در نشست قصهگویی، مهارتهای زندگی و اجتماعی شدن؛
مهمترین هدف قصهگویی بالابردن توان زبانی جامعه است
مصطفی مهرآیین در نشست قصهگویی، مهارتهای زندگی و اجتماعی شدن گفت: در جامعهای که توان زبانی بالاست، خشونت کمتر است و مهمترین صفت ادبیات، بالا بردن توان زبانی جامعه است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، مصطفی مهرآیین عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور، حسن ذوالفقاری عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، فهیمه حسینزاده جامعهشناس و محمد جعفری قنواتی مدیر بخش فولکلور و ویراستار علمی دانشنامه فرهنگ مردم در نشست قصهگویی، مهارتهای زندگی و اجتماعی شدن سخنرانی کردند.
فهیمه حسینزاده در ابتدای این نشست گفت: دنیای امروز ما انباشتی از پدیدههای خوب و بد است. برخی از پدیده ها نامطلوب هستند که کودکان و نوجوانان ما را به سوی رفتار مجرمانه سوق میدهد و همچنین شاهد کودک آزاریها در جامعه و خانوادهها هستیم. به همین دلیل است که مجموعهای از آسیبهای اجتماعی را بین کودکان و نوجوانان دختر و پسر شاهدیم.
وی با اشاره به برخی معضلات و آسیبهای اجتماعی بیان کرد: بر اساس گزارشهای موجود، تهدیدهای شکلگرفته ناشی از عدم و بهبود کیفیت مطلوب در فرآیند اجتماعی شدن است که اختلالات ارتباطی و بحرانهای محیطی مستمر از عوامل شکلگیری ان است.
حسینزاده تاکید کرد: اختلالات ارتباطی و بحرانهای محیطی مستمر نیز ناشی از خانوادههای ناکارآمد، دوستیهای ناپایدار و فریبکارانه، جهان اطلاعات آشفته و فاقد معرفت، تنگناهای اقتصادی، سرریز آسیبهای اجتماعی و گسستهای هنجاری است.
وی با تاکید بر اختلالهای تعاملی فرد در خانواده، اظهار کرد: بر این اساس، گسست نسلی بین فرزندان و والدین بسیار زیاد شده است که عدم تفاهم را دربردارد که در مواقعی ناشی از عدم آمادگی والدین در ارائه مهارتهای اجتماعی است.
این جامعهشناس بیان کرد: این گسست نسلی در چهار منطقه تهران درسال ۹۶ بررسی شد که انزواطلبی، طردشدگی و اختلال ارتباطی را سبب شده است.
وی گفت: اگر والدین نتوانند رفتار همدلانه و مهارتهای اجتماعی را به شیوههای مختلف میان فرزندانشان نهادینه کنند، فرزندان در بزرگسالی هیچگونه همراهی و همدلی با والدین نخواهند داشت.
مصطفی مهرآیین در ابتدای سخنانش با بیان اینکه قصهها به ما مهارت زندگی در اکنون و آینده را میدهد، گفت: ادبیات جایی برای سفر درونی انسان است و به همین دلیل، برای ایجاد مهارت در بچهها میتوان از قصه گویی بهره گرفت.
وی افزود: در جامعهای که توان زبانی بالاست، خشونت کمتر است و مهمترین صفت ادبیات، بالا بردن توان زبانی جامعه است. نوع ادراک از طریق ادبیات با نوع ادراکهای دیگر متفاوت است و نتیجه ادراک از طریق ادبیات توجه به افراد و جامعه است.
محمدجعفر قنواتی نیز در این نشست درباره نقش قصه در فرهنگ گفت: مطالبی که نمیتوان با زبان عادی و علمی بیان کرد، میتوان با زبان قصه منتقل کرد. در بین مجموعه افسانه های شفاهی و مکتوب داستان های عاشقانه نمایانگر هستند که باید مورد بررسی قرار گیرد.
قنواتی در مورد تاثیرگذاری قصهگویی مستقیم بیان کرد: اگر به صورت مستقیم برای بچه قصه بگویند، توان مغزی او ۱۰۰ درصد خواهد بود و این در حالی است که اگر از روی کتاب قصهخوانی شود توان مغزی کودک ۵۰ درصد خواهد بود.
حسن ذوالفقاری نیز به عنوان آخرین سخنران این نشست گفت: در مورد آسیبهای وارده به کودکان، ماهیت، ذات، اهمیت و تاثیر ادبیات و قصه در ایران صحبت شد.
وی درباره تفاوت قصهگویی در حال و آینده و آموزش توضیح داد: در قدیم آموزش از طریق مکتبخانه صورت میگرفت و همه آموزشهایشان از طریق شعر و قصه انجام میشد، اما امروز مطالب علمی بیان میشود بدون اینکه از قصه بهره بگیریم. البته سعی کردهایم به عقب برگردیم و حجم قصهها را بالا ببریم چون آموزههای اخلاقی بسیاری را میتوان از این طریق انتقال داد.
این استاد دانشگاه، عناصر زندگی امروز را تفکر و خلاقیت، مسایل شهروندی و دانش دانست و گفت: اگر بخواهیم تاریخچه بشر را مورد بررسی قرار دهیم به قصهها میرسیم. قصه اولین سند تفکر جمعی بشر و بهترین ابزار آموزش تفکر است. همچنین وجود استعارهها و نمادها در قصهها، قدرت تفکر کودک را افزایش میدهد.
ارسال نظر