چهارشنبهسوری، جرقهای از امید در شب آتش
چهارشنبهسوری که از قدیم الایام جزو جشن های باستانی و نمادی از رویش محسوب میشد، در سالهای اخیر به فضایی برای ایجاد التهاب و استرس آتش سوزی بدل شده است و میبایست روند برگزاری آن فرهنگ سازی شود.

، در حالی که ایران خود را برای استقبال از نوروز آماده میکند، جشن باستانی چهارشنبهسوری با شور و هیجان در سراسر کشور برگزار میشود. این جشن که ریشه در سنتهای زرتشتی دارد، نمادی از پیروزی نور بر تاریکی و تجدید حیات است.
تاریخچه و ریشهها:
چهارشنبهسوری با قدمتی بیش از 3700 سال، یکی از قدیمیترین جشنهای ایرانی است. نام این جشن از ترکیب دو واژه “چهارشنبه” و “سوری” (به معنای سرخ و آتشین) گرفته شده است.
آداب و رسوم:
شب گذشته، در آستانه آخرین چهارشنبه سال، مردم در سراسر ایران با روشن کردن آتش و پریدن از روی آن، به استقبال نوروز رفتند. این رسم که نمادی از تطهیر و پاکسازی است، با گفتن عبارت “سرخی تو از من، زردی من از تو” همراه است.
علاوه بر آتشبازی، سنتهای دیگری نیز در این شب اجرا میشود. قاشقزنی، که در آن کودکان و نوجوانان با زدن قاشق به در خانهها، طلب شیرینی و آجیل میکنند، یکی از این رسوم است. همچنین، فالگوش، که در آن افراد به طور پنهانی به صحبتهای رهگذران گوش میدهند و بر اساس آن برای آینده خود فال میگیرند، از دیگر سنتهای رایج در این شب است. صرف آجیل مشکلگشا نیز بخش جداییناپذیر از این جشن است.
چهارشنبهسوری در کشورهای همسایه:
این جشن تنها به ایران محدود نمیشود و در کشورهای همسایه نظیر آذربایجان، عراق، افغانستان، ترکیه و تاجیکستان نیز با شور و شوق فراوان برگزار میشود.
اهمیت فرهنگی:
چهارشنبهسوری فرصتی است برای دور هم جمع شدن خانوادهها و دوستان، تجدید دیدار و گرامیداشت سنتهای باستانی. این جشن، نمادی از امید به آینده، نو شدن و پیوند بین نسلها است.
با فرا رسیدن نوروز، چهارشنبهسوری به عنوان پیشدرآمدی برای این جشن باستانی، یادآور فرهنگ غنی و تاریخ پربار ایران است.
ارسال نظر