به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج؛ مذاکرات احیای برجام با انتخاب رئیس جمهوری جدید، در انتخابات خرداد، بدون حصول نتیجه در تاریخ ۳۰ خرداد پایان یافت و ادامه آن به دولت بعدی موکول شد.

پس از آن با روی کار آمدن دولت جدید گمانه‌زنی‌ها پیرامون از سرگیری مذاکرات احیای برجام آغاز شد و مقامات وزارت امور خارجه ایران و آمریکا به عنوان طرفین اصلی و سایر کشورهای عضو برجام مانند روسیه از آغاز دور جدی مذاکرات در آینده‌ای نزدیک خبر دادند. از توئیت «میخائیل اولیانوف» سفیر روسیه در وین که در مذاکرات احیای برجام حضور داشت که خطاب به «رابرت مالی» نوشته بود «راب عزیز، هنوز برای بدبین بودن خیلی زود است، گفت‌وگوهای وین به زودی از سر گرفته خواهد شد و شانس احیای برجام واقعی به نظر می‌رسد» تا «ند پرایس» سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا که اعلام کرد «مذاکراتی باید سریعا و پیش از بسته شدن پنجره فرصت بازگشت به توافق هسته‌ای برجام، انجام شود.» و در نهایت سخنان چند روز گذشته « حسین امیرعبداللهیان » وزیر امور خارجه ایران که گفت بود «مذاکرات به زودی آغاز خواهد شد».

با این وجود پس گذشت دو ماه از آغاز به کار دولت سیزدهم تاکنون خبری از زمان آغاز دور جدید مذاکرات نیست و طرفین همچنان به دادن وعده آغاز مذاکرات در آینده نزدیک بسنده می‌کنند و زمان دقیقی برای دور جدید مشخص نشده است.

درباره تعلل تیم مذاکره‌کننده ایرانی برای از سرگیری مذاکرات دو سناریو وجود دارد؛ اول اینکه مذاکرات در دستور کار دولت نیست و دولت سیزدهم قصدی برای احیای برجام ندارد و سخنان رئیس جمهوری از بدو ورود به مسئولیت مبنی بر اولویت نبودن برجام و مذاکرات در دولت سیزدهم نیز این شائبه را در اذهان تقویت می‌کرد. اما با توجه به مصاحبه امروز «سعید خطیب‌زاده» سخنگوی وزارت امور خارجه با شبکه «فرانس ۲۴» به نتیجه رسیدن روند بازبینی گفت‌وگوهای برجام، این سناریو مردود است. خطیب‌زاده در این مصاحبه درباره اظهارات وزیر امور خارجه مبنی بر اینکه مذاکرات هسته‌ای در آینده نزدیک از سر گرفته خواهد شد و این آینده نزدیک چه زمانی خواهد بود اعلام کرده است که به محض اینکه روند بررسی و بازبینی گفت‌وگوهای قبلی پایان پذیرد، گفت‌وگوها آغاز خواهد شد.

هر چند با توجه به این مصاحبه و اظهارات اخیر تیم وزارت امور خارجه قصد ایران برای ادامه مذاکرات روشن می‌شود اما همچنان این پرسش که «علت تعلل ایران چیست» به قوت خود باقی می‌ماند.

سخنگوی وزارت امور خارجه علت این تعلل را در مصاحبه مذکور اعلام کرده و گفته است که «دولت جدید در حال مرور تمام جزییات گفت وگوهای صورت گرفته در جریان ۶ دور مذاکرات در دولت گذشته است و طبعاً در این راستا سوالاتی دارد و می‌خواهد بررسی کند کمبودها چه بوده و مجموعه ویژگی‌ها و نتایج آن گفت‌وگوها مورد بررسی قرار می‌گیرد اما به زودی این روند بازبینی نیز به جمع‌بندی خواهد رسید و ما قادر خواهیم بود که یک تاریخ مشخص را برای دور جدید گفت وگوها تعیین کنیم».

همچنین در کنار این مسئله به نظر می‌رسد دولت سیزدهم به دنبال رسیدن به دستاوردهایی مانند عضویت در سازمان همکاری شانگهای است تا دست تیم مذاکره‌کننده ایرانی را پر کرده و قدرت چانه‌زنی ایران در مذاکرات را برای گرفتن امتیازات بیشتر و رسیدن به هدف اصلی خود یعنی رفع تحریم‌ها بالا ببرد.

در دولت قبلی شاهد بودیم که روحانی و تیم وی با ذکر مسائلی چون خالی بودن خزانه، اولویت داشتن مذاکرات برای دولت، اهمیت دادن بیش از اندازه به برجام و در سال پایانی حمله به قانون «اقدام راهبردی مجلس» کشور را در موضع ضعف قرار داده و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان دست مذاکره‌کنندگان ایرانی خالی بود و همین موضوع باعث پیشروی طرف غربی و بدعهدی آن‌ها در اجرای تعهدات خود و در نهایت زیاده‌خواهی‌های خارج از توافق شد.

بنابراین با توجه به اینکه بازسازی وجهه کشور در انظار بین‌المللی و کسب دستاوردهای بیشتر برای بالا بردن قدرت چانه‌زنی زمان‌بر است، این تعلل منطقی به نظر می‌رسد و می‌تواند منجر به حصول نتیجه بهتری شود.