به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج، اسفند سال ۹۹ در حالی به روزهای پایانی نزدیک می‌شود که زمزمه‌های ریز و درشت انتخابات حساس سیزدهمین دوره ریاست جمهوری در کوی و برزن آغاز می‌شود  و باید منتظر این کلام شمس باشیم که اندک اندک جمع مستان می‌رسد؛ البته مستان خدمت به مردم که با احساس تکلیف وارد گود انتخابات می‌شوند تا به زعم خودشان باری از دوش مردم بردارند اما فارغ از اینکه نتیجه عکس می‌شود.

یکی از جریان‌های سیاسی که همواره ورود آنها به سازوکار انتخابات مخصوصاً انتخابات ریاست جمهوری با حاشیه همراه بوده و مورد انتقاد بدنه اجتماعی جامعه نیز قرار می‌گیرد، جریان موسوم به اصولگراست. البته این تقسیم‌بندی کارکرد خود را از دست داده و هم‌اکنون گروه‌های مختلف وجود دارند ولی جریان انقلاب از جمله گروه‌های برآمده از دل همین جریان است که دیگر نمی‌شود به آنها «اصولگرا» اطلاق کرد چرا که این طیف بجز آرمان‌های انقلاب ۱۳۵۷ هیچ مرزبندی دیگری از جمله مصلحت‌اندیشی‌های جریان موسوم به سنت‌گرا یا بی‌ملاحظه‌گرهای جریان موسوم به طیف پایداری را ندارند.

جریان اصولگرا که افرادی همچون حسن روحانی، علی‌اکبر ناطق‌نوری، علی  لاریجانی، محمدرضا باهنر، کاظم جلالی و ... روزگاری در آن پایگاه مهم داشته و برخی هنوز پایگاه دارند این روزها از سوی برخی چهره‌های جامعه روحانیت مبارز نظیر مصطفی پورمحمدی وزیر کشور پیشین حسن روحانی و منوچهر متکی وزیر امور خارجه پیشن محمود احمدی نژاد اداره و هدایت می‌شود. البته افراد دیگری نظیر سید محمدحسن ابوترابی فرد، سید شهاب‌الدین صدر، اسدالله بادامچیان، در این بلوک حضور دارد و در حال شناساندن خودشان با پرچم « شورای وحدت اصولگرایان » معرفی می‌کنند.

در مقابل این طیف، جریان انقلابی قرار دارد که تجربه موفق در به دست آورده اکثریت کرسی‌های مجلس یازدهم از جمله همه کرسی‌های تهران را دارد. این جریان از حضور احزابی همچون جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی،  جمعیت پیشرفت و عدالت ایران اسلامی،  جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی،  جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی،  حزب توسعه و عدالت ایران اسلامی شکل گرفته و غلامعلی حدادعادل در کنار افرادی همچون پرویز سروری، علیرضا زاکانی و نزدیکان محمدباقر قالیباف و محسن رضایی در آن نقش‌آفرینی می‌کنند.

جامعه مدرسین که معمولاً در کنار جامعه روحانیت مبارز یکی از دو پایه اصلی انتخابات طیف‌های یاد شده است، این دوره در غیاب مرحوم محمد یزدی موضع اعلامی تا کنون نداشته است. البته برخی‌ها در تلاش برای کشاندن این نهاد مهم به سمت شورای موسوم به وحدت هستند اما به نظر می‌رسد جامعه مدرسین، وحدت واقعی را در دستور کار قرار خواهد داد تا از انشقاق بین نیروهای مختلف اصولگرایی ذیل جریان انقلابی جلوگیری کند.

تحرکات و تحولات این جریان در حالی ادامه دارد که برخی گروه‌های سیاسی با رسانه‌های زرد و بنفش خود در تلاش برای بازنمایی انشقاق از جریان انقلابی هستند و تلاش دارند به هر نحو ممکن ولو «با توجیح وسیله توسط هدف»! مانع از روی کار آمدن دولتی با تفکر انقلابی و جهادی شوند چه آنکه با روی کار آمدن چنین دولتی، منافع جریان سازشکار به خطر می‌افتد.