وحید کنعانی درباره طرح آموزش زبان مادری به خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج گفت: بحث آموزش زبانهای محلی و قومی در اصل ۱۵ قانون اساسی اشاره شده است و در آنجا تأکید شده زبان مشترک، فارسی است. ولی در کنارش آموزش زبانها و ادبیات زبانهای محلی و بومی را می توان پیش برد. در نهایت مجلس به طرح کمیسیون آموزش در این خصوص رای نداد. در حالی که زبانها محلی هویت و اصالت ماست و اینکه بخواهیم آنها را فراموش کنیم به معنای فراموشی فرهنگ و اصالتمان است.

نماینده مردم خلخال تصریح کرد: اشتباهی که در خصوص این طرح صورت گرفت این بود که برخی فکر می کردند آموزش زبان مادری به دانش آموزان است در حالی که این طرح شامل آموزش «ادبیات زبانهای محلی» است. طبق این طرح مثلاً در منطقه ای که به گویش های متعدد حرف می زنند، به دانش آموزان ادبیات آن منطقه را می آموزند تا بدانند که جغرافیای فلان زبان به چه صورت است یا آدمهای مبارزه و برجسته آن مناطق چه کسانی بوده اند. همچنین اعیاد و جشن های هر منطقه با توجه به شرایط فرهنگی آن خطه به دانش آموز آموزش داده می شود. تأکید می کنم قرار بود این آموزش ها هم به زبان فارسی صورت می گرفت. قرار هم بود این درس به صورت دو واحد اختیاری ارائه شود و دانش آموز می توانست حتی آن را انتخاب نکند، چیزی مشابه آموزش جغرفیای استان که در مدارس تدریس می شود. تأکید می کنم هدف این طرح، «آموزش ادبیات زبانهای قومی و محلی» بود.

وی افزود: اما برخی به اشتباه فکر کردند می خواهیم آموزش را به زبان مادری انجام دهیم، درست نیست. یا این تصور که این کار خدشه به امنیت ملی است، درست نبود. چون اصلاً طرح کمیسیون به شکلی نبود که چنین اتفاقی برای امنیت رخ دهد. حتی این طرح کمک به ارتقا امنیت و تقویت وفاق ملی می کرد. اگر ما به همه اقوام و فرهنگها توجه کنیم، یکپارچگی و انسجام در کشور افزایش می یابد. البته دولت هم خودش در پیشبرد این طرح مردد بود و دفاع قوی ای از آن نکرد.