حسن بهشتی پور در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج موضع گیری اخیر باقری کنی، سرپرست وزارت خارجه در خصوص احیای برجام مصوب سال 2015 گفت: زمانی افرادی مخالف برجام بودند از جمله تعدادی از نمایندگان مجلس که شاهد بودیم به شکل نمادین بعد از خروج دولت ترامپ از این توافق، آن را در صحن مجلس آتش زدند ولی موضع واقعی ای که نظام جمهوری اسلامی ایران آن را دنبال می کرد، پیگیری اجرای همان توافق بود.

وی افزود: توافق برجام در مرداد 1394 در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید و مقام معظم رهبری هم طبق اصل 176 قانون اساسی آن را تأیید کردند و البته در 29 مهر 1394 هم 9 شرط برای آن گذاشتند ولی به طور کلی اعلام کردند جمهوری اسلامی ایران برجام را پذیرفته است. نکته مهم در این توافق این بود که برجام فقط منفعت اقتصادی نداشت و موضوع لغو تحریم ها فقط یکی از موضوعات آن بود. در آن بازه زمانی بحث امنیت ایران هم مطرح بود. زیرا کشور ما ذیل فصل 7 منشور سازمان ملل قرار داشت و کشوری در این وضعیت قرار می گیرد که یا تهدید کننده و یا ناقض صلح و امنیت جهانی باشد.

این کارشناس مسائل سیاست خارجی خاطر نشان کرد: اگرچه این اتهام بی اساسی بود اما در عمل موجب شده بود ایران ذیل فصل 7 منشور و ماده 41 قرار بگیرد که طبق آن تحریم های اقتصادی بر کشور تحمیل می شد. همچنین قطعنامه 1929 محاصره دریایی را برای ایران در نظر گرفته بود. لذا برجام موجب شد تا قطعنامه های 6 گانه حتی «یک دقیقه» هم اجرا نشود. این قطعنامه ها برای مثال از ایران خواسته بودند مه غنی سازی اورانیوم را متوقف کند اما این اتفاق رخ نداد.

بهشتی پور تصریح کرد: در زمان تصویب برجام در چارچوب قطعنامه 2231، این قطعنامه های 6 گانه تعلیق و تحریم های لغو شدند. البته آمریکا تحریم های یکجانبه خود را صرفاً تعلیق کرد و نه لغو. بااین وجود در زمان انتخابات ریاست جمهوری ایران در دهه 90، موضوع برجام اسیر بازی های سیاسی شد. با توجه به اینکه برجام نتیجه کار دیپلماسی دولت روحانی بود، مخالفانش شروع به انتقاد و مخالفت با برجام کردند. در حالی که اساساً برجام به نفع کشور بود و این موضوع نظام نیز بود.

وی ادامه داد: در سال 1394 شخص علی باقری کنی، سرپرست وزارت خارجه، نیز در زمره مخالفان این توافق قرار داشت اما امروز چون در مقام مدیریت یک پست رسمی از ارکان دولت است باید مواضع نظام را دنبال کند و احیای برجام نیز یکی از این مواضع است. بنابراین اگر قرار است مذاکرات با گروه 1+5 آغاز شود بایستی بر مبنای همان توافق قبلی شروع گردد. این مسئله محدود به برجام هم نیست. هر مذاکره ای درهر موضوعی بخواهد از سرگرفته شود، باید مبنایش توافقات قبلی در آن رابطه باشد.

این کارشناس مسائل هسته ای بیان کرد: پس از خروج آمریکا و عدم اجرای توافق، جمهوری اسلامی ایران هم از اردیبهشت 98 دیگر این توافق را اجرا نکرد و اکنون برای شروع گفتگوها باید آن دوره را جبران کند. در کل مذاکره به نفع ایران است. در این بین دو موضوع اختلافات بین اعضای گروه 1+5 (بین روسیه-آمریکا و چین) و عدم اجرای توافق در چند سال گذشته، باعث شده برجام از حیزانتفاع خارج شود. اما چارچوب این توافق کماکان می تواند مفید باشد و زیربنای گفتگوهای جدید قرار بگیرد.

بهشتی پور در مورد تأثیر روی کار آمدن دوباره ترامپ در مذاکراه برجامی گفت: رهبران دنیا به دنبال منافع کشورهای خود هستند، ترامپ هم همین طور. هرچند روش او با بایدن فرق دارد، ضمن اینکه حتی روش بایدن با اوباما که هر دو دموکرات هستند، هم با هم فرق داشت. در این فضا باید دید چقدر می توان از طریق مذاکره به منافع آمریکا و ایران جامه عمل پوشاند. زیرا توافق در شرایطی صورت می گیرد که همه طرف ها سود ببرند وگرنه محقق نمی شود. بنابراین با ترامپ هم توافق امکان پذیر است. در این مسیر ارتقا توان اقتصادی، هسته ای و دیپلماسی ایران ابزارهایی هستند می توانند در مذاکره به کمک منافع ایران بیایند.