امتحان بدمجلس
مجلس در جایگاه قانونی خود حق سوال و استیضاح و نظارت دارد اما آنچه به مردم و ناظران در این فقره القا شد یک حق قانونی نبود بلکه وزن کشی سیاسی. وزن کشی مافیای خودرو. ترویج دروغگویی. ترویج و بیان غیبت و تهمت. و مهمتر بیتوجهی به فضا و اقتضائات سیاسی فرهنگی اقتصادی کشور بود.
واقعاً چرا و چگونه باید جواب داد؟
۱- وقتی مقام معظم رهبری توصیه اکید به هماهنگی و همکاری قوا میفرمایند و هنوز کلام جاری است باید این اتفاق رقم زده می شود.
۲-وقتی رئیسجمهور به وجود یک وزیر اصرار و اهتمام دارد این اقدام بجز یک وزن کشتی چیز دیگری بهنظر تبادر میکند.
۳- وقتی بیشتر موافقان استیضاح تمام تاکیداتشان بر خودرو است معلوم است این مقوله برای جملهی آنها مهم و البته مرتبط نیست؟!
۴- وقتی موافقان برکناری کلا ادب و اخلاق و مروت را کنار میگذارند و با ادبیات کوچه بازاری و چاله میدانی وارد میشوند مردم را دلآزرده و ارزش مجلس را پایین نمیآورند؟
اکنون قطعااز پیروزان ردصلاحیت وزیر انتظار است که قیمتهای سرگردان و وحشی خودرو و لوازم خانگی و انواع آن را با وزیر بعدی اصلاح نمایند آیا تضمینی وجود دارد؟
آیا ریلهای مجلس در رابطه با صنعت و معدن و تجارت با چنان پختگی و اطمینان لازم تعیینشده که وزیر بعدی بتواند مسیر صحیحی را دنبال نمایند؟
به هرحال حق مجلس در اعلام صلاحیت یا عدم صلاحیت وزیر و اعضای کابینه است اما بداخلاقی و بیسیاستی و بیتدبیری در شان مجلس انقلابی نبود و امید که این لکه اصلاح شد.
ارسال نظر