خبرگزاری موج / یادداشت / زهرا نعیمی: این روزها برنامه «خندوانه» با اجرای شاد و پر از انرژی رامبد جوان در تلویزیون مخاطبان را سر ساعت ۱۱ شب پای تلویزیون و شبکه نسیم رسانه ملی میخکوب می‌کند. برنامه‌ای که با محوریت خنده‌آفرینی و ایجاد نشاط اجتماعی، شروع به کار کرد و با ایده‌های جالب و جذاب‌اش، توانسته نظر خیلی از مردم - نه تنها مردم عام بلکه شخصیت‌های خاص اجتماعی و مقامات را- نیز به خود جلب کند. گاهی قدرت این برنامه به قدری است که از یک چهره نا آشنا، شخصیتی محبوب و پرطرفدار می‌سازد و گاهی هم باعث رونق گرفتن کار برخی هنرمندان می‌شود. دعوت مهمان‌های مختلف و ستاره که در هیچ برنامه‌ای از تلویزیون حضور نمی‌یابند، یکی دیگر از ویژگی‌های «خندوانه» است که باعث بیشتر دیده شدن این برنامه طی یک سال اخیر شده است. از جمله این افراد عادل فردوسی‌پور مجری محبوب ورزشی تلویزیون بود که در هیچ برنامه‌ای تابه‌حال در صندلی مهمان نشسته بود ولی به برنامه «خندوانه» آمد. دعوت از حافظ ناظری در شب تولدش و بیشتر شناخته شدن این هنرمند جوان در برنامه «خندوانه» می‌تواند یکی از دلایل تمدید هفتم کنسرت «ناگفته‌ها» شهرام و حافظ ناظری باشد، خواننده و سبک موسیقی‌ای که نسبت به موسیقی پاپ طرفدار کمتری دارد اینگونه مورد استقبال قرار گرفت. این روزها با دعوت از مهمانان خاصی که در صدر اخبار قرار دارند، به جذابیت برنامه خود افزوده است و این جز  هوش و روزآمدی سازندگان آن، می‌تواند گویای این واقعیت باشد که نقاط ضعف شبکه‌های رسمی و اصلی سیما سبب پربیننده شدن شبکه نسیم و این برنامه شده و این پرسش را به میان می‌آورد که آیا «رامبد جوان» و تیمش، از هوش رسانه‌ای بالاتری نسبت به «عبدالعلی علی‌عسگری» و تیم‌اش برخوردارند؟ استقبال از «خندوانه» برای عوامل این برنامه، اتفاق بزرگی است اما در ارزیابی کیفی رسانه ملی جای تأمل دارد چرا که این برنامه، برنامه‌ای طنز و شاد است که در شبکه فرعی صدا و سیما، در حال پخش است. آنچه واقعیت دارد، این است که مخاطبان صدا و سیما روز به روز در حال کاهش است و دلیل این ماجرا، چیزی جز کم‌بودن کیفیت برنامه‌های این رسانه نیست. سریال های ضعیف، برنامه‌های تولیدی با موضوعات نه چندان جذاب، حضور پیدا نکردن چهره‌های عرصه‌های مختلف در این رسانه، سرمایه‌گذاری بی‌حاصل بر سریال‌های بی‌کیفیت و برنامه‌های ضعیف، اتفاقاتی روشن است که سبب شده تا صداوسیما طی سال‌های اخیر منتقدان فراوانی داشته باشد. در این بین، این سوال مطرح است که  چرا برنامه «خندوانه» باید یکی از بهترین برنامه‌های تلویزیون باشد و بسیاری از مخاطبان صداوسیما برای دیدن این برنامه، یا برنامه‌‌ای چون «دورهمی» پای تلویزیون‌های خود بنشینند؟ چرا شبکه‌های رسمی سیما نباید آنقدر کارشان حرفه‌ای و خوب باشد که مخاطب برای دیدن برنامه‌هایشان برنامه‌ریزی کند؟ چرا شبکه یک یا دو به عنوان شبکه سراسری، همیشه در برنامه‌سازی نگران عده‌ای خاص هستند و نمی‌توانند قدرت جذب مخاطب را داشته باشند؟ شب گذشته کیمیا علیزاده قهرمان جوان ایران که عنوان اولین مدال آور زن کاروان ورزشی المپیک ایران را به همراه دارد، یک روز پس از بازگشت به ایران، به برنامه «خندوانه» دعوت شد و اولین حضور خود در تلویزیون را با برنامه «خندوانه» شروع کرد؛ در حالی که منطقی این بود که اولین حضور رسانه‌ای‌ این قهرمان ملی، در شبکه یک یا دو، مثلا در برنامه گفت‌وگوی خبری شبکه دو،رقم بخورد. قطعا این اتفاق می‌توانست رخ دهد اما به نظر می‌رسد با توجه به مخاطبان کم شبکه‌های دیگر و پرمخاطب‌ بودن شبکه نسیم، و این که در این برنامه ضبط شده و تولیدی، بهتر می‌توان حرف‌های خود را زد!، «علیزاده» و «علیزاده‌»ها، راهی شبکه‌ نسیم می‌شوند!