به گزارش خبرگزاری موج، محمد صادق خرازی در «همایش امتداد امید، ندای تغییر» که در کرمان برگزار شد، گفت: روزهای سخت و دشواری که بر شبستان سرزمین ما فرود آمد و غم و غصه همه جای کشور ما را فراگرفته بود و بزرگمردانی سکوت اختیار کرده بودند و با نگرانی به آینده می نگریستند اما در متن انقلاب اسلامی ایران عناصری وجود داشت و دارد که این عناصر هرگاه و هرموقع نیاز باشد احیای خود را چنان رقم می زند.

وی افزود: مردم ایران با انقلاب هویت خود را احیا کردند، قرن ها بود که مردم هویت خود را فراموش کرده بودند، این هویت تاریخی که منکوب شده بود به برکت انقلاب اسلامی احیا شد و در درون این انقلاب وقتی عده ای به نام دین داری، دین مردم را می ستاندند، مردم مجددا خود را احیا کردند و آنچه که این روزها به برکت حضور مردم تجلی پیدا کرد، مبارزه با دروغ است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرد: مردم کرمان صاحب کرامت و بزرگی هستند و کرمان زادگاه مردان بزرگی است، مردانی که سال ها چوبه دارشان را بر پشت شان حمل می کردند. بعد از ارتحال آیت الله هاشمی نیز اولین بار است که به کرمان می آیم و غم عجیبی از لحظه ورودم مرا فرا گرفته است. بزرگانی در منطقه کرمان تبعید بودند که ما برای ملاقاتشان می آمدیم و من اولین باری که خدمت آقای هاشمی رسیدم حدودا ۴۶ سال پیش در کرمان بود.

خرازی یادآور  شد: آقای هاشمی در این چند سال چقدر خون دل خورد و مدارا کرد و خودش را قربانی کرد تا نظام و انقلاب قربانی نشود. آقای هاشمی معلم و آموزگار صبوری‌ها بود که به همه مردم ایران درس داد. اگرچه در این دو دهه پایانی عمرش با نامهربانی‌ها و ناهنجاری‌ها همراه بود.

دبیرکل حزب ندای ایرانیان خاطر نشان کرد: این دوره انتخابات هم سپری شد و مردم ایران با آگاهی در انتخابات حضور یافتند و هیچ‌کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند که این کنگره چهل میلیونی حاصل شود و دکتر روحانی علی رغم همه فشارها و تخریب با بیست و چهار میلیون رای رئیس جمهور شود. مردم ایران به تعادل، تعامل، مدیریت و استمرار راه اصلاحات رای دادند. بنابراین دولت مردانی باید انتخاب شوند که مشکلات مردم را بفهمند و درک کنند و دولتی با انگیزه و با برنامه باید مشکلات را حل کند. ما دولتی می خواهیم که پیوند آشکار خودش با مردم را حفظ کند.

وی تاکید کرد: به عنوان کسی که سه دهه از عمرش را در سیاست خارجی صرف کرده، می گویم به غربی‌ها نمی شود اعتماد کرد. من نمی گویم که با آن ها باید تندی کرد ولی باید با فهم و درک مشترک این آزادی و شکوه را قدر بدانیم.