

حسبنا الله نعم المولا یاحسین

رحم الله من نادی یا حسین

تو تپش قلب منی حب الحسین اجننی

مفتخرم به این سِمت کار منه سینه زنی

عقل و هوشمو تو بردی جانا

تو منو اینجا آوردی جانا

تو دلم نشستی از روز ازل

منو به نگات سپردی جانا

ای نفسا شور و نوا ذکر و دعا رمز بقا

یا حسین

ای صنما هستی ما قبله نما خون خدا

یا حسین

یارم حسین

دلدارم حسین

تا صورت پیوند جهان بود، على بود

تا نقش زمین بود و زمان بود، على بود

آن قلعه گشایى که در از قلعه خیبر

برکند به یک حمله و بگشود، على بود

هم موسى و هم عیسى و هم خضر و هو ایوب

هم یوسف و هم یونس و هم هود، على بود

مسجود ملایک که شد آدم، ز على شد

آدم چو یکى قبله و مسجود، على بود

هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن

هم عابد و هم معبد و معبود، على بود

خاتم که در انگشت سلیمان نبى بود

آن نور خدایى که بر او بود، على بود

آن شاه سرفراز، که اندر شب معراج

با احمد مختار یکى بود، على بود

این کفر نباشد، سخن کفر نه این است

تا هست على باشد و، تا بود، على بود