به گزارش خبرگزاری موج، آیت الله امجد شب گذشته در مراسم احیای شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در موسسه نوید صالحین، گفت: در این عالم، برخی احکام بر برخی احکام دیگر و برخی قوانین بر برخی قوانین دیگر حاکم هستند. تبعیت بر همه چیز حاکم است و اگر تبعیت بر همه چیز حاکم باشد، جامعه به این بدبختی نمی‌افتد. وی در ادامه پس از خواندن سوره قدر، سوره حمد را برای از بین رفتن تمام دردهای بی‌درمان، نجات زندانیان بی‌گناه، شفای مریضان، رفع مشکلات جوانان برای ازدواج و... قرائت کرد. آیت الله امجد در ادامه تصریح کرد: به راستی شکر کدام نعمت خدادادی را می‌توانیم به جا آوریم؟ شما می‌توانید شکر کنید که خدا ما را وادار کرده روزی ۱۰ مرتبه قرآن بخوانیم؟ امام با آن همه گرفتاری روزی چندین مرتبه قرآن می‌خواند؛ امام چهره مظلومی است. وی با اشاره به اینکه هرچه خدا گفت، برعکس انجام دادیم، تصریح کرد: ما امانت خدا هستیم و به خودمان خیانت کردیم؛ خدا گفت «نکنید»، انجام دادیم؛ خدا گفت «انجام دهید»، نکردیم. ما گوش شنوا نداریم. آیت الله امجد با تاکید بر اینکه اعتدال نداریم، گفت: یا هیچ کاری را انجام نمی‌دهیم، یا همه کار می‌کنیم. مدیر باید دارای ۴ شرط مدیریت باشد؛ مدیر باید اختیار داشته باشد، امین باشد، حسابرس باشد و آگاهی داشته باشد. وی با تاکید بر اینکه مشکلات زیادی در جامعه وجود دارد که انسان را خُرد می‌کند، اظهار کرد: امشب آمده‌ایم تا قرآن را روی سر بگذاریم؛ قرآن نور است، قرآن هدایت است. مشکلات جامعه کم نیست؛ مشکلات جامعه آدم را خرد می‌کند. امشب آمدیم برای ظهور امام زمان (ع) دعا و طلب مغفرت کنیم. باید از گناهان خود توبه کنیم. آیت الله امجد با اشاره به شهادت آیت الله مدنی، گفت: آیت الله مدنی ۴۰ سال قبل از شهادتش، شک کرده بود که کشته می‌شود، وی یکپارچه نور بود؛ شب احیاء بالای منبر رفته بود و به مردم گفته بود که «آقایان شما آمدید از گناهانتان توبه کنید، من آمده‌ام از منبر‌هایم توبه کنم». آیت الله مدنی، شهید بزرگوار، نسبت به ارزش‌ها حساس بود اما بالای منبر رفته بود و گفت که می‌خواهم از منبر خود توبه کنم. وی با تاکید بر اینکه آمده‌ایم امشب با علی (ع) آشتی کنیم و او را بشناسیم، اظهار کرد: این دنیا متاع غرور و متاع بلاغ است؛ دنیا معبد، دانشگاه و جای انبیاء است؛ اینجا از بهشت بالا‌تر است چرا که در بهشت ترقی عملی نیست، در دنیا با یک صلوات به عرش می‌رسید. اینجا، جای متاع بلاغ است. اما هیچ کس به اندازه حضرت علی (ع) به دنیا تیر نزده است، چیست دنیا؟ از خدا غافل شدن. آیت الله امجد با تاکید بر اینکه انسان نباید اسیر نان و آب باشد، گفت: ما همه ابزار خدادادی، زمین، آسمان، کهکشان و... را که برای انسان آفریده شده را به یاد داریم؟ فرض کنیم بهشت و جهنم نباشد، آیا درست است که گناه کنیم؟ همه این‌ها برای این است که انسان نان و آب داشته باشد. وی تصریح کرد: پیغمبر (ص)، حضرت علی و امام زمان (عج) پدران شما هستند، چه غم دارید؟ کسی پدر دارد، غم دارد؟ علی (ع) بعد از پیامبر جانشین است، علی جان شیرین پیامبر است. خدا به نام علی (ع) جلوه کرده است، می‌خواهید خدا را ببینید، علی (ع) را ببینید. آیت الله امجد با تاکید بر اینکه اگر مجتهد عادل و رساله عملی داشته باشیم، پیرو علی می‌شویم، خطاب به حاضرین اظهار کرد: انسان درصورتی که خود را بشناسد می‌تواند خدا را بشناسد، خود را بیابید تا خدا را بشناسید. چه بخواهید و چه نخواهید بهشت و جهنم وجود دارد، امشب خود را بشناسید. وی ادامه داد: فردی به امام حسین (ع) می‌گوید، می‌خواهم گناه کنم؛ امام حسین (ع) مانند ما نیست که به او بگوید خبیث، ملعون؛ او را بگیرید، ببرید، ۱۱۰ را خبر کنید و ببرید زندان؛ امام حسین (ع) انسان است. بشر با انسان فرق می‌کند؛ این بشر آمده تا انسان شود، انسان بی‌‌‌نهایت بزرگ. حضرت می‌فرماید، اگر می‌خواهی گناه کنی، برو جایی که خدا تو را نبیند؛ این بزرگان این گونه تربیت می‌کردند. به نقل از جماران، آیت الله امجد افزود: ممکن است فردی اهل گناه باشد و در ‌‌نهایت به بهشت برود، ممکن است فردی تمام عمر در حوزه باشد و به ته جهنم برود. تمام بدبختی ما از خودبینی و تمام سعادت در خدا پرستی است. انسان باید بداند که مبداء است. دریا است؛ خویش را باید در خویش پیدا کند. ما خودبینیم. خودبینی، تکبر، کبر به همراه می‌آورد. ما دو دشمن چون نفس و زینت دنیا داریم و تمام بدبختی ما از خودپرستی، خودبینی و عدم خداپرستیمان است. ما همه را جهنمی و خود را بهشتی می‌دانیم. وی با تاکید بر اینکه امشب برای توبه آمده‌ایم، اظهار کرد: خدا غیر از قاتل امام حسین (ع) همه را می‌بخشد؛ هرکس، هرچه، هرجا، هر فرصت می‌تواند توبه کند. توبه، پشیمانی است. ما مرده‌های عمودی هستیم که بعدا افقی می‌شود. باید «خداییمان» را کنار بگذاریم، در این صورت آدم می‌شویم؛ تا خدایی می‌کنیم، آدم نمی‌شویم. اگر بتوانیم امشب خودخواهیمان را کنار بگذاریم به عرش می‌رویم.