محمودرضا امینی- خبرگزاری موج، تعبیرهای متفاوتی می‌توان از تصمیم دونالد ترامپ درباره انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به قدس داشت، اما واقعیت این است که ترامپ از طرف صهیونیست‌ها به جهان اسلام اعلان‌جنگ رسمی کرده است.

ترامپ در این اقدام خود دل‌خوش به لابی با برخی کشورهای عربی بود و از عربستان و امارات متحده عربی چراغ سبز دریافت کرده بود. وی اگرچه همچون اسلافش انتقال سفارت به قدس را 6 ماه دیگر تعلیق کرد، اما این تعلیق نافی اصل تصمیم نیست.

در اینکه تصمیم ترامپ،  یک تهدید آنی است، شکی نیست اما مسلم است که این اقدام با برنامه‌ریزی قبلی صورت گرفته است. جهان اسلام باید از این تهدید یک فرصت بسازد.

واکنش مناسب به تصمیم ترامپ

به نظر می رسد برای مقابله با این تصمیم هوشیاری زیادی لازم است و موفقیت جبهه کشورهای اسلامی موکول به تحقق چند شرط است.

اولاً کشورهای مسلمان باید با افزایش وحدت خود، همبستگی و یکپارچگی جبهه اسلامی را تقویت کنند.

ثانیاً موضع‌گیری در قبال این اقدام باید به معیار تمایز سره از ناسره در میان سیاستمداران و مدیران جهان اسلام مبدل شود. درواقع قدس یک شاخص مهم برای مسلمان‌ها است و نمی‌توان در برابر تعدی به آن بی‌تفاوت ماند یا طرف صهیونیست‌ها را گرفت.

همچنین این تصمیم باید باعث شود ظرفیت‌های عملیاتی و امنیتی مسلمانان به میدان مبارزه با اسرائیل سوق داده شود.

از سوی دیگر لازم است تصریح کنیم که برخی از کشورهای غیرمسلمان نیز دراین‌باره از حقوق فلسطینی‌ها حمایت می‌کنند و در برابر تصمیمات آمریکا ایستادگی دارند، ازجمله این کشورها می‌توان به روسیه، سوئد و کره شمالی اشاره کرد. بااین‌حال انگیزه آن‌ها با انگیزه‌های کشورهای مسلمان کاملاً متفاوت است، مثلاً مسکو و پیونگ‌یانگ به دلیل تکروی های آمریکا در برابر زیاده‌خواهی‌های اسرائیل ایستادگی می‌کنند و استکهلم به خاطر اینکه اسرائیل و آمریکا توافقات بین‌المللی خودشان را نقض می‌کنند.

ازاین‌رو جهان اسلام در قبال مسئله قدس تنها است و نمی‌تواند و نباید واکنش‌ها و تلاش‌های مقابله آمیز خود را به هماهنگی با کشورهای دیگر موکول کند. نمی‌توان در مورد مسئله قدس همچون جنگ سوریه، به کشوری غیر اسلامی متکی بود، لذا لازم است، جهان اسلام از کلیه ظرفیت‌هایش برای مقابله با این تجاوزگری استفاده کند.

اما سؤال دیگر این است که ما به‌عنوان جمهوری اسلامی ایران و ام القرای جهان اسلام باید چه اقدامی انجام دهیم؟

اولاً باید مسئله کاملاً جدی گرفته شود و از سطح روابط و اقدامات دیپلماتیک پیشین فراتر برویم و به سمت ایجاد یک «قرارگاه دیپلماسی قدس» حرکت کنیم. تشکیل چنین قرارگاهی برای حفاظت از قدس شریف تا اضمحلال اسرائیل لازم است.

پیشبرد اهداف دیپلماتیک ایران دراین‌باره از طریق گفت‌وگو امکان‌پذیر نیست و شاید تسلط چنین دیدگاهی بر سیاست‌های خارجی کشورها باعث شده آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها تا این حد جلو بیایند.

در این مرحله دیپلماسی باید دیپلماسی عملیاتی باشد و یک قرارگاه دیپلماسی متشکل از همه کشورهای اسلامی شکل بگیرد.

کشورهای اسلامی باید سازوکاری را به وجود بیاورند که از طریق آن هر یک از کشورها یا احزاب و گروه‌های مسلمان که ظرفیت و آمادگی ویژه در مبارزه با تعدی گری صهیونیست‌ها دارد در مجموعه‌ای وسیع و فراگیر مجتمع شود و ظرفیت‌ها در کنار یکدیگر چند برابر بیشتر و تأثیرگذارتر شوند.

عقد معاهداتی مرتبط میان کشورهای مختلف در این خصوص برای نهادینه کردن این خط و این دیپلماسی لازم است.

همچنین لازم است کشورهای اسلامی، مانورهای نظامی مشترک، همکاری‌های اطلاعاتی و تبلیغاتی و روانی بیشتری باهم داشته باشند.

شاخص مشترکی همکاری کشورهای مختلف اسلامی با یکدیگر را شکل می‌دهد باید «قدس» باشد، یعنی گروه‌های مختلف مسلمان حتی با عقاید مختلف که لزوم اقدام در قبال قدس را درک کرده‌اند می‌توانند با نصب العین قرار دادن این شاخص به‌عنوان یک مجموعه بزرگ در برابر صهیونیسم واکنش نشان دهند.

سپاه قدس؛ نقطه عزیمت آزادی فلسطین

جمهوری اسلامی ایران، با نام‌گذاری یکی از مؤثرترین نهادهای نظامی برون‌مرزی خود به اسم سپاه قدس، از دیرباز هم خود را بر آزادسازی قدس شریف و سراسر فلسطین گذاشته و در این زمینه پیشگام کشورهای اسلامی است.

اولاً باید منطق این نهاد به همه دیگر دستگاه‌ها و نهادهای نظام جمهوری اسلامی ایران نیز تسری داده شود، صداوسیمای ایران باید در همین راستا تبلیغ کند، رسانه‌ها باید در این زمینه اطلاع‌رسانی و تولید محتوا کنند، سازمان‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد نیز باید در انتقال این اضطرار به مردم تلاش کنند. همچنین وزارتخانه‌های مختلف نیز باید سرمایه‌گذاری‌های خود در سطح بین بین‌المللی را به این‌سو سوق دهند.

اما باید این نهاد در دیگر کشورهای اسلامی نیز ایجاد شود و حتی گسترش یابد تا با منطق و ظرفیتی فراگیر به مبارزه با صهیونیست‌ها اقدام کند. اگر قطر، سوریه، لبنان، ترکیه و ... دیگر کشورها برای کمک به آزادی قدس آمادگی دارند این آمادگی را باید به صورتی نظام‌مند مورداستفاده قرار داد و تجمیع کرد.

 آمادگی و برنامه‌ریزی مشترک نظامی، سیاسی، امنیتی، اطلاعاتی و اقتصادی به ایجاد همان قرارگاه دیپلماسی قدس می‌انجامد!

ازآنجاکه تصمیم ترامپ در قبال قدس یک تصمیم عادی نیست، نمی‌توان و نباید به آن به‌مثابه امری عادی نگریست. باید تلاش کنیم که بحرانی و جدی بودن این مسئله را همه دیگر کشورها نیز درک کنند. درواقع می‌توان این اقدام را یک زلزله سیاسی بیش از ۱۰ ریشتری در جهان اسلام دانست.

باید همه کشورهای اسلامی تکانه‌های این زلزله را احساس کنند.

باید همچنین در عرصه‌های نرم و تبلیغاتی نیز کار زیادی انجام شود و آزادی قدس به یک گفتمان جهانی مبدل گردد.