،حسین امیرعبداللهیان در اردیبهشت سوم اردیبهشت ماه ۱۳۴۳ در دامغان واقع در استان سمنان متولد شد، وی در ۶–۷ سالگی پدر خود را از دست داد و مسئولیت اداره زندگی آنها بر دوش مادر و برادر بزرگ‌تر افتاد.

او در سال ۱۳۷۳ ازدواج کرد و دارای یک دختر و پسر است.

این سیاستمدار و دیپلمات ایرانی از ۱۴۰۰ تا هنگام شهادتش در ۱۴۰۳ به‌عنوان وزیر امور خارجه ایران فعالیت کردو  همچنین دبیرکل دبیرخانهٔ دائمی کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضهٔ فلسطین و مدیر مسئول فصلنامهٔ گفتمان راهبردی فلسطین نیز بود.

تحصیلات 

امیرعبداللهیان دکترای «روابط بین الملل» از دانشگاه تهران دارد و استاد دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه است.

تحصیلات کارشناسی ارشد او نیز «روابط بین الملل» از دانشگاه تهران در سال ۷۵ است.

رشته تحصیلی دوره کارشناسی او، «روابط دیپلماتیک» از دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه است که مدرک آن را در سال ۱۳۷۰ گرفته است.

حسین امیر عبداللهیان به زبان عربی مسلط است و به زبان انگلیسی نیز تا حدی تسلط دارد.

سوابق 

امیرعبداللهیان در مرداد ماه 1400 توسط آیت الله سیدابراهیم رئیسی به عنوان وزیر امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و توانست رای اعتماد نمایندگان را به دست آورد. 

مشاور وزیر امور خارجه  (۱۳۹۵)

معاون عربی و آفریقایی، وزارت امورخارجه  از سال 1390 تا سال 1395

مدیرکل خلیج فارس و خاورمیانه وزارت امورخارجه(1389)

سفیر جمهوری اسلامی ایران در منامه بحرین از سال 1386 تا سال 1389

 رئیس ستاد ویژه عراق وزارت امور خارجه از سال 1384 تا سال 1386

 معاون نماینده ویژه وزیر خارجه در امور عراق از سال 1382 تا سال 1384

 معاون مدیـرکل خلیج فارس از سال 1381 تا سال 1386

 کارشناس و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در بغداد از سال از سال 1376 تا سال 1380 

جانشین رئیس شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور

امیرعبداللهیان اصولگرا بود یا اصلاح طلب؟

می‌توان گفت هیچکدام! او طرفدار منافع ملی و فراجناحی است و پیرو مواضع رهبر انقلاب است. اما می‌توان گفت به «جبهه مقاومت» که مجموعه ای از حزب الله لبنان، سوریه و جریان‌های مقاومت روبروی رژیم صهیونیستی است علاقه داشتند.

وی با «حسن نصرالله» روابط صمیمانه‌ای داشتند.

 عزل امیر عبداللهیان توسط ظریف

در خرداد 1395 حسین امیرعبداللهیان توسط دکتر «جواد ظریف» وزیر امورخارجه از معاونت عربی و آفریقایی برکنار و حسین جابر انصاری جایگزین وی شد.

بعد از این اتفاق پیشنهاد سفار عمان به وی داده شد اما ایشان در اعتراض به عزل خود این مسئولیت را نپذیرفت و حتی از وزارت امور خارجه هم خارج شد.

ارتباط با سردارقاسم سلیمانی

شهید امیرعبداللهیان به علت دو دهه مسئولیت در وزارت امور خارجه به‌خصوص در سمت عربی و آفریقایی این وزارتخانه، ارتباط نزدیکی با قاسم سلیمانی داشت.

زمانی که شهید سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد، وی کارشناس عراق در وزارت امور خارجه بوده است.

در جریان تحولات عراق در سال ۲۰۰۳ با سرنگونی صدام حسین، مسئول پرونده عراق در وزارت امور خارجه شد و سردار سلیمانی بعد از هماهنگی‌های کلان برای پیگیری امور مرتبط شخصاً با وی تماس می‌گیرد.

عبداللهیان بعدها عنوان می‌کند که این روحیه سردارسلیمانی او را شیفته خودش کرده است.

وی در ملاقات با هیئت‌ها و مقامات اروپایی گفته بود: شما باید از جمهوری اسلامی و سردار سلیمانی تشکر کنید زیرا ایشان بود که  به صلح و امنیت جهانی کمک کرده است.

مذاکره با آمریکا

وی سال ۱۳۸۶ در نشست سه جانبه ایران-آمریکا-عراق که در بغداد برگزار شد سرپرست تیم مذاکره کننده ایرانی بود. این نشست با هدف تأمین امنیت عراق به درخواست آمریکایی‌ها که شرایط عراق را خطرناک خوانده بودند برگزار شده بود.

رهبر معظم انقلاب  نیز اجازه داده بود بخاطر شرایط عراق و درخواستی که دولت عراق کرده است، ایران فقط در موضوع عراق در این مذاکرات حضور پیدا کند. 

دولت سیزدهم

وی در ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ به‌عنوان وزیر پیشنهادی وزارت امور خارجه در دولت سیزدهم توسط سید ابراهیم رئیسی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.

شهید حسین امیر عبداللهیان در ۳ شهریور ۱۴۰۰ با کسب ۲۷۰ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت و به‌عنوان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران مشغول به کار شد.

شهادت 

در ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، حسین امیرعبداللهیان با همراهی سید ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور ایران، برای افتتاح سد قیز قلعه‌سی به آذربایجان شرقی سفر کردند.

در مسیر بازگشت در منطقه حفاظت‌شده دیزمار در محدوده عمومی میان ورزقان و جلفا، بالگرد حامل او و سید ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور، سید محمدعلی آل‌هاشم امام‌جمعه تبریز، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و چند تن دیگر از همراهانش دچار سانحه شد و همه سرنشینان آن به شهادت رسیدند.