سخنان غافلگیرکننده پرویز پرستویی در نشست بی همه چیز/نظر باران کوثری در مورد دریافت سیمرغ جشنواره
دومین نشست خبری اولین روز جشنواره فیلم فجر۳۹ با همذات پنداری تکان دهنده پرویز پرستویی با نقشی که در فیلم بی همه چیز به کارگردانی محسن قرائی و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی بازی کرده بود، همراه شد.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، نشست خبری فیلم سینمایی بی همه چیز با حضور محسن قرایی نویسنده و کارگردان، جواد نوروز بیگی تهیه کننده، پرویز پرستوئی و باران کوثری بازیگر و مرتضی هدایی مدیر فیلمبرداری با اجرای حمیدرضا مدقق برگزار شد.
محسن قرائی در ابتدای این نشست به اقتباس از متن ملاقات با بانوی سالخورده اشاره کرد و گفت: من این متن را در زمان دانشجوئیم خوانده بودم و دوست داشتم که آن را حتی پیش از فیلم اولم بسازم اما شرایط پرهزینه تولیدش این امکان را به من نداد.
وی از همکاری با محمد داوودی به نیکی یاد کرد و گفت: این فیلمنامه نویس با اخلاق در همه کارهای فیلمنامه نویسیم در کنارم بوده و من اصرار ندارم که همه متن هایم را خودم بنویسم بلکه بیشتر خودم را کارگردان می دانم.
قرائی ضمن تائید اینکه آثارش متاثر از محیط جامعه است گفت: فیلمساز نمیتواند مدعی شود که فیلمش نسبتی با جامعهاش ندارد. من چیزی را که در اطرافم میبینیم و از آن تاثیر میگیرم، مینویسم. هر نگاه هم نگاه دیگری را نقض نمیکند و من به سلایق همه احترام میگذارم. اما فکر میکنم فیلم من بیانگر نظراتم است و نمیخواهم چیزی را اضافه کنم. در عین حال لزومی برای پایبندی کارگردان به یک روند فکری یا تصویری یا سلسله مراتبی نمی بینم. بنابراین لزومی ندارد که اگر کار قبلی من شهری بوده کار بعدیم هم همانطور باشد.
وی در مورد موسیقی فیلم هم گفت: اعتقاد داشتم موسیقی فیلم نباید مستقیم به فضای فیلم اشاره کند و در عین حال به دلیل اینکه لوکیشن به منطقه جغرافیایی مشخصی اشاره نداشت دلم می هواست که ارکسترال و کلاسیک باشد. آهنگسازان زیادی نداریم که بتوانند چنین موسیقی بنویسند و به نظرم احسان ثابت بهترین موسیقی را برای این فیلم نوشت.
مرتضی هدایی در بخشی از این نشست در مورد سختی انتخاب لوکیشن برای این پروژه سخن گفت و اظهار داشت: به دلیل اینکه لوکیشن این فیلم خارج از شهر بود باید مناظر زیبایی می داشتیم که با تلاش زیاد لوکیشن را انتخاب کردیم البته باید از جواد مطوری تشکر کنم که بسیاری از آنچه دیده می شود را با جلوههای ویژه کامپیوتری (vfx) ایجاد کرده بود.
پرویز پرستویی هم در این نشست رسانه ای به دلایلش برای پذیرش حضور در این فیلم اشاره کرد و گفت: من محسن قرائی را از قبل می شناختم اما پیش از هر چیز اولین چیزی که برای من در انتخاب نقش مهم است، دوست داشتن متن و نقش است. وقتی متن را به من دادند فکر کردم وظیفه من این است که در این فیلم حضور داشته باشم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا «امیر» این داستان مقصر است گفت: نقش من در مواقعی مقصر و در جاهایی هم بی تقصیر است. به طور کلی میتوان گفت که بیگناه نیست؛ اما باید ببینیم که او از دل چه التهابی آمده است.
این بازیگر در مورد پایان بندی برای کارکتر امیر که ایفای نقشش را به عهده داشت گفت: کاملا با این پایان بندی موافقم. اصلا چیزی برایش رخ داد که من هم به آن مبتلا هستم. من جدایی بین خودم و امیر نمی بینم اگرچه نمی گویم که نعل به نعل شبیه هم هستیم اما زندگی من هم مثل امیر شده است. افرادی شبیه آنچه در این فیلم دیده می شود زیادند اما کسی به فکر آنها نیست و اصلا دیده نمی شوند. هر روز صبح که بیدار می شویم با انبوهی از اخبار بد و تخلف ها مواجه می شویم و دیگر نمی دانم که به چه کسی باید اعتماد کنیم، یا اصلا چه باید کنیم؟! من به شکل دیگری بیرون زده و به فکر نجات افتادم چرا که فکر می کنم این گونه بیشتر خالی می شوم . وقتی دیدم مسئولان اقدامی نمیکنند، تصمیم گرفتم در حد توانم به جامعه کمک کنم. البته کمکاری من در سینما ربطی به فعالیتهای اجتماعیام ندارد.
پرستویی ادامه داد: شاید به من بگویند ریاکار هستی اما من این ریاکاری را بسیار دوست دارم. به عنوان فخر و غرور نمیگویم اما خودم را هم از دنیای مجازی جدا کردهام؛ چقدر ضربه از دنیای مجازی خورده ام، این دنیای مجازی همانقدر که می تواند مفید باشد اما می تواند زندگی افراد را نابود کند.
بازیگر نقش امیر در فیلم بی همه چیز افزود: من همان وضعیت امیر را در جامعه می بینم. گاهی فکر میکنم مجبورم سکوت کنم و از دردها و ناهنجاریها نگویم. زندگی ام همانند امیر شده و به همین دلیل او را درک می کنم. کسی که دیگر چیزی برای گفتن ندارد، همه عمر و زندگیش را گذاشته تا اندک رفاهی برای اهالی آن روستا فراهم کند اما در نهایت همه چیزش از جمله زندگی و زن و بچه اش را از دست داد و شخصیت امیر فکر میکند که دیگر چیزی برای گفتن ندارد.
پرویز پرستویی تاکید کرد: من خودم هم باشم آن بخشش را دیگر دوست ندارم و امیر احساس می کند که بعد از بخشش نمی تواند در آنجا زندگی کند و دیگر چیزی برایش باقی نمانده است و برای همین تعادلش به هم میخورد و چنین تصمیمی می گیرد تا دیگران راحت تر زندگی کنند.
باران کوثری هم که در فیلم بی همه چیز گریم و بازی بسیار متفاوتی داشت در این نشست گفت: بدون حضور عوامل پشت صحنه من نمیتوانستم از پس اجرای این نقش بربیایم و اکنون خیلی خوشحالم برای اثری که دوستش دارم در جشنواره فیلم فجر حضور دارم.
این بازیگر در مورد احتمال دریافت سیمرغ جشنواره گفت: من اگرچه به جایزه و این روند سلیقه ای فکر نمی کنم اما طبیعتا دریافت جایزه برایم خوشایند است و چه بهتر که این جایزه از معتبرترین جشنواره سینمای ایران باشد. البته بازی در این نقش برای من حکم جایزه را داشت.
ارسال نظر