دکتر محمودرضا امینی- خبرگزاری موج؛ در زمان تشکیل انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) رعایت حجاب در سازمان ها و ادارات رسمی کشور را یکی از مسائل مهم جمهوری اسلامی عنوان کرده و تاکید کردند نظام و ادارات در کشور، باید اسلامی عمل کنند.

امام راحل (ره) در آن برهه، شاخص اسلامی بودن یک جامعه را رعایت حجاب عنوان کردند و در ادامه همین روند، قانون در سال ۵۸ مورد بازنگری قرار گرفت و حجاب به عنوان یک ضرورت و عدم اجرای آن به عنوان یک جرم به ثبت رسید و در کشور مکلف شد که زنان، در معابر عمومی و سازمان ها حجاب اسلامی را رعایت کنند. سپس در سال ۶۰، قانون مورد نگرش قرار گرفت و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی درخصوص گسترش حجاب و عفاف در کشور به ثبت رسید. لذا مقوله حجاب یک موضوع شرعی و مدنی(قانونی) است و خلاف آن، خلاف شرع و قانون است و در همین ارتباط نیز، قانون برای عدم رعایت آن چارجوب و تکالیف قانونی مشخص کرد.

در ایران اسلامی، حجاب یک شاخص اسلامی است و برای رعایت حرمت بانوان و حیای جامعه بر لزوم رعایت حجاب تاکید شده است.

حتی در دین مسیحیت و یهودیت نیز حجاب همواره مطرح بوده و در واقع حجاب در تمام ادیان الهی یک اصل و شاخص بوده است.

حجاب در تمدن ایران باستان نیز همواره مطرح بوده و در تمام ادوار پوشش حجاب برای بانوان و مردان یک قاعده کلی بوده است و در پی آن پوشش سر برای بانوان در کشور نیز همواره مطرح بوده است.

در تاریخ انسان و بشریت، حجاب و پوشش یک امر هویتی و اجتناب ناپذیر بوده است و در طول تاریخ آفرینش، جوامع عریان و بدون پوشش انگشت شمار وجود داشته اند.

متاسفانه روند حجاب در کشور مناسب نیست و رشد بی حجابی وضعیت قابل ملاحظه ای پیدا کرده است اما از طرفی قوانین و مقرراتی هم در کشور برای مقابله با بی حجابی وضع شده است.

اگر ساختار جمهوری اسلامی را ارزشمند فرض کنیم، یکی از ارزش های مهم آن حجاب است، بلاشک زمانی که این ارزش مورد تعرض قرار بگیرد به این معنا است که عده ای برای تعرض به کلیت نظام در تلاش هستند، کما اینکه در گذشته نیز برای از بین رفتن حکومت عثمانی دشمنان بر ارزش ها و شاخصه های دینی این مجموعه دست گذاشته و در نهایت پیروز شدند.

این روزها دشمنان در جهت نفوذ به شاکله جمهوری اسلامی، حجاب را نشانه گرفته اند و متاسفانه ساختارهای کشور نیز به مقوله حجاب توجه کافی ندارند.

طبق آخرین قانونی که شورای عالی انقلاب فرهنگی به نام قانون گسترش فرهنگ حجاب و عفاف در سال ۸۴ به تصویب رساند، ۱۶ سیاست و ذیل آن ۲۵۰ وظیفه تخصصی برای سازمان های مختلف نظیر: نیروی انتظامی، وزارت آموزش، صداوسیما، شهرداری، تربیت بدنی، سازمان تبلیغات، وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت صمت، وزارت ارتباطات، وزارت علوم، امور زنان، ستاد امر به معروف و نهی از منکر مشخص شد اما متاسفانه خروجی مثبتی تا کنون نداشته است.به عبارتی ما یک توافق دسته جمعی در رفتار و گفتار خودمان نداریم تا بتونیم به هماهنگی و نتیجه برسیم.

نفوذ، بی توجهی و مشکلاتی نظیر مسائل اقتصادی به قدری بزرگ شده که توجه به حجاب به حاشیه رفته است، در حالی که این اتفاق صحیح نیست و باید مسائل و معضلات کشور را در کنار یکدیگر حل و فصل نماییم.

حال این نگرانی وجود دارد که عدم توجه به مسئله بی حجابی در کشور ما را از آرمان های امام راحل (ع) دور نماید. پس زمان آن رسیده که ساختارهای تصمیم گیرنده در کشور با تاکید ویژه مقام معظم رهبری برای حل و فصل پدیده بی حجابی یک سند راهبردی را تدوین و به اجرا در آورند.

لذا روند بی حجابی در کشور نتیجه بی سروسامانی به نگرش حجاب در کشور است و امروزه با رواج مدهای متفاوت از خارج از کشور، وضعیت پوشش در کشور هر روز نامناسب تر شده و روند بی حجابی به قشر مردان نیز نفوذ کرده است و این ناهنجاری فرهنگی در زمان خاموش با سرعت شاخصه های انقلاب اسلامی را مورد حمله قرار داده است.

متاسفانه ارگان های فرهنگی نظیر: صداوسیما، سازمان تبلیغات اسلامی و وزارت ارشاد تلاش جدی برای مقابله با بی حجابی انجام نداده اند و اگر ما ساختار سازمان ضد فساد را در ساختاری اداری به طور جدی پیگیری می کردیم امروزه به فساد دچار نمی شدیم و در همین راستا اگر به مقوله شرعی و مدنی حجاب بی توجهی کنیم روزی می رسد که پوشش حجاب در ایران بیش از پیش مورد خدشه قرار می گیرد.

امروزه رسانه ها و شبکه اجتماعی بر توسعه حمله دشمنان به فرهنگ کشور و رواج بی حجابی موثر بوده اند و در مقابل رسانه های داخلی یک صدم تلاش دشمن را برای مقابله با پدیده بی حجابی به کار نبسته اند.

البته که کمپین چهارشنبه های سفید، بر روند بی حجابی در کشور موثر نبوده و صرفا از بانوان ایرانی برای مطرح شدن گرداننده آن استفاده شده است.

تا زمانی که تمام سازمان های مسئول در جهت رواج حجاب و مقابله با بی حجابی در کشور بی هماهنگ عمل کنند و به یک سند راهبردی واحد نرسند عملکرد گشت ارشاد نیروی انتظامی در سطح کشور راهگشا و موثر نخواهد بود.