محمود رضا امینی در خصوص ورود سیاسیون به ورزش به مهدی جمشیدیان خبرنگار خبرگزاری موج گفت: اینکه یک سری افراد سیاسی به ورزش ورود می کنند دو طرفه است، زیرا بعضی از تیم ها و فدراسیون ها به دنبال گرفتن اعتبارات و بودجه از نهادها و وزارتخانه ها هستند که انتظار دارند از طریق این افراد سیاسی بتوانند بگیرند، به نوعی می توان گفت به دنبال رانت هستند. یک طرف دیگر خود فرد است که می خواهد از طریق ورزش برای خود شهرت بدست آورد،  چون در سازمانش نتوانسته محبوبیت داشته باشد می خواهد از طریق وزرش این خلا را پر کند، شما در بعضی هیات مدیره های فدراسیون ها و یا تیم ها می بینید که یکسری افراد آمده اند که هیچ توجیح ورزشی ندارند. فرض کنید رییس یک سازمان کنترلی و یا اقتصادی و یا مالیاتی چه کمکی می تواند به ورزش کند جز اینکه از شان سیاسیتی، حکومتی و یا رانتش استفاده شود. طبعا این ها مفاسدی را به همراه خواهد داشت افرادی که از ساختار سیاسی می آیند نمی توانند در تصمیم گیری  ورزش کمک کنند که خود به خود آثار منفی خودش را نشان می دهد. وی در ادامه افزود: من با حضور افراد با خاصیت در ورزش موافقم حتما نباید ورزشکار باشی که بتوانی ورود کنی، مدیریت درست موفقیت ها را به همراه دارد، ضمن اینکه نباید از جیب بیت المال برای حفظ خودشان استفاده کنند افراد سیاسی می توانند به عنوان مشاور یا همکار کمک کنند یا از بیزینس های خصوصی استفاده کنند در مجموع ورود افراد دولتی عوارض های منفی را به همراه خواهد داشت. امینی در مورد ورزش بعضی از سازمان های دولتی که بودجه ورزشی مشخصی دارند اما درست خرج نمی کنند اظهار داشت:این هم خسارت و ضایع ملی است که به بدنه دولت می زنند. وقتی یک سازمان بزرگ برای همکاران و بالا بردن روحیه کارکنانش می آید و باشگاه های ورزشی برای خودش فراهم می کند که خیلی خوب است، اما وقتی یک جای دولتی می آید و تیم داری می کند که در نهایت ناچار می شود ورزشکار با قیمت میلیاردی از بیرون بیاورد کاری می کنند که ارزش افزوده کالای خود را بالا ببرند، که در نهایت هیچ کمکی هم به ورزش نمی کنند. فقط  به مردم و پرسنل خودشان ظلم می کنند. موسسات یا سازمان های دولتی می توانند کارمندان و یا فرزندانشان را تربیت کنند تا فوتبالیست برتر وارد ایران شوند تا اینکه بازیکن با هزینه سرسام آور بیاورند. کارشناس مسائل راهبردی در  خصوص خصوصی سازی تیم های دولتی گفت: واقعیت این است که وزارت ورزش برای تیم های بزرگی مثال استقلال و پرسپولیس و...  آن قدر رقم های بالا می گوید که کسی سمت ورزش نمی آید سال قبل هم که قرار شد دو تیم بزرگ کشور به مزایده گذاشته شود فقط چند مشتری هدایت شده به سراغ آن آمدند که بیشتر به دنبال حل مساله خودشان هستند تا ورزش وقتی من سرمایه دار در کارم هزار مشکل وجود دارد می آیم خودم را پشت محبوبیت ورزشی مخفی می کنم.