الله‌اکبر،بزن آن نفخ صــور محشــر

داخل‌شد زینب،به حریم یاغیان کافر

افتاد‌از‌حرکت،زنگ‌اشتران‌بحکم‌ زینب

از روی منبر،به‌زمین‌فتاده‌دشمن باسر

چادر زده بر کمر،رفته فتح خیبر

اما نه در معرکـه،بلکه روی منبر

چون فاطمی حامیه حق بوتراب

در آسمان علـی،باشد مثل اختر

تا به منــزل آخــر

شکسته دختر حیدر

چهل‌تا قلعـه خیبـر

شیـر واهمـه گستر

با تمـام شجاعــت

میـان بنــدواسارت

نموده لعن و برائت

بر معاویــه لعنـت

مابین مجلس،باابهت استوار ایستاده

بهـر دیـدارش،کله از سر مـدار افتاده

ایـزد منـان،به علی حیـدر عزت داده

در حفظ معجـر،قاسم و علی‌اکبر داده

معجر دهد کی ز سر ناموس خداوند

بر پای حجب‌وحیا،زینـب کرده پابند

اذن اســارت را زینـــب داده ور نه

روبه توان کی کشد شیـر ماده دربند

تا قیــــــام قیامــت

نـدیـده سایشو مردی

صداشو نشنیده مردی

ای تجلـــی مـــردی

هم مطهــر و اطهـــر

قمـــر رکاب قدومش

فلـک حقیــر شعورش

مرحبـا به علــــومش