بیان اینکه این ستاره‌های تاریک احتمالی دقیقا چه هستند کار دشواری است.

کاترین فریز(Katherine Freese)، یکی از نویسندگان این مطالعه و مدیر موسسه‌ی فیزیک نظری واینبرگ در دانشگاه تگزاس می‌گوید: کشف نوع جدیدی از ستاره به خودی خود بسیار جالب است، اما کشف این که ماده تاریک به ستاره نیرو می‌بخشد بسیار اتفاق بزرگی است.

اعتقاد بر این است که ماده‌ی تاریک بیشتر جهان مادی را تشکیل می‌دهد، اما با تلسکوپ‌های معمولی قابل مشاهده نیست.

ما می‌توانیم حضور آن را از طریق اثرات گرانشی ترسیم کنیم، مانند زمانی که یک کهکشان عظیم از مقابل ستاره‌ای دور عبور می‌کند و نور آن را بزرگ‌نمایی می‌کند. ستارگان تاریک ممکن است از ذرات ماده تاریک تغذیه شوند، همانطور که ستارگان «عادی» مانند خورشید منظومه شمسی ما از ماده‌ی «عادی» نیرو می گیرند.

ستارگان تاریک، البته اگر واقعاً وجود داشته باشند، ممکن است کلیدی برای کمک به درک چگونگی ایجاد اولین نور در جهان باشند. حدود ۱۵ سال است که دانشمندان گمان می‌کنند که «ستارگان تاریک» جزو اولین ستارگانی بوده‌اند که جهان ما تا به حال ساخته آن هم زمانی که تنها ۷۰۰ میلیون سال سن داشته است.

مشاهدات جیمزوب نشان می‌دهد که سه جرم دوردست که همگی مربوط به اوایل تاریخ کیهان هستند، دارای ویژگی‌های کلیدی ستارگان تاریک هستند. آنها درخشان هستند، اما برای انجام همجوشی بسیار سرد هستند.

نویسندگان در این مطالعه هشدار دادند که مجموعه‌ای از پارامترهای نامشخص وجود دارد که تشکیل و تکامل یک ستاره تاریک و در نهایت ویژگی‌های قابل مشاهده آن را کنترل می‌کند. آنها تاکید کردند که از «مقادیر قابل قبول» برای انرژی ذرات ماده تاریک در ساخت مدل‌های این اجرام نظری استفاده کرده‌اند.

سه ستاره تاریک احتمالی به نام‌های JADES-GS-z۱۳-۰، JADES-GS-z۱۲-۰، و JADES-GS-z۱۱-۰ ممکن است هدف مشاهدات آینده جیمز وب باشند که افت یا افزایش شدت نور آن‌ها در باندهای فرکانسی خاص بررسی کند که ممکن است با سایر پیش‌بینی‌ها برای انرژی ستاره‌های تاریک مطابقت داشته باشد.