به گزارش خبرگزاری موج، مشیت علایی شاعر و پژوهشگر درباره اهمیت جایزه شعر شاملو و برگزاری جوایز مستقل ادبی گفت: همین که این جایزه یک جایزه مستقل است، از وجوه امتیاز آن است زیرا جوایز دولتی اگر نخواهیم بگوییم خیلی جانبدارانه‌اند، دست کم می‌شود گفت که صداها و چهره‌های معترض را چندان لحاظ نمی‌کنند. البته حرکت‌هایی هم صورت گرفته مثلا همین اواخر در یک دانشگاه دولتی دانشجویان بزرگداشتی برای شاملو برگزار کردند که این‌ها را به فال نیک می‌گیریم. به هرحال جولیز مستقل کمبودی را که در فضای ادبی امروز ما احساس می‌شود و قصوری که از جانب نهادهای دولتی در برگزاری جوایز ادبی احساس می‌شود، را تا حدودی جبران می‌کنند.

علایی که داور مرحله دوم پنجمین دوره‌ از جایزه شاملو بود، درباره کیفیت آثار ارسال شده بیان کرد: سطح آثار به نظرم متوسط مایل به ضعیف بودند.

این شاعر درخصوص داوری آثار منتشر نشده به صورت کتاب چاپی نیز گفت: به نظرم مهم نیست که شعر منتشر شده باشد یا نه، اگر کسی شعری دارد که می‌تواند در جایزه شرکت کند می‌تواند آن را ارائه دهد و صرف انتشار نیافتن به صورت کتاب چاپی نمی‌تواند مانع از شرکت شعرا در جایزه باشد. من همان شعرها را هم داوری می‌کنم.

علایی درباره چشم انداز آینده شعر معاصر اظهار کرد: نمی‌شود قطعی نظر داد. روی بعضی جریان‌های غیر ادبی مثل مسائل علمی می‌توان نظریه‌هایی داد، اما درباره کارهایی که شخصی هستند مثل آثار هنری نمی‌توان نظر قطعی داد. البته من در مجموع خوشبین هستم و نظر مثبتی دارم و فکر می‌کنم به رغم آن نکه در این سال‌ها چهره‌هایی مثل شاملو و شاعرانی که در دهه ۴۰ داشتیم دیگر تکرار نشده‌اند، ولی کار در جریان است.

وی افزود: مادامی که مسائل اجتماعی و سیاسی و آنچه مربوط به انسان و طبیعت است، ناخوشایند و ناگوار باشد کسانی هستند که این مضامین را به صورتی خلاقانه در قالب‌های مختلف هنری منعکس می کنند و می‌شوند هنرمند. اما این که کیفیت این آثار در چه مقیاسی ادامه خواهد داشت قطعا نمی توانم نظر دهم. تا زمانی که مسائل و دغدغه‌های انسانی به لحاظ زیستی و معناشناختی، همچون کوتاه بودن عمر، بی‌معنا یا بامعنا بودن زندگی، جنگ و یا حتا کرونا وجود دارد هنر کارش همین خواهد بود که این قبیل دغدغه‌ها را منعکس کند، چه به صورت صحه گذاشتن بر وضعیت موجود و چه با نگاه انتقادی. جلوه‌گاه مسائل انسانی بی‌تردید هنر است و از این رو ادامه خواهد داشت. باید منتظر ماند و دید آیا هنرمندانی همچون چهره‌های مهم ادبیات کلاسیک ما مثل حافظ و خیام و یا شعرای معاصر دهه چهل تکرار خواهند شد یا نه، امیدوارم که چنین باشد.