به گزارش خبرنگار تلویزیون خبرگزاری موج، پیمان شریعتی متولد سال ۱۳۵۱ و فارغ‎ التحصیل رشته‎ بازیگری و کارگردانی از دانشگاه آزاد است. شریعتی فعالیت هنری اش را از سال ۱۳۶۸ در کسوت بازیگر و آهنگساز در مرکز تئاتر تجربی دانشکده‎ هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران و اداره‎ برنامه‎های در حال نمایش وزارت ارشاد تهران آغاز کرد. ایفای نقش در فیلم «آخرین شناسایی» به کارگردانی علی شاه حاتمی اولین تجربه حضور این بازیگر در مقابل دوربین است. اگر چه شریعتی بعدها در سریال موفقی همچون «کیف انگلیسی» هم جلوی دوربین رفت اما آخرین شناسایی برایش جایگاه خاصی دارد و نقشی را که در این فیلم برعهده داشت بسیار دوست دارد. شریعتی در کارهایی همچون بهار عشق، سایه روشن، لوکوموتیوران، قرمز، صید از پی صیاد و فرار مرگبار نیز جلوی دوربین رفته است. این بازیگر اخیراً در فیلم «متری شیش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی ایفای نقش کرد که مورد استقبال زیادی قرار گرفت. وی به مدت دو سال هم ریاست مجموعه تئاتر شهر را به عهده داشت.

سریال کیف انگلیسی اواخر دهه ۷۰ به کارگردانی مرحوم سیدضیاءالدین دری ساخته و از شبکه یک سیما پخش شد. این سریال داستان یک سیاستمدار و روشنفکر را در فضای سیاسی ایران به تصویر می کشد که پیمان شریعتی یکی از بازیگران آن است. این مجموعه تلویزیونی هم اکنون از کانال آی فیلم۲ در حال پخش است، به همین بهانه با وی گفتگویی را ترتیب دادیم که در ادامه می خوانید.

*کیف انگلیسی اولین سریال سیاسی و اجتماعی تلویزیون بود

چرا سریال کیف انگلیسی تا این حد مورد توجه بینندگان قرار گرفت؟

فکر می کنم زمانی که آقای دری تصمیم به ساخت این سریال گرفتند، مقطع حساسی به لحاظ تحولات سیاسی و اجتماعی داخلی در ایران بود. خاطرم است که دوره تصویربرداری این کار با انتخابات مجلس همزمان شده بود. فضای این چنینی بر ایران حاکم بود و به همین دلیل سریالی مانند کیف انگلیسی که موضوعی سیاسی داشت، مورد توجه مردم قرار گرفت. کیف انگلیسی اولین سریالی بود که به نوعی فضای سیاسی و اجتماعی یک دوره خاص تاریخی را به تصویر می کشید. از سوی دیگر، این سریال با اوضاع سیاسی و انتخاباتی داخل کشور همزمان شده بود و به همین دلیل بیشتر مورد توجه قرار گرفت. سریال نوعی جذابیت برای مردم داشت و بینندگان به دنبال فهم این موضوع بودند که فضای تبلیغاتی به ویژه در شهرستان ها چه پیامدهایی می تواند در جامعه کوچک آنها و در نهایت در کشور داشته باشد. از طرف دیگر، آقای دری گروه خوبی دور هم چیده بود. طراحی صحنه، فیلمبرداری و نوع قصه هم خوب بود. همه این مسائل دست به دست یکدیگر دادند تا در نهایت کار خوبی را شاهد باشیم.

قبل از پخش سریال، فکر می کردید کار  تا این حد دیده شود؟

تقریباً بیشتر اعضای گروه این اعتقاد را داشتند که سریال می تواند جزو کارهای ماندگار تلویزیون باشد. به همین دلیل تهیه کننده بسیار اندیشمندی مثل آقای بشکوفه که پای کار بودند، تلاش می کردند که به خواسته های آقای دری جامه عمل بپوشانند تا کار با کیفیتی ارائه شود. می خواهم بگویم که آقای بشکوفه می دانستند که اثر مورد استقبال قرار می گیرد، به همین دلیل کمال همکاری را با گروه داشتند که در نهایت محصول باکیفیتی ارائه شود. مثلاً در این سریال هنروران بسیاری حضور داشتند که مدیریت آن ها اصلاً کار آسانی نبود و همیاری آقای بشکوفه را می طلبید.

جذابیت های نقشی که در این سریال برعهده داشتید برای خودتان چه بود؟

نقشی که در این سریال ایفا کردم، بسیار ملموس بود. من در این سریال نقش شخصیتی را بازی می کردم که به هر حال احجاف هایی در زندگی شخصی به او شده است. این ظلم ها می توانست به دو صورت نمود پیدا کند؛ اول به صورت شخصی و فردی و دوم به صورت گروهی و در قالب یک جریان فکری. طراحی آقای دری طوری بود که این انتقام گیری از حالت شخصی خارج و به یک جریان فکری تبدیل شود. شخصی که من نقشش را بازی می کنم، بعد از مشکلاتی که در روستا دارد به شهر می آید و در نشریه ای مشغول به کار می شود و برنامه هایش را پیش می برد.

پس از ایفای این نقش چه بازخوردی از طرف مردم گرفتید؟

برخی از افراد مرا با نام همین شخصیت صدا می زدند و این برایم جالب بود و نشان می داد که نقش ملموس بوده است.

خودتان به عنوان یک بیننده از چه فیلم ها و سریال هایی خوشتان می آید؟

من اصولاً به فیلم و سریال های قصه پرداز علاقه دارم. چون ادبیات، رمان و قصه را دوست دارم، به کارهای قصه پرداز علاقه مند هستم. آثاری را که در این ژانر ساخته می شوند ترجیح می دهم. دوست دارم اگر بتوانم خدمتی کنم در چنین آثاری باشد. تاکنون هم در کارهایی حضور یافته ام که کاراکترها یک ویژگی در جامعه داشته باشند و قصه برای مخاطب ملموس به نظر برسد.

چه عواملی برای انتخاب یک نقش برایتان مهم است؟

طبیعتاً تنها بحث نقش اهمیت ندارد. در وهله اول نگاهی که کارگردان نسبت به سوژه مطرح شده در اثر دارد، مهم است. اینکه نقش کوتاه باشد یا بلند زیاد اهمیتی ندارد، موضوع مهم این است که نقش تا چه اندازه اثرگذاری دارد. غالباً در کارهایی که تاکنون انجام داده ام این موضوع را مدنظر داشته ام.

*حاجی سیدتو کشتن!جمله به یادماندنی نقشم بود

 کدامیک از نقش هایی را که تاکنون بازی کرده اید، بیشتر دوست دارید؟

اولین فیلمی که بازی کردم، زیباترین کارم بوده است. این فیلم کاری در ژانر دفاع مقدس به شمار می رفت که جمله به یاد ماندنی اش این بود: «حاجی سیدتو کشتن». بیشتر علاقه ام به این شخصیت به خاطر این بود که نقش شهید حسین سوری را ایفا می کردم که یک نوجوان تهرانی بود. او در زمان جنگ خاطرات شیرینی داشت که فیلمش ساخته شد. خانواده محترم این شهید وقتی آمده بودند سر صحنه فیلمبرداری، ناخودآگاه احساس خاصی به این نقش داشتند و من هم احساس خاصی داشتم. به این ترتیب، نقش به صورت ویژه ای جلوه کرد. نام این فیلم «آخرین شناسایی» بود و به کارگردانی آقای علی شاه حاتمی ساخته شد.

 الان مشغول چه کاری هستید؟

فعلاً بیشتر تئاتر کار می کنم. آخرین کاری که در سینما داشتم فیلم «متری شیش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی بود که به تازگی اکران شد و مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.