متن تحقیقات دیده‌بان شفافیت و عدالت به شرح زیر است:‌

بسم الله الرحمن الرحیم

دیده بان شفافیت و عدالت:

 مطالبه عمومی برای مناظره زنده نامزدها را بپذیرید

ملت شریف ایران!

سلام خدا بر شما مردم متعهد به سرنوشت کشور و انقلاب اسلامی

شفافیت یکی از اصلی ترین ضرورت‌ها و نیز راهکارهای مبارزه با فساد در همه دنیا و نیز کشور عزیزمان می‌باشد، که یکی از مظاهر بروز آن در مناظرات ریاست‌جمهوری است. به طوریکه مردم که ولی نعمتان مسئولان نظام و مَحرم واقعی نظام هستند، بتوانند به طور کاملا شفاف و دقیق در جریان دیدگاه‌های گزینه‌های ریاست جمهوری قرار گیرند؛ و به عبارتی کلی‌تر می‌توان گفت که بر اساس چهار حجت عقل (قرار دادن قدرتمندان در اتاق شیشه‌ای)، شرع (مطالبات مقام معظم رهبری درباره ضرورت شفافیت)، قانون (قانون دسترسی و انتشار آزاد به اطلاعات و...) و علم (یکی از اصلی‌ترین اصول علمی مبارزه با فساد شفاف‌سازی است) جمهوری اسلامی ایران برای  مقابله با فساد راهی به‌جز شفاف‌سازی حداکثری ندارد.

ار این رو باعث شکرگزاری بسیار  بر درگاه الهی است که موضوع انتخابات و میزان شفافیت انجام آن، چنان برای مردم اهمیت دارد که وقتی اعلام شد، مناظرات نامزدها زنده نخواهد بود، موجی از اعتراض در میان مردم و رسانه‌ها برانگیخته شد، به طوری که صداوسیما و تمامی نامزدها به سرعت مخالفت خود را با این تصمیم کمیسیون تبلیغات انتخابات اعلام کردند تا نزد مردم متهم به مخالفت با شفاف‌سازی در انتخابات نگردند. این حادثه از چندین جهت در خور اهمیت است:

1. آیا کمیسیون تبلیغات حق داشت چنین تصمیمی بگیرد؟ بر اساس ماده ۶۵ قانون انتخابات ریاست جمهوری مصوب ۱۳۶۴ که در اصلاحیه‌های بعدی ثابت باقی مانده است، «‌ترتیب و تنظیم برنامه تبلیغات نامزدهای انتخاباتی از طریق صدا و سیما» بر عهده این کمیسیون گذارده شده است. بنابراین تخلفی صورت نگرفته است.
     
2. چون برنامه زنده یک ساعته‌ای برای هر نامزد احراز صلاحیت شده در ترتیبات تنظیمی کمیسیون دیده شده است، معلوم میشود که قصد بی‌اعتنایی به  شفافیت نبود؛ بلکه به نظر می‌رسد عبرت‌گیری از حوادث مناظرات انتخابات سال 1388 باعث این امر شده باشد. آن تجربیات تلخ که خود بخشی از علت یا بهانه فتنه‌های پس از انتخابات شد، شاید یک دلیل تصمیم کمیسیون بوده باشد. به ویژه آن که تصمیم به منع مناظرات زنده در زمانی انجام گرفت که هنوز معلوم نبود چه کسانی می‌خواهند از این حق استفاده کنند.
     
3. تحقیقات دیده‌بان شفافیت و عدالت نشان می‌دهد که پیشنهاد ضبطی کردن مناظرات نامزدها را وزارت کشور به کمیسیون ارائه داد و از قوای مقننه و قضائیه نیز دو نفر موافق این پیشنهاد بودند، یعنی اعضای مخالف مناظرات زنده از هر سه قوه بودند. پس نباید این صلاح اندیشی را به سیاست زدگی آلود و از روش منطقی و انصاف دور شد.
     
4. اما اعضای محترم کمیسیون بدانند به چند دلیل تصمیم شان ناصواب و پرهزینه  است و مصلحت کاملا در زنده بودن مناظرات است. نخست آن که چون در ماده 64 قانون اصلاح قانون انتخابات مصوب 1391 داشتن برنامه زنده نیز دیده شده است، کما اینکه در این دوره نیز برنامه نطق یک ساعته زنده در نظر گرفته شده است، آن خطری که کمیسیون را بیمناک کرده است با ضبطی کردن مناظره‌ها منتفی نمی‌شود. دوم آن که چون احتمال خطر نباید مردم را از شفاف‌تر شدن راه انتخاب محروم کند، ماده اخیرالذکر خطر را پذیرفته و برای جبران تخلف مقرر کرده است که اگر هر یک از نامزدها، ضمن پخش برنامه زنده‌ای «مطالب توهین آمیز یا هتک حرمت سایر نامزدها با دیگر افراد و یا مغایر با قوانین» بیان کند، سازمان صدا و سیما«موظف است با تشخیص کمیسیون بررسی تبلیغات به میزان مناسب و به صورت ضبط شده فرصت احقاق حق بدهد.» خواه برنامه زنده مناظره باشد یا نباشد. دلیل سوم این که غیره زنده بودن مناظرات، باعث  تشدید اتهام مهندسی شده بودن انتخابات میگردد که ضدانقلاب در آن می‌دمد. و چهارم کاهش مشارکت را در پی دارد که ناقض راهبرد همیشگی رهبر معظم انقلاب است.