ربکا آشوقیان از اعضای هیات انتخاب و داوری دومین جایزه پیانو باربد در مورد کیفیت این رویداد هنری گفت: ارزیابی من این است که این جایزه در مرتبه بسیار بالایی قرار دارد و از نظر من یک رویداد خوش برای کل جامعه هنری ایران است. چرا که با توجه به انواع اتفاقات تاریخی و فرهنگی که در جامعه ما افتاده، امروز ما مکاتب زیربنایی در محیط خودمان نداریم و همیشه این احساس وجود دارد که به تحولات بیشتری به صورت روزانه احتیاج داریم. بنابراین رویدادهایی از این قبیل در واقع می‌تواند قدم های زیربنایی و مفیدی در این راستا باشد.

جایزه باربد حق اجرا را به جا می آورد

عضو هیات علمی و مدیر گروه آهنگسازی دانشگاه هنر تهران، در پاسخ به اینکه چرا چنین جوایزی را زیربنایی توصیف می کند، تشریح کرد: از نظر من، زیربنایی است چون سیر مستمر آموزش را در کشورمان شاهد هستیم؛ اما رساندن این آموزش به پرورش، برای هنری که «ارائه» بخش بسیار بزرگی از آن را شامل می شود، قضیه ای است که واقعا اهمیت ویژه ای دارد. بنابراین انجام رویدادهایی از این قبیل، روی مرحله پرورش صحه می گذارد؛ چرا که همه آموزش ما در محیط بسته کلاس و چاردیواری انجام می شود، اما در اینجا حتی مکاتب دانشگاهی را به سمت اجرا می برند و حق اجرا را به جا می آورند. روز به روز با تمرین نحوه ارائه، می توانیم به مراحل خیلی عمیق‌تری از آموزش دست پیدا کنیم.

موسیقی محض به نوعی تزکیه است

این نوازنده پیانو ، در پاسخ به این سوال که در وضعیت پرهیاهوی موسیقی پاپ از طرفی و تسلط موسیقی سنتی در کشور ازطرف دیگر، پرداختن به سازی مثل پیانو و موسیقی کلاسیک و برگزاری یک رویداد موسیقیایی همچون جایزه پیانو باربد ، چه مقدار می تواند اهمیت داشته باشد، گفت: به هرحال شاید بتوان گفت ذات موسیقی کلاسیک، با تمام گونه های دیگر موسیقی و هنری تفاوتهایی دارد، از این جهت که موسیقی محض به نوعی تزکیه است و فرد در ارتباط با آن شاید بتواند به عمق تفکر و راحتی احوال نزدیک شود. به هر حال هیاهوی موسیقی پاپ جای خودش، ولی در کشور ما با توجه به این همه استعدادهای نهفته در هنرمندان جوان، خیلی حیف است که این فرهنگی که می‌تواند اشاعه پیدا کند و باعث پیشرفت های بیشتر آنها شود را، محدود نگه داریم.

تفاوت جشنواره فجر و جایزه باربد

ربکا آشوقیان که خود از نوازندگان مطرح حاضر در سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر بود در پاسخ به این سوال که آیا می توان جشنواره فجر و یک جایزه که در بخش خصوصی تاسیس شده را مقایسه کرد و در مورد خوبی ها و کاستی هایشان سخن گفت؟ اظهار داشت: این دو اتفاق خیلی متفاوت هستند. به هر حال جشنواره موسیقی فجر سالهاست که برگزار می شود و گستردگی زیادی در سطح کشور دارد. طیف وسیع و مختلفی از هنرمندان و حتی می توان گفت شنوندگان، در آن حضور پیدا می کنند و طیف خیلی وسیعتری را شامل می شود.

این مدرس موسیقی افزود: اما به هر حال من از برگزاری جایزه باربد و اتفاقاتی شبیه آن خیلی خوشحالم چرا که بسیار جدی هستند و سعی می کنند که به صورت پایه ای این جریان و استانداردهایش را رقم بزنند و به صورت بسیار بارزی می توانیم تفاوت را هم در نحوه برنامه ریزی در اجراها، هم در شورای تدارکاتی، هم در نحوه و روز اجرا و هم در شنوندگانش، به طور واقعی احساس کنیم.

این آهنگساز ادامه داد: این خیلی می تواند کمک حال هم کادر اجرایی و هم اساتیدی که کار بازبینی و انتخاب را به عهده دارند، باشد و  نوازنده ای هم که زحمتش به خاطر مسائل پیش پا افتاده تدارکاتی و یا اجرایی تحت الشعاع قرار نمی گیرد و همچنین می تواند در یک محیط تخصصی تر و در مقابل مخاطبی که درک بالایی از کارش دارد و در سالن حاضر شده است، اجرا کند.

داوری این جایزه را با کمال میل پذیرفتم

ربکا آشوقیان در پاسخ به این سوال که آیا نسبت درستی بین شرکت کنندگان در این مسابقه و هیات داوران سطح بالا و حرفه ای آن وجود دارد و آیا حضور در جایگاه داوران این مسابقه برایش سخت نبوده، گفت:  نه تنها این کار برای من سخت نبود بلکه با کمال میل آن را پذیرفتم. چون به هرحال من در فضای دانشگاهی چندین بار در طول سال داوری هایی انجام می دهم که بسیار متفاوت از اینجا است.

مدیر گروه آهنگسازی دانشگاه هنر تهران افزود: این دو عرصه و مقوله متفاوت است چرا که در دانشگاه در یک بازه زمانی و یک رپرتوار مشخص، توسط افرادی که خیلی تخصصی زندگیشان را بر روی این کار گذاشته اند، اجرا می شود که انتظارات مشخصی را از آنها داریم یا حتی پایان نامه توسط شخصی که به صورت حرفه ای در این مسیر قدم برداشته و باید بر روی غلطک باشد وگرنه از غافله جا می ماند اما در خارج از محیط آکادمیک، با توجه به اینکه در جامعه ما که به واسطه انقلاب فرهنگی و تبعات خاص خودش، به آموزش های خصوصی اما جدی روی آورده و اساتید ما سالها مجبور بودند که به صورتی گوشه گیر، هنرشان را انتقال بدهند، همچنان آن آموزش باید جایگاه و خاستگاهی برای عرضه داشته باشد که در این جشنواره ها و جوایز این امر میسر می شود.

وی در ادامه اظهار داشت: من خوشحالم که شاهد اجراهای بسیار خوبی هستیم که از آن آموزش های جدی خارج از محیط آکادمیک بهرمند شده اند، گرچه به صورت پراکنده هم اجراهایی از دانشجویان هم در این رویداد هنری دیده ایم که البته تعدادشان کماکان کم است؛ چرا که تداخل این رپرتوارها با رپرتوارهای امتحانی کارشان را سخت می کند. در هر صورت فکر می کنم در این رقابت، هنرمندان جدی غیر دانشگاهی حضور دارند.

آموزش موسیقی در کشور نیازمند بازبینی جدی است

ربکا آشوقیان در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه گرچه مجموعه باربد برگزار کننده این جایزه است اما در واقع ویترینی از دستاورد آموزشگاه های بسیاری از سطح کشور در اینجا ایجاد شده، ارزیابی شما از سطح آموزش پیانو در کشور چیست؟ گفت: با توجه به اجراهایی که در بازبینی شنیدیم و همینطور اجراهای زنده ای که در مرحله نهایی در فرهنگسرای نیاوران دیدیم، بخش اعظمی از موفقیت هنرمندان را شاید بتوان به غریزه و استعداد هنری که در وجود هر فردی وجود دارد، ارتباط داد.

این نوازنده پیانو تشریح کرد: کیفیت شنیدن که از هر چیزی مهمتر است، گوش فرا دادن به خود و توجه به سوالات موسیقیایی که برای هنرمند پیش می آید، جملگی به آن استعداد و غریزه مرتبط می شود. اما وقتی به آموزش می رسیم، متاسفانه حتی در مرحله فینال که بسیار مرحله حساسی است، گاهی ضعف ها و اشتباهاتی را می بینیم که نتیجه مشکلات آموزشی است و در واقع شاید هنرجو که در حال اجرای قطعه ای هست، کمترین سهم را در آن داشته باشد.

وی افزود: نکاتی که از اشتباه در ترجمه متون تا عدم معرفی منابع تحصیلی درست را دربر می گیرد؛ که همه این موارد باید مورد بازبینی جدی قرار بگیرد گرچه من احساس می کنم در تهران و حتی سطح کشور این امر شروع شده اما باید منتظر ماند تا ببینیم چه موقع به طور کامل محقق شده و به نتیجه خواهد رسید.