به گزارش خبرگزاری موج، بر اساس برنامه ریزی اعلام شده، مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۲۰ در رشته فوتبال بانوان قرار است به میزبانی فلسطین ، اما در سرزمین های اشغالی برگزار شود.

در این مسابقات تیم ملی فوتبال بانوان کشورمان با تیم های چین تایپه ، فلسطین و فلیپین هم گروه است.

در همین ارتباط حمیده زرآبادی سخنگوی فراکسیون زنان مجلس گفت: در این موضوع خاص وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال باید از تمام ظرفیت های ورزشی و دیپلماتیک کشورمان استفاده کنند، تا محل برگزاری مسابقه تغییر کند.

وی افزود: موارد مشابهی داشته ایم که ایران حاضر به حضور در سرزمین های اشغالی نشده و با رایزنی محل مسابقه را تغییر داده ایم.

نماینده قزوین در مجلس تصریح کرد: کشورهای عربستان و امارات با بهانه های واهی و به بهانه ای اینکه در ایران امنیت جانی ندارند که به طور قطع ادعایی مضحک و خنده دار است، از سفر تیم های ورزشی خود به ایران جلوگیری می کنند و مسابقات ورزشی دو طرف، در یک کشور ثالث برگزار می شود.

زرآبادی گفت: در شرایطی که رژیم اشغالگر قدس از تمام توان خود برای ضربه زدن به جهان اسلام و به ویژه ملت ایران استفاده می کند، ما نیز باید بتوانیم محل برگزاری مسابقه را تغییر دهیم.

وی با اشاره به سوابق دیدارهای ورزشی ورزشکاران جمهوری اسلامی ایران با نمایندگان رژیم اشغالگر قدس، اظهار داشت: در این خصوص باید سران نظام و در سطح عالی تصمیم گیری کنند و تا به امروز ورزشکاران ما خودشان از حضور در برابر حریفانی از این رژیم خودداری کرده اند.

سخنگوی فراکسیون زنان مجلس تصریح کرد: ما باید یک بار برای همیشه تکلیف این موضوع را به صورت قاطع تعیین کرده و یک تصمیم جامع و کامل پیرامون موضوع فوق اتخاذ کنیم. زیرا این اولین بار نیست که با حریفانی از سرزمین های اشغالی رو به رو می شویم و یا باید برای مسابقه به این منطقه سفر کنیم. به طور قطع در آینده نیز بارها این اتفاق می افتد و حتی ممکن است از روی عمد، ورزشکاران ما را در برابر این رژیم قرار دهند.

زرآبادی با اشاره به مشکلاتی که برای علیرضا کریمی کشتی گیر ایرانی و فدراسیون کشتی به واسطه عدم رویارویی با حریفی از رژیم صهیونیستی گفت: ما باید یک تصمیم جامع و قاطع در این حوزه اتخاذ کرده و از تصمیم خود نیز دفاع کنیم.

وی افزود: امروز دشمنان ما را تحت شدیدترین تحریم های اقتصادی قرار داده اند و به نظر می رسد که می خواهند ایران را در انزوای اجتماعی نیز قرار دهند. حال این پرسش مطرح می شود که چگونه باید از انزوای اجتماعی خارج شویم و آیا صلاح است که در انزوای بیشتر قرار گیریم.