بهنام کامرانی دبیر بخش هنرهای معاصر ششمین جشنواره هنر برای صلح،  با تاکید بر این که همه آثار حاضر در این نمایشگاه انتخاب او نبوده، در مورد نمایشگاه تجسمی این دوره به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری موج گفت: نمایشگاهی است که از تنوع خوبی برخوردار است و از همه طیف ها در آن دیده می شود. از هنرمندان جوان گرفته تا مدیاهای هنری مختلفی چون مجسمه، نقاشی، عکاسی و چیدمان در آن حضور دارد. با توجه به اینکه بخشی از این دوره این نمایشگاه موضوع زیست محیطی دارد، گرایشی معاصر به آن داده که این ویژگی خیلی بیشتر از سالهای پیش در آن دیده می شود.

کامرانی افزود: هرچه این نمایشگاه جلوتر رفته، تخصصی تر شده و کارها خیلی مشخص تر شده است. به دبیرکل این جشنواره آقای فربود هم پیشنهاد کرده ام که این نمایشگاه تخصصی تر شود و به سمت انتخاب و کیوریتوری پیش برود نه اینکه یک جشنواره فراگیر باشد.

وی اظهار داشت: به نظرم اگر از آثار هنرمندانی که منطبق با موضوعات آن نمایشگاه خاص کار می کنند بهره گرفته شود تاثیر بیشتری خواهد داشت.

کامرانی در پاسخ به این سوال که آیا رونمایی و اولین اکران آثار در این نمایشگاه  از دغدغه های شما بوده گفت: نه واقعا فیلتری به عنوان تولید اثر برای ششمین نمایشگاه هنر برای صلح نداشته ایم.

وی در ادامه در مورد کیفیت هنرمندان حاضر در این نمایشگاه گفت: این نمایشگاهی است که قوام آن به حضور اساتید و هنرمندان تثبیت شده است، گرچه هنرمندان نوظهور هم در آن شرکت کرده اند اما این نکته هم مهم است که به هر حال، هنرمندان تازه کار هم در این نمایشگاه حضور ندارند و آثارهنرمندانی به نمایش درآمده که لااقل یک تجربه نمایشگاهی در رزومه شان وجود داشته است.

این هنرمند نقاش گفت: قیمت های آثار توسط هنرمندان و گالری های تعیین شده و من دخالتی در آن نداشته ام.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه من در استراتژی این نمایشگاه نقش خاصی ندارم و تنها مشاوره هنری می دهم، گفت: هر چقدر این نمایشگاه به سمت بین المللی شدن پیش برود در رساندن پیام آن که ما مردمی صلح طلب هستیم موفق تر خواهد بود.

کامرانی در پایان گفت: گرایش من هنر معاصر است و یک اثر هم از من در این نمایشگاه به روی دیوار رفته که درختی هست که در پارچه به نوعی مستور شده است و این یک موقعیت خاصی است که در عین حال به نوعی نمادین وضعیت جنگلها و طبیعت را به نمایش گذاشته است. برای من اهمیت رنگ بنفش به کار گرفته شده در این تابلو هم در همنشینی اش با رنگ غالب سیاه سفید کار است ضمن اینکه می تواند استفاده نمادین هم داشته باشد چرا که بنفش یک رنگ میانه است و این موقعیت متزلزل را به ذهن متبادر سازد.