چهل شبانه روز غم

چهل شبانه روز اشک

چهل شبانه روز شوق سفر

چهل شبانه روز صبر

چهل شبانه روز مهر

چهل شبانه روز خون جگر

یک اربعین دلتنگیم رفته به سوی کربلا

چون بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

موکب به موکب میروم

از این ستون تا آن ستون

ای معنی صبح فرج

انا الیک راجعون

حسین من حسین من

دلا چرا گمی تو

ستون چندمی تو

تورا صدا زده مولا حسین

بیا به کربلایش

بخوان به اقتدایش

نماز عاشقی را با حسین

سوغاتیم را خاک پای زائرانت می برم

دل را پیاده هر قدم با کاروانت می برم

چیزی ندارم غیر جان

تا اربعین نذرت کنم

با هرچه دارم آمدم

در خیمه ات خدمت کنم

حسین من حسین من

زمین پیاده آمد

فلک به جاده آمد

فقط به پاسخ هل من معین

به یک اشاره ی تو

به یک نظاره ی تو

شده قیامتی این اربعین

ای دل وضو از خون بگیر از تربتش بویی ببر

چون حر بیا بی ادعا از روی او شرمنده تر

از جان گذشته چون

علی اکبر بیایی بهتر است

مثل شهیدان حرم

بی سر بیایی بهتر است

جون و دلم فدای تو

اب و گلم پر شده از هوای تو

آرزوم اینه بمیرم برای تو

حسین من حسین من

حال جنون حال منه

سینه زدن پای غمت باله منه

شکر خدا این همه عشق ماله منه

حسین من حسین من

روی سرم سایه تو

هی میشه نازل به دلم آیه تو

کی میشه این دل بشه همسایه تو

عشق تو تو خون منه

کرببلات عشق منه

جون منه آرزوی این دل مجنون منه

حسین من حسین من

اشهَدُ اَنَکَ عشت فقیدا 

اَشهَدُ اَنَکَ موت سعیدا

اَشهَدُ اَنَکَ حسین شهیدا

آه

اَلسلامُ و عَلی

ساکن کربلا

روح قالوا بلی

خون بهایت خدا

رسد از عرش خدا صدا

قتلل حسین به کربلا

ذبح الحسین به نینوا

 

یا حسین مولا حسین حسین

 

دور اخا دوره می نامرد آلوبدی

خیمه ده قیزلاریم محشر سالوبدی

اصغرین گوزلری یولدا قالوبدی 

آه

ای نسیم سحر

قانه باتمیش قمر 

من کی بیللم سنی

دیدی قارداش نظر

 

نجه مندن آلدیلار سنی

نجه تاب ائتدون سن آهنی

نجه قویدون بی کمک منی

                                     

یا حسین مولا حسین

 

من ابالفضل باشین اوستونده یاننام

خرد اولان باشیوه قارداش دولاننام 

اللرین سایه سینده دالدالاننام 

آه

ای یل کربلا

یار خون خدا

سایه وی آلماسین 

باشیم اوستن خدا

 

سن اخا صبحون پگاهیسن

سن حسینون مین سپاهیسن 

بالا لاریمون پناهیسن

ای شاه بی سپاه بی یار و لشکر سردار بی سر

سالار زینب غریب مادر

تنهای تنها رو خاک صحرا افتادی مولا

پیش پیکرت گریونه زهرا ای آقا

حسین آقا جان

تک و تنها بودی و ریختن یه لشکر با تیغ و خنجر

روی سر تو جلوی مادر

شد با نیزه زیر و رو بدنت غارت شد تنت

مثل مادرت بی هوا آقا زدنت

حسین آقا جان

 

گودال قتلگاه دریای خون شد زینب محزون شد

عالمو آدم واست گریون شد

غرق خاک و خون ته گودالی آه ای یارالی

از فرط عطش رفتی از هوش و بی حالی

حسین آقا جان

یه دلداده که بی خیال زندگی راه افتاده

یه زائر که خدا رو دیده هم قدم توی جاده

یه دلداده راه افتاده توی جاده

به فکر افتاد نخواست که آبروم بره منم راه داد

چه شیرینه هلابیکم یا زوارابوسجاد

به فکر افتاد منم راه داد ابو سجاد

حسین جانم ، حسین جانم .....

آه ، نگام کردی

چی دیدی تو وجود من صدام کردی

اگه اینجام یقین دارم فقط خودت دعام کردی

نگام کردی ، صدام کردی ، دعام کردی

ببین یارم که از تو دورم و چقدر گرفتارم

ولی آقا به جان مادرم قسم دوست دارم

ببین یارم گرفتارم دوست دارم

حسین جانم ، حسین جانم .....

آقا ....آآآآآآآ.....

زمین خوردم بدون تو همیشه من کم آوردم

ولی هر بار کنار من بودی گویی آقا با تو بردم

زمین خوردم کم آوردم با تو بردم

ببین تنهام تو خلوتم همش میگم آقام آقام

یه آواره ام خودت می دونی که فقط حرم می خوام

حرم میخوام ، حرم میخوام.....

آقام آقام آقام حرم میخوام

بابا ، بابا ....بابامو میخوام...

غذا میخوای .....

بابا ، بابا ....بابامو میخوام...

مگه میشه تو حرم نشست و گریه نکرد

زیر سایه ی علم نشست و گریه نکرد

مگه میشه رو به روی گنبد گریه نکرد

مگه میشه تا که اسمت اومد گریه نکرد

ان کنت باکیاَ فابکِ علی الحسین

مگه میشه کربلاتو دید و گریه نکرد

مگه میشه اسمتو شنید و گریه نکرد

مگه میشه دل به تو سپرد و گریه نکرد

با لبای تشنه آب خورد و گریه نکرد

مگه میشه بود به زیر دِین و گریه نکرد

مگه میشه گفت حسین حسین و گریه نکرد

مگه میشه رفت به کربلات و گریه نکرد

مگه میشه سینه زد برا تو گریه نکرد

مگه میشه بی تو زنده موند و گریه نکرد

مگه میشه مقتلت رو خوند و گریه نکرد

مگه میشه نوکر تو بود و گریه نکرد

بی قرار خواهر تو بود و گریه نکرد

مگه میشه محرم هر سال گریه نکرد

مگه میشه که برای گودال گریه نکرد

مگه میشه پا به پای زینب گریه نکرد

برا تن زیر سم مرکب گریه نکرد

ان کنت باکیاَ فابکِ علی الحسین